Oddalenie skargi kasacyjnej; funkcjonariusz Policji winny naruszenia dyscypliny służbowej poprzez nieobecność w wyznaczonym miejscu służby; postępowanie sądu administracyjnego zgodne z prawem i proceduralnie poprawne.

Zobowiązanie do wymierzenia grzywny, za niewykonanie wyroku zobowiązującego do rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej, jest uzasadnione, gdy działania organu wykazują rażące naruszenie prawa poprzez brak działania w określonym przez wyrok terminie.

Decyzja o przedłużeniu okresu zawieszenia funkcjonariusza Służby Więziennej musi być doręczona przed upływem terminu poprzedniego zawieszenia, aby wywołać skutki prawne.

NS uchyla zaskarżony wyrok WSA z powodu błędnej oceny prawnej, co uniemożliwia weryfikację stanowiska sądu i wymaga ponownego rozpoznania sprawy z uwzględnieniem precyzyjnego określenia charakteru żądanych informacji oraz proceduralnych obowiązków spółki.

Sąd kasacyjny potwierdził zgodność z prawem działań Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w zakresie udostępnienia informacji publicznej, stwierdzając brak przesłanek dla uznania bezczynności organu w świetle obowiązujących przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Odwołanie dyrektora szkoły w trybie art. 66 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo oświatowe wymaga spełnienia przesłanki "szczególnie uzasadnionych przypadków". Dopuszczalne jest tylko w sytuacjach o wyjątkowym, nadzwyczajnym charakterze, wskazujących na niemożność dalszego pełnienia funkcji kierowniczej ze względu na zagrożenie interesu publicznego.

Spółka, w której Skarb Państwa ma pozycję dominującą, jest zobowiązana do udostępnienia informacji publicznej, niezależnie od sfery jej działalności, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p.

Przekazanie decyzji administracyjnej zgodnie z treścią wyroku sądu jest wystarczającym działaniem wykonawczym, niezależnie od formalnej kwestii doręczenia, co umożliwia uznanie za spełniony obowiązek wywiązania się z wyroku sądu administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał nieważność postępowania z powodu naruszenia prawa do obrony strony, wynikającego ze zmiany trybu postępowania bez powiadomienia stron, i uchylił wyrok WSA przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.

Decyzja rektora o skreśleniu z listy studentów z uwagi na brak postępów w nauce jest prawidłowa, gdy odbywa się na podstawie regulaminu uczelni i przy zachowaniu kompetencji rektora oraz reżimu oceny wiedzy studenta.

Niewykonanie prawomocnego wyroku przez organ administracji publicznej stanowi rażące naruszenie prawa i uzasadnia nałożenie grzywny na podstawie art. 154 p.p.s.a., gdy działania organu są sprzeczne z treścią wiążącego obowiązku sądowego.

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop dla policjantów za okres sprzed 6 listopada 2018 r. powinien być obliczany na zasadach nowych, stosując współczynnik 1/21, zgodnie z wyrokiem TK z dnia 30 października 2018 r., ignorując niekonstytucyjny współczynnik 1/30.

Zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, wprowadzone art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, muszą uwzględniać różne reżimy prawne przed i po 19 października 2001 r. Ekwiwalent sprzed 2001 r. nie może automatycznie podlegać zasadom wynikającym z wyroku TK z 2018 r.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, stwierdzając, iż zastosowanie niekonstytucyjnych przepisów przy ustalaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop stanowi naruszenie praw skarżącego, wymagające ponownego ustalenia wysokości w oparciu o obecnie obowiązujące przepisy i wyrok Trybunału Konstytucyjnego.

Dla nałożenia kary pieniężnej za brak opłaty elektronicznej konieczne jest pełne wyjaśnienie faktycznych okoliczności sporu i ich zgodność z zasadą proporcjonalności, przy jednoczesnym dopełnieniu przez użytkownika obowiązku uiszczenia opłaty przed przejazdem.

W przypadku niedopełnienia terminu do zgłoszenia SD-Z2, organ podatkowy nie jest zobligowany do wzywania strony do uzupełnienia wniosku, jeśli nie zawiera on okoliczności usprawiedliwiających uchybienie terminu; brak formalny wniosku nie wpływa na tok postępowania, a podlega ocenie według staranności strony.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, podlega karze pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych, niezależnie od częściowej dzierżawy lokalu innemu podmiotowi. Zarzuty proceduralne skargi kasacyjnej muszą być precyzyjnie sformułowane.

Sąd uznał, że organizowanie gier hazardowych bez wymaganych zezwoleń, traktowanych jako gry zawierające element losowości, podlega sankcjom zgodnie z ustawą o grach hazardowych, a przeprowadzony eksperyment jest zgodny z wymogami dowodowymi.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza stanowisko o rażącej bezczynności Prezydium NRA w rozpoznaniu zażalenia oraz przyznanie rekompensaty finansowej, uznając, że niepodjęcie działań przez ponad 6 lat stanowiło awersję do obowiązków administracyjnych.

Bezczynność organu w rozpatrywaniu zażalenia przez okres przekraczający sześć lat, w sytuacji gdy wszystkie niezbędne do jego dokonania materiały były dostępne, stanowi rażące naruszenie zasady szybkości postępowania administracyjnego, prowadząc do oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.