Osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny może być uprawniona do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli zakres czynności opiekuńczych wypełnia ustawowe kryteria opieki koniecznej, stałej i długotrwałej, wykluczającej możliwość podjęcia zatrudnienia. Czynności dnia codziennego mogą być uznane za część opieki, jeśli są związane z bezpośrednią pomocą niepełnosprawnemu.

Osoba spokrewniona w drugim stopniu z osobą niepełnosprawną nie może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, jeśli rodzic osoby niepełnosprawnej, będący żyjącym, nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane dopiero od miesiąca następującego po ostatnim miesiącu, w którym przysługiwało konkurencyjne świadczenie, takie jak specjalny zasiłek opiekuńczy.

Związanie gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest pojęciem szerszym od pojęcia "zajęcie (gruntu) na prowadzenie działalności gospodarczej", którym prawodawca posłużył się w art. 2 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b i c tej ustawy. O ile zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej

Warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobom, na których spoczywa obowiązek alimentacyjny względem niepełnosprawnej osoby wymagającej opieki, jest legitymowanie się przez osoby zobowiązane do alimentacji w pierwszej kolejności (rodziców, dzieci, małżonka) orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności (NSA, sygn. akt I OPS 2/22).

Nieudzielenie odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej przez partię polityczną, której taka odpowiedź przysługuje na mocy stosownych przepisów, stanowi bezczynność mającą miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane tylko wtedy, gdy wnioskodawca nie posiada prawa do konkurencyjnego świadczenia na ten sam okres, co oznacza, że muszą być spełnione wszystkie materialnoprawne przesłanki przed wydaniem decyzji przyznającej nowe świadczenie.

Podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej, które nie spełniają tego obowiązku w terminie przewidzianym w ustawie, mogą być uznane za będące w bezczynności, bez konieczności wcześniejszego ponaglenia. Odmowa udostępnienia informacji publicznej w przypadku nadużycia prawa powinna być poprzedzona wydaniem stosownej decyzji administracyjnej.

Zwołując się na obowiązującą ustawę oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego, wywiązywanie się z obowiązków alimentacyjnych poprzez sprawowanie opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, nie może być z góry wykluczone jedynie na podstawie osiągnięcia przez wnioskodawcę pewnego wieku (np. 75 lat) i pobieranej emerytury.

W celu przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie, że jedyną przyczyną rezygnacji z zatrudnienia była konieczność sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, a organy administracyjne są zobowiązane do oceny faktycznego charakteru i zakresu sprawowanej opieki, co nie oznacza naruszania ustaleń stanu zdrowia wynikających z orzeczenia o niepełnosprawności.

Żądanie udostępnienia faktur dotyczących odbioru i zagospodarowania odpadów stanowi żądanie udostępnienia informacji publicznej, a odmowa udzielenia informacji publicznej z powołaniem się na nadużycie prawa do informacji publicznej wymaga wydania decyzji administracyjnej.

Obowiązek ponoszenia opłaty stałej za odprowadzanie wód opadowych i roztopowych powstaje od dnia rozpoczęcia użytkowania urządzenia wodnego służącego do realizacji usług wodnych w przypadku realizacji przedsięwzięcia w zakresie obiektów liniowych, jakim jest kanalizacja deszczowa.

W przypadku odroczenia przez Trybunał Konstytucyjny daty utraty mocy obowiązującej przez zakwestionowane przepisy, działania na podstawie tych przepisów nie można oceniać jako rażącego naruszenia prawa.

Pobieranie specjalnego zasiłku opiekuńczego przez osobę sprawującą opiekę uniemożliwia jednoczesne przyznanie tej osobie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Teza od Redakcji

Przepis art. 254 Ordynacji podatkowej nie ma charakteru samodzielnego, ponieważ możliwość jego zastosowania zależy od istnienia innych przepisów prawa podatkowego, przede wszystkim materialnego, w których określone są okoliczności faktyczne mające wpływ na obliczenie wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości. Dopiero zmiana faktów prawotwórczych wpływających na zmianę wysokości