Organ nie popada w bezczynność, gdy odpowiednio poinformuje wnioskującego o braku posiadania żądanej informacji publicznej, spełniając tym samym warunki art. 13 ust. 1 u.d.i.p.

Egzekucja administracyjna może być wszczęta na podstawie ostatecznej decyzji określającej wymagalne zobowiązanie bez wcześniejszego doręczenia upomnienia, jeśli decyzja została prawidłowo doręczona, co potwierdza jej ostateczność i wykonalność.

Naklejka informacyjna na pojemnikach nie jest wystarczającą formą zawiadomienia o niesegregacji odpadów zgodnie z art. 6ka ust. 1 ustawy o czystości i porządku. Brak właściwego powiadomienia uniemożliwia nałożenie podwyższonej opłaty.

NSA orzekł, że zarzuty skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej były bezzasadne, a decyzja o oddaleniu skargi przez WSA była prawidłowa, ponieważ nie stwierdzono naruszeń prawnych wpływających na wynik sprawy.

Brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej wobec prawidłowości nałożonej kary pieniężnej za wprowadzenie na rynek produktu niespełniającego wymagań bezpieczeństwa; decyzja organu zgodna z ustawą o ogólnym bezpieczeństwie produktów.

Członek zarządu spółki z o.o. jest zobowiązany do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości nawet wtedy, gdy spółka posiada jednego wierzyciela, a niewykonanie tego obowiązku nie zwalnia go z odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki.

Orzeczenie Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej przy Komendancie Głównym PPS, mające charakter prawomocny na mocy art. 124n ustawy o PSP, uniemożliwia przyznanie nagrody rocznej za rok zakończenia postępowania dyscyplinarnego.

Decyzja Małopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego o nałożeniu opłaty za czynności nadzoru sanitarnego jest zgodna z prawem, gdy podczas kontroli w zakładzie stwierdzono naruszenie wymagań higienicznych i zdrowotnych.

Pracodawca, zgodnie z art. 227 k.p., jest zobowiązany do przeprowadzania badań czynników szkodliwych w środowisku pracy, niezależnie od spełnienia norm emisji pojazdów. Wniesiona przez K. Sp. z o.o. skarga kasacyjna nie zawierała podstaw do podważenia decyzji inspektora sanitarnego oraz wyroku WSA.

Przedawnienie karalności wykroczeń powoduje obowiązek umorzenia postępowania, niezależnie od chwilowego zawieszenia biegu przedawnienia ustawą o COVID-19; upływ terminu przedawnienia jest bezwzględną przesłanką umorzenia postępowania.

Nałożenie opłaty za czynności zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, w tym przygotowanie postanowienia przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jest zasadne i podlega uiszczaniu przez stronę postępowania, jeżeli wykazano ich związek z nadzorem sanitarnym.

Skarga kasacyjna K.P. na decyzję odmowną w sprawie dofinansowania nawozów mineralnych została oddalona, gdyż NSA uznał, że organy prawidłowo oceniły dowody i zastosowały przepisy. Pomoc finansowa mogła być przyznana tylko na grunty rzeczywiście użytkowane rolniczo.

Odpowiedzialność podmiotu wprowadzającego artykuły rolno-spożywcze do obrotu za zgodność z wymogami jakości handlowej jest obiektywna i dotyczy zarówno producentów, jak i dystrybutorów. Uzasadnia to nałożenie sankcji administracyjnej nawet przy braku wpływu na oznakowanie produktu.

Skarga kasacyjna C. sp. z o.o. została oddalona, gdyż decyzje organów administracyjnych dotyczące egzekucji świadczeń pieniężnych pozostają w mocy oraz są wymagalne, mimo zastrzeżeń proceduralnych i zarzutów skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż nałożenie obowiązku rozbiórki utwardzenia z kostki brukowej przez organy nadzoru budowlanego było prawidłowe, a dowód z opinii biegłego nie był obligatoryjny, podtrzymując decyzje organów administracyjnych i WSA.

Postanowienie NSA z dnia 9 lipca 2025 r. oddala skargę kasacyjną Głównego Geodety Kraju, uznając odmowę wszczęcia postępowania w kwestii ponaglenia za niezgodną z prawem, jako istotne naruszenie proceduralne i materialne.

Bratanica osoby z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności nie jest uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli nie ciąży na niej obowiązek alimentacyjny względem tej osoby, jak wymaga tego art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Termin na złożenie wniosku o legalizację w razie wstrzymania budowy biegnie od dnia doręczenia ostatecznego postanowienia organu pierwszej instancji, co NSA potwierdził, oddalając skargę kasacyjną Podkarpackiego WINB.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że decyzje organów obu instancji były prawidłowe i zgodne z prawem, nie stwierdzając naruszeń prawa materialnego ani procesowego w kontekście oddalenia wniosku o większe zwolnienie z opłat za pobyt w DPS. Żadna z podniesionych okoliczności nie spełniła przesłanek art. 64 u.p.s.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie wyłącza zastosowania nowego brzmienia art. 115a ustawy o Policji dla stanów faktycznych sprzed jego wejścia w życie; wykluczenie stosowania normy niekonstytucyjnej art. 115a jest zasadne mimo braku formalnego wyroku organu w tej sprawie.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody do stosowania wobec policjanta zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, określonych w konstytucyjnym brzmieniu art. 115a ustawy o Policji, w brzmieniu nadanym od 1 października 2020 r.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu od 1 października 2020 r. do stanów faktycznych sprzed tej daty. Przepis ten jedynie kształtuje zasady ustalania ekwiwalentu, a nie jego wysokość.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że art. 9 ust. 1 ustawy z 14 sierpnia 2020 r. nie stanowi przeszkody w stosowaniu art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r. dla stanów faktycznych sprzed tej nowelizacji, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej i utrzymaniem wyroku WSA w mocy.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody dla stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r., co uzasadnia stosowanie przelicznika 1/21 dla ekwiwalentu za niewykorzystany urlop.