Skarżący jako posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność administracyjną za obecność tych urządzeń, niezależnie od częściowego wynajmu lokalu innemu podmiotowi.

Przy ocenie znikomej wagi naruszenia prawa, zobowiązanego nie wolno oddalić bez wyczerpującego postępowania dowodowego co do dat wprowadzenia danych w CEPiK, mogących stanowić jedną z przesłanek zaniechania administracyjnej kary pieniężnej.

Podmiot nielegitymujący się tytułem prawnorzeczowym do nieruchomości na dzień wywłaszczenia nie posiada interesu prawnego umożliwiającego wznowienie postępowania uwłaszczeniowego. Brak wykazania praw sprzecznych z domniemaniem z księgi wieczystej uniemożliwia zmianę decyzji uwłaszczeniowej w postępowaniu administracyjnym.

W przypadku urządzeń do gier zawierających element losowości, organizator gier na takich urządzeniach zobowiązany jest do posiadania odpowiednich zezwoleń; ich brak skutkuje nałożeniem kary pieniężnej za prowadzenie gier hazardowych bez stosownych uprawnień.

Wytypowanie nauczyciela do rozwiązania stosunku pracy z przyczyn organizacyjnych (art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela) wyłącznie w oparciu o kryterium posiadania uprawnień do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, z pominięciem oceny kwalifikacji zawodowych i przydatności do pracy, stanowi naruszenie zakazu dyskryminacji ze względu na wiek i płeć (art. 113 k.p. w związku z art. 183a § 1 k.p

NSA uznaje, że WSA w Warszawie naruszył procedury, nie rozpatrując należycie zarzutów co do oceny tajemnicy przedsiębiorstwa oraz wpływu decyzji na rynkową pozycję skarżącej. Uchyla wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że informacje zawarte w protokole kontroli nie obejmują wartości handlowej ani tajemnic przedsiębiorstwa, a zatem ich ujawnienie nie narusza konkurencyjnej pozycji rynkowej T. sp. z o.o.

NSA orzekł, iż skarga kasacyjna dotycząca odmowy wznowienia postępowania jest niezasadna, gdyż zarzuty nie skutkowały naruszeniem prawa procesowego ani materialnego, co uzasadniało oddalenie skargi.

Przepis art. 26 ustawy o odpadach z 2012 r. znajduje zastosowanie do zdarzeń sprzed jej wejścia w życie, a decyzje administracyjne umarzające postępowanie o usunięcie odpadów na tej podstawie podlegają uchyleniu w zakresie naruszenia wiążącej oceny prawnej sądów administracyjnych.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie od wyroku WSA została oddalona, podtrzymując konieczność uwzględnienia przy ocenie wagi naruszenia zmiany brzmienia przepisów oraz znaczenia odnotowania danych w CEPIK.

Podmiot leczniczy prowadzony w formie spółki kapitałowej, której jedynym właścicielem jest powiat, stanowi powiatową jednostkę organizacyjną w rozumieniu art. 16 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym i podlega kontroli rady powiatu.

W wydatkowaniu środków publicznych beneficjent projektu obowiązany jest do ścisłego działania zgodnie z umową o dofinansowanie, a jakiekolwiek odstępstwa od przyjętych warunków muszą być właściwie sformalizowane, inaczej skutkują zwrotem nieprawidłowo wydatkowanych środków.

Wykorzystanie dotacji oświatowej niezgodnie z przeznaczeniem, bez możliwości wiarygodnego rozliczenia i złożenia korekty, skutkuje obowiązkiem zwrotu środków, niezależnie od zaprezentowanej korespondencji dokumentacyjnej przez organ prowadzący.

Oddalenie skargi kasacyjnej uzasadnione brakiem współdziałania wnioskodawcy w przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza konieczność realizacji tej procedury w miejscu zamieszkania, odrzucając żądania przeprowadzenia wywiadu telefonicznego post-COVID.

Brak współpracy z organem administracji publicznej w przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego może stanowić podstawę odmowy udzielenia świadczenia pomocy społecznej, a żądanie formy telefonicznej wywiadu w sytuacji braku obiektywnych przesłanek związanych z COVID-19 jest nieuzasadnione.

Adwokat wykonujący zawód zaufania publicznego realizuje funkcje publiczne, co uzasadnia uznanie jego zawodowych danych za informację publiczną. Bezczynność organu w udzielaniu takich informacji nie miała charakteru rażącego.