W przypadku ogłoszenia stanu epidemii, bieg terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 169a ust. 1c ustawy o obrocie, ulega zawieszeniu. W związku z tym nałożenie kary pieniężnej przez KNF było prawnie dopuszczalne.

Posiadane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością grunty, budynki i budowle należy uznać za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., nawet jeśli są one wykorzystywane do świadczenia usług publicznych na podstawie umowy z gminą.

Dopuszczalne jest dokonanie zmiany ostatecznej decyzji podatkowej w sytuacji zaistnienia nowych, istotnych okoliczności faktycznych dotyczących klasyfikacji nieruchomości, uzasadniających określenie należności podatkowych według stawki innej niż dla budynków mieszkalnych.

Grunty, budynki i budowle używane przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach infrastruktury wodno-kanalizacyjnej podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako związane z działalnością gospodarczą, gdyż spółka spełnia kryteria przedsiębiorstwa komercyjnego, i nie może uzyskać zwolnienia przewidzianego dla jednostek samorządowych.

Bezzasadna odmowa dostarczenia dokumentacji podatkowej, pomimo prawidłowego wezwania, uzasadnia nałożenie kary porządkowej na podstawie art. 262 Ordynacji podatkowej, z uwagi na brak obiektywnych przeszkód jej realizacji i niewłaściwe ocenianie zasadności wezwań przez podatnika.

Grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury wodno-kanalizacyjnej użytkowane przez spółkę z o.o., jako przedmioty opodatkowania, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, gdyż są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie spełniają przesłanek do zwolnienia podatkowego.

Zwolnienie z podatku od nieruchomości przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 15 u.p.o.l. ma zastosowanie wyłącznie do gruntów i budynków stanowiących własność gminy, a nie do nieruchomości będących w posiadaniu spółek prawa handlowego, nawet jeśli wykonują one zadania z zakresu zbiorowego odprowadzania ścieków.

Osoba trzecia, wobec której orzeka się o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, nie nabywa statusu podatnika ani płatnika, a więc nie podlega reżimowi ewidencyjnemu przewidzianemu w ustawie o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że obowiązek aktualizacji danych adresowych w trybie ustawy o ewidencji nie ciąży na osobach trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe spółki, co wymaga ponownego badania skuteczności doręczeń przez WSA.

Przepis art. 15zzzzzn² ustawy COVID przewiduje możliwość przywrócenia również terminów prawa materialnego, w tym terminów, których niezachowanie prowadzi do wygaśnięcia lub utraty praw i obowiązków podatnika.

NSA orzekł, że postępowanie dotyczące odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej wszczęte po ogłoszeniu jej upadłości nie odnosi się do masy upadłości, jeśli zobowiązanie powstało po ogłoszeniu upadłości. W związku z tym nie było podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji podatkowych i postępowanie podatkowe może być prowadzone z udziałem upadłego, a nie syndyka.

Samo posiadanie przez przedsiębiorcę gruntu, budynku lub budowli nie przesądza o związaniu tych nieruchomości z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.; konieczne jest wykazanie faktycznego lub potencjalnego ich wykorzystania do działalności gospodarczej o charakterze zarobkowym.

Spółka prowadząca działalność w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków, wykonująca te czynności na podstawie umowy z gminą, jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych; posiadane przez nią nieruchomości podlegają opodatkowaniu jako związane z działalnością gospodarczą.

Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego jako środek egzekucyjny spełnia kryteria skuteczności i minimalnej uciążliwości, jeśli Skarżący nie udowodni nadmiernej uciążliwości ani nie wskaże skutecznej alternatywy. Skarga kasacyjna w takim wypadku nie zostanie uwzględniona, jeżeli zarzuty proceduralne nie mają istotnego wpływu na wynik sprawy (art. 7 § 2 i art. 54 § 1 pkt 2 u.p.e.a.).

Status konsumenta w rozumieniu art. 22¹ k.c. nie zależy od indywidualnych cech osoby fizycznej, takich jak wykształcenie, doświadczenie zawodowe czy prowadzenie działalności gospodarczej, jeżeli z treści umowy i okoliczności jej zawarcia wynika, że osoba ta występowała jako konsument, a nie przedsiębiorca. Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu waloryzowanego do CHF (zarówno klauzule przeliczeniowe

Art. 116a § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 116 nie obejmuje członków organów zarządzających podmiotów utworzonych w oparciu o prawo zagraniczne. Zagraniczna spółka niemająca siedziby w Polsce nie jest "inną osobą prawną" w rozumieniu art. 116a o.p.

Grunty pod zlikwidowanymi liniami kolejowymi, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, są związane z działalnością gospodarczą przedsiębiorcy, nawet gdy nie są wykorzystywane do działalności kolejowej, o ile zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i mogą być przeznaczone do działań gospodarczych.

Automatyczna sankcja w postaci cofnięcia uprawnień diagnosty do przeprowadzania badań technicznych pojazdów za nieistotne uchybienia formalne narusza konstytucyjną zasadę proporcjonalności i równości, oraz wymaga indywidualnej oceny okoliczności faktycznych w każdej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż regulacje dotyczące degresji płatności ekologicznej, przewidziane w stosownym rozporządzeniu Ministra Rolnictwa, są zgodne z delegacją ustawową oraz przepisami prawa krajowego i unijnego, co uzasadnia ich zastosowanie. Skarga kasacyjna podlega oddaleniu.

Postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji na mocy art. 152 § 1 K.p.a. wymaga prawidłowej oceny prawdopodobieństwa uchylenia decyzji; ocena ta musi być przeprowadzona przy założeniu, że nie narusza ona wymogów postępowania administracyjnego poprzez brak weryfikacji przesłanek wznowienia.

Podatnik, który uzyskuje dochody na jednostkach zakotwiczonych na wodach terytorialnych, niewykorzystywanych w transporcie międzynarodowym, nie może skorzystać z ulgi abolicyjnej na podstawie art. 27g u.p.d.o.f., jeśli nie opłacił podatku w państwie pracy oraz nie istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z tym państwem.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że naruszenie przepisów postępowania przez organ skarbowy oraz niewłaściwa ocena dowodów uzasadnia uchylenie decyzji, która odmówiła przywrócenia terminu z powodu nieuprawdopodobnienia braku winy przez skarżącą.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zasadne jest miarkowanie opłat za czynności egzekucyjne uwzględniając szczególne okoliczności sprawy, co wynika z wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Organy nie mogą automatycznie stosować maksymalnych stawek opłat bez analizy rzeczywistego nakładu pracy i kosztów egzekucyjnych, mając na uwadze zasady proporcjonalności i zakazu nadmiernej ingerencji.