Dokumenty dotyczące rozwiązania umowy o pracę pomiędzy podmiotem publicznym a pracownikiem nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie podlegają udostępnieniu na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Niewykonanie przez organ administracyjny prawomocnego wyroku sądowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej potwierdza bezczynność adminstracyjną, uzasadniającą subsumpcję skargi i wymierzenie grzywny, nawet przy zarzucie nieprecyzyjności żądania.

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. naruszył art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. poprzez własnoręczne podpisanie decyzji odmownej ws. udostępnienia informacji publicznej przy ponownym rozpatrzeniu sprawy, co kwalifikowało decyzję do uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że organ administracyjny nie pozostawał w bezczynności przy udzielaniu informacji o datach ostateczności decyzji administracyjnych, gdy daty te zgodnie z K.p.a. były tożsame z datami ich wydania.

Organ ewidencji jest zobowiązany do weryfikacji, czy przedsiębiorca posiada stabilny i rzeczywisty tytuł prawny do nieruchomości wskazanej w CEIDG. W przypadku wątpliwości dotyczących tego tytułu organ nie może ich ignorować, gdyż dotyczy to prawdziwości wpisanych danych.

Sąd administracyjny może odstąpić od nałożenia grzywny na organ, mimo naruszenia art. 54 § 2 p.p.s.a., jeżeli uchybienie miało charakter niezamierzony, a skarga została przekazana w terminie.

Organy Policji nie wykazały, iż funkcjonariusz pełniący służbę na miejscu zdarzenia zaniechał obowiązków służbowych polegających na uniemożliwieniu sprawcy kontynuowania działań naruszających porządek prawny i jego zatrzymaniu, co oznaczało brak podstaw do wymierzenia kary dyscyplinarnej.

NSA oddalił skargę kasacyjną tureckiej spółki G. A.S., uznając brak jej winy w uchybieniu terminu za nieuzasadniony oraz brak przeszkód nie do przezwyciężenia, które mogłyby usprawiedliwiać przywrócenie terminu na złożenie wniosku.

Nieznajomość języka polskiego nie uzasadnia przywrócenia terminu w postępowaniu administracyjnym, gdy profesjonalny podmiot miał możliwość zapewnienia tłumaczenia i właściwego prowadzenia sprawy, tym samym uprawniając do oddalenia skargi o przywrócenie terminu.

Skarga kasacyjna dotycząca odmowy przywrócenia terminu została oddalona ze względu na brak usprawiedliwionych podstaw, ponieważ uchybienie terminowi nie nastąpiło bez winy skarżącego.

Skarga kasacyjna dotycząca uchylenia postanowienia w sprawie wstrzymania robót budowlanych została przez Naczelny Sąd Administracyjny oddalona, jako nieuzasadniona i oparta na przepisach ogólnych niewskazujących na konkretne naruszenia, co potwierdza zasadność decyzji o zastosowaniu przepisów przewidujących postępowanie zwykłe, a nie uproszczone.

Decyzja wydana na podstawie art. 124 ust. 1a u.g.n. nie może funkcjonować po uchyleniu decyzji ograniczającej z art. 124 ust. 1 u.g.n., co skutkuje koniecznością jej uchylenia. Zaskarżona decyzja była nieważna z uwagi na wyeliminowanie decyzji ograniczającej.

Pomoc na rzecz ochrony miejsc pracy przyznawana ze środków Funduszu Gwarancyjnych Świadczeń Pracowniczych musi uwzględniać przepisy unijne, w tym brak możliwości przyznania pomocy przedsiębiorstwu w trudnej sytuacji na dzień 31 grudnia 2019 r., zgodnie z warunkami zawartymi w Komunikacie Komisji Europejskiej.

Postępowanie przed WSA było nieważne z powodu nieprawidłowego umocowania pełnomocnika ZUS, co skutkowało jego uchyleniem i przekazaniem do ponownego rozpoznania.

NSA potwierdza zgodność krajowych wymogów przyznawania pomocy z unijnymi regulacjami o warunkach pomocy publicznej dla przedsiębiorstw. Spółka, będąc w trudnej sytuacji finansowej, nie spełnia wymogów dofinansowania zgodnie z treścią regulacji krajowych i unijnych.

Termin na wniesienie sprzeciwu w procedurze zgłoszenia robót budowlanych ulega przerwaniu z dniem nadania postanowienia o uzupełnieniu zgłoszenia w placówce pocztowej przed upływem ustawowego terminu, a nie z dniem doręczenia postanowienia stronie.

W sytuacji, gdy decyzji o realizacji inwestycji nadano rygor natychmiastowej wykonalności, organ administracyjny zobowiązany jest do ustalenia wysokości odszkodowania w terminie 60 dni. Przedłużenie tego terminu wymaga wykazania obiektywnych i niezależnych od organu okoliczności utrudniających jego dotrzymanie.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w związku z naruszeniem zasad sporządzania uzasadnienia wyroku, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania, celem oceny legalności decyzji administracyjnej zgodnie z art. 141 § 4 p.p.s.a.

Decyzje administracyjne muszą zawierać wystarczające uzasadnienie, rozpatrujące wszystkie materialne dowody i uwzględniające twierdzenia stron, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów (art. 80 k.p.a.), przy czym niedopełnienie tych obowiązków skutkuje uchyleniem decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ograniczenie jawności wobec braku możliwości przeprowadzenia rozprawy zdalnej było uzasadnione. NSA potwierdził prawidłowość zastosowania wyjątku od zasady dobrego sąsiedztwa, utrzymując decyzję o warunkach zabudowy w mocy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zrzeczenie się prawa do wniesienia odwołania przez cudzoziemca jest skuteczne, jeśli zostało świadomie podpisane, a pouczenia były dostarczone w odpowiednim języku. Skuteczne złożenie oświadczenia sprawia, że decyzja uzyskuje natychmiast przymiot ostateczności.