Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż informacje dotyczące aktywności zawodowej adwokata, z wyłączeniem danych osobistych, stanowią informację publiczną, a bezczynność organu nie była rażąca, co uzasadniało oddalenie skargi kasacyjnej.

Uchylenie decyzji Prezesa NFZ wskutek naruszenia zasad postępowania administracyjnego; konieczność ponownego wyjaśnienia daty zaprzestania działalności oraz weryfikacji formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obowiązku ubezpieczeniowego skarżącego.

Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dotyczącego nakazu usunięcia odpadów została oddalona jako niezasadna. NSA stwierdził, że brak było podstaw prawnych do uwzględnienia skargi z uwagi na brak wykazania błędów interpretacyjnych lub proceduralnych przez sąd pierwszej instancji.

Odmowa przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania zainteresowanego, nieuzasadniona obiektywnymi przeszkodami związanymi z przeciwdziałaniem COVID-19, może prowadzić do odmowy przyznania świadczenia z pomocy społecznej.

Ustalając nieważność uchwały w zakresie 1R/PG i 2R/PG, sąd stwierdził, że zmiana przeznaczenia gruntów rolnych na cele inne niż rolnicze wymaga zgody ministra. Brak takiej zgody stanowi istotne naruszenie prawa, uzasadniające unieważnienie uchwały.

Zgoda stron do zmiany decyzji administracyjnej w trybie art. 155 k.p.a. musi być wyrażona w sposób wyraźny przez wszystkie strony pierwotnego postępowania. Brak tej zgody stanowi rażące naruszenie prawa.

Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zostaje uchylony w zakresie stwierdzenia bezczynności Wojewody, z uwagi na niewyznaczenie terminu rozpoznania przez NSA warunkującego ocenę przewlekłości lub bezczynności w orzekanej sprawie.

Cofnięcie pozwolenia zintegrowanego bez odszkodowania następuje przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 195 ust. 1 pkt 1 p.o.ś. zgodnie z uznaniem organu, przy czym błędy proceduralne nie zawsze wpływają na zasadność cofnięcia.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, uchwalony w granicach władztwa planistycznego gminy, może zawierać legalne definicje pojęć, o ile zgodne są one z obowiązującym prawem w chwili jego uchwalania oraz nie naruszają zasad tworzenia przepisów prawnych.

Decyzja administracyjna stwierdzająca nieważność decyzji z 2000 roku została wadliwie uzasadniona; pomimo wejścia w życie nowych przepisów regulujących prekluzję czasową, organ nadzorczy zaniechał rzetelnej oceny przesłanek nieważności.

Rozdrabnianie odpadów wielkogabarytowych, jako proces przetwarzania, uzasadnia zmianę klasyfikacji odpadów w katalogu odpadów zgodnie z art. 4 ustawy o odpadach. Proces ten wymaga właściwego zezwolenia, a brak jego uzyskania może skutkować potwierdzeniem słuszności zarządzeń pokontrolnych.

Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym cechowało się nieważnością z uwagi na pozbawienie stron prawa do obrony przez brak możliwości ich udziału, co wymaga ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.

NSA uznał za zasadną decyzję nadzoru budowlanego nakładającą na skarżącego obowiązki zlikwidowania nieszczelności oraz zakazu użytkowania pieca, potwierdzając zgodność działań organów z art. 66 ust. 1 P.b. i brak podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej.

Na gruncie sprawy dotyczącej opłaty stałej za usługę wodną, Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje, że art. 271 ust. 5a Prawo wodne ma zastosowanie do pozwoleń wydanych po 23 listopada 2019 r., a opłaty powinny być adekwatne do możliwości faktycznego korzystania z udogodnień wynikających z pozwolenia wodnoprawnego.

Znak towarowy "COVI-SEPT" ma charakter opisowy i nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, co uniemożliwia udzielenie prawa ochronnego. Monopolizacja tego oznaczenia ograniczałaby swobodę działania innych podmiotów na rynku.

W przypadku składowania odpadów w miejscu do tego nieprzeznaczonym, domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem tych odpadów. Obalenie domniemania wymaga wykazania, że odpady należą do innego podmiotu.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że oddala skargę kasacyjną uznając, iż decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Organ Zarządu Dzielnicy Wawer był właściwy do jej wydania.

Pisma informacyjne wydane przez organy administracji publicznej, które nie noszą znamion decyzji administracyjnej ani zaskarżalnych postanowień, nie mogą być przedmiotem postępowania o stwierdzenie ich nieważności. Odmowa wszczęcia takiego postępowania jest prawnie dopuszczalna.