W wyniku prywatyzacji likwidacyjnej przedsiębiorstwa komunalnego nie dochodzi do sukcesji uniwersalnej po stronie nowo powstałej spółki; prawo do uwłaszczenia mają wyłącznie podmioty, którym przysługiwało prawo zarządu do gruntu na dzień 5 grudnia 1990 r.
Powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., jeżeli w tej samej sprawie wcześniej wydano ostateczne decyzje administracyjne.
Wykonanie pomieszczenia łazienki w poziomie antresoli jako drugiego pomieszczenia łazienkowego w lokalu dokonane po wydaniu pozwolenia na użytkowanie stanowi przebudowę w rozumieniu art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego, zmieniającą charakter antresoli na dodatkową kondygnację, co wymaga pozwolenia na budowę oraz niezgodne jest z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
W sprawach dotyczących nałożenia administracyjnych kar pieniężnych za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi, organy muszą bazować na wiarygodnym materiale dowodowym, szczególnie w zakresie urzędowego wykazania granic pasa drogowego oraz określenia lokalizacji obiektu zajmującego ten pas.
Obiekty typu domek holenderski oraz kontenerowe, posadowione na działkach, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie dopuszczają takiej zabudowy, stają się samowolą budowlaną i podlegają obowiązkowi rozbiórki bez możliwości ich legalizacji.
Dokumenty urzędowe oraz zeznania świadków muszą w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości potwierdzać prawo własności do nieruchomości pozostawionych poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej, aby można było przyznać prawo do rekompensaty. Brak takich dowodów uzasadnia odmowę przyznania rekompensaty.
Na mocy art. 191 Ordynacji podatkowej to organy podatkowe na podstawie całego zgromadzonego materiału dowodowego oceniają, czy dana okoliczność została udowodniona. Samo przeświadczenie podatnika co do tego, że okoliczności sprawy można byłoby ocenić odmiennie, nie jest wystarczające do zakwestionowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym innego poglądu organu podatkowego.
O przesłance "braku winy", o której mowa w art. 116 § 1 lit. b Ordynacji podatkowej, w sytuacji niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości można mówić jedynie wtedy, gdy członek zarządu spółki, przy zachowaniu wszelkiej należytej staranności podczas prowadzenia jej spraw, wniosku takiego nie złożył z przyczyn od niego niezależnych.
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.