Administrator danych nie ponosi pełnej odpowiedzialności za naruszenie ochrony danych osobowych, gdy działania lub zaniechania podmiotu przetwarzającego przyczyniły się do tego naruszenia. Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej musi uwzględniać stopień odpowiedzialności obu stron.

Prezes UODO nie powinien prowadzić rozproszonych postępowań dotyczących tej samej materii naruszenia danych osobowych, lecz jedno obejmujące całość zdarzeń, co zapewni skoncentrowaną ocenę naruszeń i nakładanie skutecznych kar administracyjnych.

Student ubiegający się o stypendium rektora musi udokumentować osiągnięcia naukowe wyłącznie poprzez kserokopie rzeczywistej publikacji wydanej w roku akademickim objętym wnioskiem; opóźnienie w publikacji oznacza przesunięcie uznania osiągnięcia na następny okres.

Dla zastosowania zwolnienia z podatku od nieruchomości przez organizacje pożytku publicznego konieczne jest faktyczne i rzeczywiste wykorzystanie nieruchomości na działalność nieodpłatną statutową; udostępnienie nieruchomości innym podmiotom na działalność gospodarczą wyklucza możliwość skorzystania z ulg przewidzianych w art. 7 ust. 1 pkt 14 u.p.o.l.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 czerwca 2025 r. uznał, że brak jest interesu prawnego D. sp. z o.o. w zaskarżaniu postanowienia odnoszącego się do sytuacji prawnej M.P., co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej.

Skarga kasacyjna wniesiona przez D. sp. z o.o. z siedzibą w M. podlega oddaleniu, albowiem spółka ta nie wykazała interesu prawnego w zaskarżeniu postanowienia dotyczącego uchybienia terminu zażalenia przez M.P., co wyklucza posiadanie legitymacji skargowej.

Sprzeciw w postępowaniu sądowoadministracyjnym nie służy ocenie materialnoprawnych podstaw decyzji kasatoryjnej. Sąd administracyjny ogranicza się do zbadania, czy decyzja organu odwoławczego o uchyleniu była zasadna pod względem formalnym.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, że regulacje statutu sołectw muszą być zgodne z ustawą o samorządzie gminnym; niedopuszczalne jest modyfikowanie przez radę gminy ustawowych zasad wyboru i kompetencji organów pomocniczych gminy.

Osobie pełniącej funkcje kierownicze w spółce urządzającej gry hazardowe bez koncesji, zgodnie z art. 89 ust. 3 u.g.h., zasadnie wymierza się karę pieniężną, gdy gry mają charakter losowy, a postępowanie dowodowe nie wykazuje istotnych uchybień.

Budynki mieszkalne wynajmowane na cele mieszkaniowe w ramach działalności gospodarczej należy traktować jako niewykorzystywane na cele działalności gospodarczej, co skutkuje stosowaniem stawki podatkowej właściwej dla budynków mieszkalnych.

Niedotrzymanie terminu płatności trzech kolejnych rat skutkuje z mocy prawa wygaśnięciem decyzji administracyjnej o rozłożeniu należności podatkowych na raty, co uzasadnia podjęcie postępowania egzekucyjnego.

Skarga kasacyjna Starosty Ostrowieckiego od wyroku WSA uznającego bezczynność i przewlekłość postępowania została prawidłowo oddalona przez NSA. Postępowanie organu I instancji rażąco naruszało terminy proceduralne i wytyczne organu odwoławczego.

Decyzja administracyjna o ustaleniu zwrotu nienależnie pobranych płatności ONW nie ulega przedawnieniu, jeśli została wydana przed upływem ośmioletniego terminu, liczonego od ustania nieprawidłowości powtarzających się, z uwzględnieniem przerwania biegu terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że nienależnie pobrane płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego podlegają zwrotowi, o ile beneficjent mógł wykryć nieprawidłowości w umowie kontraktacyjnej z wykreśloną z rejestru grupą producentów rolnych.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że nie doszło do przedawnienia roszczenia o zwrot nienależnie pobranych płatności i potwierdził prawo organu do wydania decyzji określającej kwotę zwrotu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż termin zgłoszenia nabycia pojazdu uległ wydłużeniu na podstawie art. 31ia ustawy o COVID-19 i nie podlegał przywróceniu na podstawie art. 15zzzzzn2 tej ustawy; uchylając wyrok WSA, NSA przyjął wobec spółki sankcję za uchybienie terminowi bez obowiązku organu jego przywrócenia.

Przerwa w przekazywaniu danych geolokalizacyjnych w systemie SENT skutkująca niemożnością monitorowania przewozu towarów, nie stanowi uchybienia formalnego nieznacznej wagi i nie uzasadnia odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej, o ile nie zaistniały nadzwyczajne okoliczności uzasadniające odstąpienie z uwagi na interes publiczny.

Interes prawny skarżącego nie został naruszony przez uchwałę zmieniającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Procedura uchwalania zmiany planu nie naruszyła przepisów prawa w sposób istotny. Skarga kasacyjna została oddalona.

Sąd w pełni aprobuje, że wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy jest formalne i potwierdza prymat planu miejscowego jako aktu powszechnie obowiązującego nad decyzją. Odmowa zawieszenia postępowania bez wstępnego zagadnienia jest prawidłowa.

Brak było przesłanek do uznania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego za niezgodny z prawem, ponieważ polski sąd dokonał prawidłowej stosownej wykładni przepisów Dyrektywy VAT 112 oraz krajowego prawa podatkowego, a skarga nie wykazała rażącego naruszenia tak prawa krajowego, jak i unijnego w zakresie dochodzenia odliczenia VAT.

Samo świadczenie usług magazynowania odpadów można uznać za zgodne z funkcją terenu przemysłowego, jeżeli jest powiązane z działalnością produkcyjną zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Decyzja ustalająca kwotę nienależnie pobranych płatności nie wymaga wskazania wyliczeń DJP, jeśli przesłanki niespełnienia zostały prawomocnie określone wcześniej. Brak spełnienia warunków na rok 2021 nie wymaga ponownego badania dla decyzji dotyczącej lat 2019-2020.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną ARiMR za zasadną, uchylił wyrok WSA i oddalił skargę. Stwierdzono, że przedawnienie roszczenia dochodzenia nienależnie pobranych płatności nie nastąpiło, a przerwanie jego biegu było skuteczne na dzień doręczenia postanowień o wznowieniu postępowań.

Przerwanie biegu terminu przedawnienia roszczeń o zwrot nienależnie pobranych płatności wspólnotowych może być skutecznie dokonane poprzez prawidłowo doręczone wezwanie kwalifikowane oraz podejmowanie szeregu działań administracyjnych odnoszących się do nieprawidłowości ciągłej.