Dystrybutory paliw stanowią urządzenia budowlane, czyli urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym w postaci zbiornika paliw stanowiącego budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, zapewniające możliwość użytkowania tejże budowli zgodnie z jej przeznaczeniem, a zatem budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 3 pkt 9 ustawy

Sama likwidacja linii kolejowej nie powoduje, że wchodzące w jej skład obiekty tracą charakter budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zaprzestanie korzystania z budowli wynikające z przyczyn organizacyjnych, funkcjonalnych czy prawnych, ale nie odznaczające się cechą trwałości nie może uzasadniać odstąpienia od opodatkowania tych obiektów, które wypełniają

Status konsumenta nie przysługuje stronom umowy kredytowej, gdy umowa służy bezpośrednio działalności gospodarczej, nawet jeśli nie wszystkie działania były bezpośrednio profesjonalne. Ocena statusu konsumenta powinna być dokonywana z uwzględnieniem celu umowy w momencie jej zawierania.

"Związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej" w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest pojęciem szerszym od pojęcia "zajęcie na prowadzenie działalności gospodarczej", gdyż oczekuje badania "faktycznego" związania. Związanie z działalnością gospodarczą nie musi oznaczać jego zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej. Oznacza

Samo przyznanie w przepisie organowi administracji publicznej kompetencji do wszczęcia z urzędu postępowania, nie prowadzi do jego automatycznego wszczęcia. Decyzję o wszczęciu postępowania komunalizacyjnego organ podejmuje na podstawie informacji uzyskanych od stron lub innych podmiotów.

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn

Dystrybutory paliw stanowią urządzenia budowlane, czyli urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym w postaci zbiornika paliw stanowiącego budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, zapewniające możliwość użytkowania tejże budowli zgodnie z jej przeznaczeniem, a zatem budowlę w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 3 pkt 9 ustawy

Ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości na podstawie art. 124 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami jest dopuszczalne, jeżeli jest zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, spełnia przesłanki proporcjonalności i konieczności, oraz realizuje cel publiczny, przy czym organy administracyjne są związane treścią wniosku inwestora w zakresie lokalizacji inwestycji, o

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn

Na gruncie art. 24 ust. 3 ustawy SENT, organ administracyjny powinien uwzględniać przesłankę interesu publicznego oraz zasadę proporcjonalności przy podejmowaniu decyzji o nałożeniu kary pieniężnej, w szczególności biorąc pod uwagę cel ustawy i okoliczności stanu faktycznego danej sprawy. Teza od Redakcji

W przypadku decyzji kasacyjnej organu odwoławczego z powodu uchybień proceduralnych, kluczowe jest, aby organ pierwszej instancji dopełnił wszelkich niezbędnych czynności dowodowych i wyjaśnień prawnomaterialnych, zanim podejmie decyzję dotyczącą zgodności robót budowlanych z przepisami urbanistycznymi.

Nieruchomość będąca w posiadaniu przedsiębiorcy, która jest poddawana działaniom inwestycyjnym mającym na celu przystosowanie jej do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uznać za związaną z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nawet jeśli przedsiębiorca nie uzyskał jeszcze wymaganych zezwoleń, koncesji lub wpisów do rejestru działalności

Zgodnie z art. 4 § 1 k.k., przy orzekaniu kary łącznej należy stosować ustawę względniejszą dla sprawcy, co wymaga porównania stanu prawnego obowiązującego w czasie popełnienia przestępstw z aktualnym stanem prawnym i wyboru tej ustawy, która jest korzystniejsza dla oskarżonego.

Ustalanie opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie historycznego zużycia wody nie narusza zasad Konstytucji RP, w tym zakazu retroaktywności prawa, jeśli nałożenie nowych obowiązków dotyczy wyłącznie przyszłości, a nie zdarzeń rozstrzygniętych przed wejściem w życie nowej metody.

Przepisy Ordynacji podatkowej, w tym art. 165b § 1, dotyczący przedawnienia, nie mają zastosowania do postępowań o nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (ustawy o SENT), która zawiera autonomiczną i wyczerpującą regulację takich postępowań.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dotacje lub inne dopłaty mogą być włączone do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług jedynie w sytuacji, gdy wyraźnie ustalono, że są one związane z odpłatną dostawą towarów lub świadczeniem usług, podlegającymi opodatkowaniu, co odzwierciedla zasadę, że podstawę opodatkowania stanowią jedynie czynności opodatkowane. Teza od

Decyzja o zabezpieczeniu nie zastępuje decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. Decyzja ta uprawdopodabnia jedynie wysokość zobowiązania podatkowego. Nie rozstrzyga sprawy co do istoty, ponieważ nie przesądza treści przyszłej decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. Rolą organu przy wydaniu decyzji zabezpieczającej jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia określonych

Odstąpienie od nałożenia kary administracyjnej na gruncie ustawy o SENT może być uzasadnione, gdy z kontekstu sprawy wynika, że nałożenie takiej kary jest nieproporcjonalne w stosunku do potencjalnego naruszenia i nie służy realizacji celów ustawy. Teza od Redakcji

W przypadkach niejednoznacznych lub formalnych błędów w zgłoszeniu SENT, sąd powinien rozważyć zastosowanie uznania administracyjnego i możliwość odstąpienia od kary, uwzględniając zasady proporcjonalności oraz cele ustawy o SENT, zwłaszcza gdy nie stwierdzono naruszeń mających istotny wpływ na bezpieczeństwo systemu monitorowania i interesy Skarbu Państwa. Teza od Redakcji

W przypadku nałożenia kar pieniężnych na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów, organy administracji publicznej są zobligowane do wnikliwego rozważenia faktycznych okoliczności sprawy oraz stosowania zasady proporcjonalności, co może uzasadniać odstąpienie od nałożenia kary przy stwierdzeniu, że brak zgodności z obowiązkami nie naraził na istotny uszczerbek realizacji