W sprawie dotyczącej ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla policjantów Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie zakazuje stosowania art. 115a ustawy o Policji w obecnym brzmieniu dla stanów faktycznych sprzed tej nowelizacji, przez co wyrok WSA, mimo częściowo błędnego uzasadnienia, jest zgodny z prawem.

Za przekroczenie warunków pozwolenia wodnoprawnego, w sytuacji niespełnienia wymogu dokonywania pomiarów przez akredytowane laboratorium, organ jest uprawniony do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 305a ust. 1 p.o.ś., co znajduje uzasadnienie w zasadzie zanieczyszczający płaci oraz w prawidłowo rozumianym procesie administracyjnym.

Dotacja celowa pobrana przez Gminę R. została uznana za nadmierną w zakresie, w jakim dotyczyła nieprzyznanej nagrody spisowej, co skutkuje obowiązkiem jej zwrotu wraz z odsetkami.

Ustalenie dotacji oświatowej na poziomie poniżej 3 zł nie narusza prawa, gdyż szkoły niepubliczne nie mają roszczenia do równego finansowania publicznego. Zarzuty kasacyjne nie uzasadniają naruszenia przepisów p.p.s.a. oraz Konstytucji RP.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że regulacja art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, właściwie interpretowana, nie stoi na przeszkodzie stosowaniu przepisów z 2020 r. do wcześniej zaistniałych stanów faktycznych. Wysokość ekwiwalentu musi odpowiadać realnej wartości niewykorzystanego urlopu. Oddalenie skargi kasacyjnej.

Przedawnienie administracyjnej kary pieniężnej obejmuje 3-letni okres liczony od końca roku, w którym powstał obowiązek uiszczenia. W razie przedawnienia zobowiązania za dany okres, organy powinny wymierzyć karę tylko za okres nieprzedawniony.

NSA stwierdza nieważność uchwały Rady Miasta Poznania w zakresie przewidującym dostęp do drogi publicznej KD-Z dla terenu 6MW poprzez drogi 1KDWxs-5KDWxs, jako nieproporcjonalnie ingerujące w prawa własności wspólnot mieszkaniowych. Utrzymuje w mocy dostęp dla tego terenu przez 6KDWxs.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym ma zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, uprawniając do wstrzymania biegu terminów na załatwienie spraw związanych z udzieleniem zezwolenia na pobyt czasowy, co wyklucza możliwość stwierdzenia bezczynności organu.

Art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy dotyczą administracji spraw cudzoziemców szeroko, wykluczając stwierdzenie bezczynności organu przy terminowym rozpoznawaniu wniosków.

Zgodność projektu budowlanego z planem miejscowym i przepisami prawa budowlanego stanowi zasadniczą przesłankę do wydania pozwolenia na budowę; w przypadku sprzeczności projektowej, prawidłowa odmowa jest zgodna z zasadami planistycznymi i normatywnymi.

Stwierdzenie utraty dobrej reputacji w świetle art. 7d u.t.d. jest uzasadnione, gdy ciężar i liczba naruszeń przepisów transportowych istotnie zagraża bezpieczeństwu, a brak przesłanek zwolnienia z tej sankcji, takich jak skuteczna poprawa sytuacji w przedsiębiorstwie, stanowi podstawę do utrzymania w mocy decyzji administracyjnych.

Miasto Stołeczne Warszawa nie posiada przymiotu strony w postępowaniu dotyczącym przydziału tymczasowej kwatery policyjnej, gdyż przydział nie narusza jego interesu prawnego jako właściciela lokalu.

Postępowanie administracyjne wszczęte przez organ administracyjny może zostać umorzone na podstawie art. 105 § 1 K.p.a., nawet po dokonaniu czynności dowodowych, jeśli organ utracił właściwość do rozpoznania sprawy. Przekazanie sprawy do innego organu na podstawie art. 65 § 1 K.p.a. jest dopuszczalne wyłącznie w fazie wstępnej postępowania.

NSA oddalił skargę kasacyjną T.S. o świadczenie pielęgnacyjne, uznając, że brak jest bezpośredniego związku przyczynowego między niepodejmowaniem zatrudnienia a opieką nad matką, przy jednoczesnej możliwości pracy. Zarzuty naruszenia prawa materialnego i procesowego były nieuzasadnione.

Decyzja w przedmiocie utraty dobrej reputacji zarządzającego transportem na skutek stwierdzenia dwóch najcięższych naruszeń jest uzasadnioną i proporcjonalną reakcją administracyjną, w świetle art. 7d ust. 5 pkt 1 u.t.d., biorąc pod uwagę brak merytorycznych przesłanek do jej uchylenia.

Podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego wspólnika jednoosobowej spółki z o.o. wynika z posiadania tego statusu, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności lub osiągania przychodów.

Interes prawny w postępowaniu w sprawie legalności zjazdu z drogi może posiadać wyłącznie właściciel lub użytkownik nieruchomości bezpośrednio przyległej do zjazdu. Brak legitymacji procesowej wnioskującego skutkuje umorzeniem postępowania administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że niepełne ustalenia organu administracyjnego w zakresie nieruchomości podlegających nacjonalizacji uzasadniają uchylenie decyzji odmownej o stwierdzeniu jej nieważności. Organy muszą rzetelnie wykonywać wyroki sądowe i ustalać faktyczny stan prawny według wskazań sądów.

Skarga kasacyjna nie znajduje usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu, a sporny obiekt kwalifikuje się jako budynek trwale związany z gruntem, podlegający ogólnemu trybowi postępowania w przypadku samowoli budowlanej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że przyjęty przez organ sposób obliczenia dotacji oświatowej, po uwzględnionej aktualizacji, jest zgodny z ustawą o finansowaniu zadań oświatowych, zapewniając proporcjonalne dostosowanie wysokości dotacji do aktualnej liczby uczniów.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że metoda rozliczania dotacji oświatowych, uwzględniając zaktualizowane kwoty i frekwencję uczniów, została prawidłowo zastosowana przez organ. Oddaleniu ulega skarga kasacyjna dot. indywidualizacji i błędnej wykładni przepisów ustawy o finansowaniu zadań oświatowych.

Sąd podtrzymał rozstrzygnięcie organów administracyjnych, uznając, że przesłanki trwałości i dobrowolności opuszczenia lokalu zostały spełnione, mimo wcześniejszego przymusu prawnego, i oddalił skargę kasacyjną.

Nieprawidłowości w realizacji projektu unijnego, stanowiące naruszenie zasady konkurencyjności oraz konflikt interesów, uzasadniają nałożenie obowiązku zwrotu środków oraz korektę finansową, niezależnie od wyników wcześniejszych kontroli organów administracyjnych.

W przypadku wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla zwolnionych policjantów należy stosować art. 115a ustawy o Policji w jego nowym brzmieniu nie wpływającym na sama wysokość przeliczników, co zapewnia ich konstytucyjność.