Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi wymaga zgromadzenia pewnych i wiarygodnych dowodów, takich jak dokumentacja geodezyjno-kartograficzna, które jednoznacznie określają granice pasa drogowego oraz powierzchnię zajętą przez obiekt.
Naruszenie przez sąd odwoławczy przepisów prawa procesowego, nawet jeśli jest rażące, nie zawsze stanowi kwalifikowane uchybienie wskazujące na bezprawność orzeczenia w rozumieniu art. 4171 § 2 k.c.
Powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) stanowi przesłankę uniemożliwiającą ponowne wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie już prawomocnie rozstrzygniętej, w tym przypadku dotyczącej odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej.
Powaga rzeczy osądzonej wynikająca z wcześniejszej ostatecznej decyzji administracyjnej stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego, zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a.
Ostateczne i prawomocne rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej wyklucza możliwość wszczęcia kolejnego postępowania administracyjnego w tej samej sprawie, z uwagi na powagę rzeczy osądzonej, co zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a. obliguje organ do odmowy wszczęcia postępowania.
Grzywna w celu przymuszenia nałożona na podstawie art. 121 § 4 u.p.e.a. jest zgodna z prawem, jeśli dotyczy przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego zakwalifikowanego jako budowla, a nie budynek, nawet jeśli obiekt jest użytkowany jako budynek magazynowy.
Zobowiązanie do rozbiórki obiektu budowlanego może być egzekwowane, nawet gdy obiekt jest częściowo posadowiony na działce, do której zobowiązana spółka nie ma tytułu prawnego, pod warunkiem że tożsamość obiektu budowlanego jest jednoznacznie ustalona w decyzji i brak jest sprzeciwu właściciela działki co do przeprowadzenia rozbiórki.
Decyzja o warunkach zabudowy odnosi się do całej działki ewidencyjnej, a nie jedynie do jej części; organ nie może zawężać swoich ustaleń tylko do wyznaczonego fragmentu działki inwestycyjnej, ponadto musi ocenić, czy teren wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne (art. 61 ust. 1 pkt 4 u.p.z.p.).
Wartość nieruchomości przejętych na cele inwestycji drogowych powinna być ustalana zgodnie z ich przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a nie ze zmianą ich przeznaczenia wynikającą z decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.
Oświadczenie o rezygnacji z jednego z konkurencyjnych świadczeń, aby uzyskać inne świadczenie (m.in. pielęgnacyjne), musi być definitywne, nie zaś hipotetyczne lub uzależnione od warunku przyszłego. Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero po bezwarunkowej rezygnacji z dotychczasowego świadczenia.
Spółka powstała w wyniku podziału innej spółki, obejmująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, które są związane z majątkiem przydzielonym jej w planie podziału. W konsekwencji spółka ma prawo dochodzić zwrotu nadpłat podatku dotyczącego okresu sprzed jej wydzielenia.
Prawo zarządu nieruchomością przez państwową jednostkę organizacyjną musi być ustanowione w formie przewidzianej prawem, a dowód zarządu w postaci wpisu do księgi wieczystej nie wystarcza do uznania istnienia tego prawa w sensie prawnym.
Decyzje o warunkach zabudowy są kierowane do inwestora, a nie do osoby zmarłej, a posiadacz nieruchomości bez uregulowanego tytułu prawnego nie posiada interesu prawnego umożliwiającego uzyskanie statusu strony w postępowaniu dotyczącym ustalenia warunków zabudowy.
Niedopełnienie obowiązku przekazania danych PNR przez przewoźnika lotniczego w kontekście lotów wewnątrzunijnych nie może stanowić podstawy do nałożenia kary administracyjnej, jeśli obowiązek ten nie jest poparty rzeczywistym i aktualnym lub przewidywalnym zagrożeniem terrorystycznym, zgodnie z wymogami prawa Unii Europejskiej.
Interes prawny w zaskarżeniu rozstrzygnięcia administracyjnego może dotyczyć zarówno interesu wynikającego z prawa materialnego, jak i procesowego. Posiadanie interesu prawnego w zaskarżeniu decyzji administracyjnej nie jest tożsame z byciem stroną w postępowaniu administracyjnym.
Naruszenie przepisów o minimalnych odległościach od gazociągów przy wydawaniu decyzji o pozwoleniu na budowę nie stanowi rażącego naruszenia prawa, jeżeli odległość ta nie zagraża bezpieczeństwu życia i mienia oraz zapewnia operatorowi sieci gazowej sprawowanie właściwej ochrony urządzeń oraz przeprowadzenie odpowiednich akcji ratowniczych w przypadku awarii.