Organy administracyjne mają obowiązek ocenić raport oddziaływania na środowisko pod względem jego rzetelności oraz spełnienia wymogów formalnych i materialnych, a także podejmować decyzje zgodne z przepisami prawa ochrony środowiska, nawet jeśli inwestycje wzbudzają sprzeciw społeczności lokalnych.

Postanowienie Prezesa Rady Ministrów wyznaczające w trybie art. 26 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego organ właściwy do załatwienia sprawy, podlega kontroli sądu administracyjnego, jako mieszczące się w granicach sprawy, w której zapadła decyzja organu wyznaczonego owym postanowieniem (art. 135 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Opłaty podwyższone za korzystanie ze środowiska, wynikające z braku wymaganego pozwolenia, mają charakter sankcyjny, ale nie są administracyjnymi karami pieniężnymi w rozumieniu art. 189b kpa i nie stosuje się do nich przepisów działu IVa kpa.

Domniemanie, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów, może zostać obalone tylko przez przeprowadzenie dowodu, że faktycznym posiadaczem odpadów jest inny podmiot; ciężar dowodu w tej kwestii spoczywa na władającym powierzchnią ziemi. Jeżeli to domniemanie nie zostanie obalone, to władający powierzchnią ziemi ponosi odpowiedzialność za odpady znajdujące się na danej nieruchomości. Teza

Rozbudowa zjazdu z drogi krajowej, dokonana bez odpowiednich zezwoleń, może skutkować nałożeniem obowiązku jego rozbiórki, jeżeli organy administracyjne prawidłowo ustalą i ocenią dowody potwierdzające nielegalność takich działań.

Naruszenie postanowień umowy o dofinansowanie, w tym nieosiągnięcie zakładanych wskaźników rezultatu projektu, stanowi podstawę do uznania, że doszło do wykorzystania środków unijnych niezgodnie z przeznaczeniem i procedurami, co uzasadnia ich zwrot.