Przeniesienie własności nieruchomości na rzecz cudzoziemca, będącego synem zbywcy, wymaga zezwolenia właściwego organu.

Zgodnie z art. 18 ust. 3a ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195/ w brzmieniu nadanym temu przepisowi przez art. 28 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy, a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./, ceny urzędowe za usługi przewozowe lokalnego

Sąd odmówi dokonania w księdze wieczystej wpisu na rzecz gminy własności nieruchomości, jeżeli stanowiąca podstawę wniosku o wpis decyzja wojewody, wydana w oparciu o art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 32, poz. 191 ze zm.), dotyczy nieruchomości uregulowanej w tej księdze na rzecz osoby

1. Uchwała organu kolegialnego adwokatury w przedmiocie skierowania adwokata na badania lekarskie przez Komisję do spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia, wydana w sprawie o zezwolenie na wykonywanie zawodu adwokata indywidualnie, nie stanowi decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa. 2. Uchwała taka dotyczy kwestii proceduralnych, wynikłych w trakcie załatwiania sprawy zezwolenia na wykonywanie

Konstytucyjna zasada równych szans w fazie rozpoczęcia lub rozwijania działalności gospodarczej oznacza między innymi zakaz uchwalania w aktach prawnych rangi niższej niż ustawa /a więc także w aktach stanowiących prawo miejscowe/ postanowień lub klauzul o charakterze dyskryminującym w zakresie dostępu do rzeczowych /w szczególności lokalowych/, kapitałowych lub osobowych czynników działalności gospodarczej

W pojęciu "inne mienie" /art. 17 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym - Dz.U. nr 11 poz. 37/ mieszczą się maszyny i urządzenia oraz materiał do produkcji; mienie to podlegało przejęciu na własność Państwa tylko wówczas, gdy zostało objęte przymusowym zarządem państwowym, ustanowionym w trybie dekretu z dnia 16 grudnia

1. Pracownikowi odwołanemu ze stanowiska na podstawie art. 70 § 1 i 2 kodeksu pracy i art. 44 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1991 r. nr 18, poz. 80 ze zm.), którego stosunek pracy w okresie wypowiedzenia ustał z mocy prawa (art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych – Dz.U. nr 51, poz. 298 ze zm.), przysługuje

Dla ustanowienia przymusowego zarządu państwowego na podstawie art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego /Dz.Pr.P.P. nr 21 poz. 67 ze zm./ nie było wystarczające stwierdzenie, że określone przedsiębiorstwo było w pewnym czasie nieczynne lub nie funkcjonowało, jeżeli jednocześnie nie ustalono, że przedsiębiorstwo to miało istotne znaczenie dla gospodarki

Przy wykładni przepisów rozdziału 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, dotyczących wydawania zezwoleń na podjęcie tej działalności, a takie regulujących tę materię przepisów ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ należy przyjmować zawsze takie rozwiązanie, które realizuje normę art. 6 Konstytucji RP; gdy

1. Skoro do postępowania weryfikacyjnego stosuje się w zakresie nie uregulowanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 1990 r. w sprawie weryfikacji rocznych bilansów przedsiębiorstw państwowych, wysokości opłat za weryfikację oraz szczegółowych praw i obowiązków biegłych księgowych /Dz.U. nr 62 poz. 361/ - zasady Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 2 ustawy z dnia 31 stycznia

Rozpoznanie sprawy o roszczenie pieniężne funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa, wynikające ze stosunku służbowego, należy do właściwości organu administracyjnego.

Uwzględnienie roszczenia negatoryjnego (art. 222 § 2 k.c.) w sytuacji, gdy wybudowanie obiektu budowlanego zgodnie z pozwoleniem na budowę narusza prawa właściciela nieruchomości sąsiedniej przez zakłócenie korzystania z tej nieruchomości (art. 144 k.c.), nie może polegać na nakazaniu rozebrania obiektu.

1. Prowadzenie targowisk nie należy do zakresu działalności gospodarczej, której prowadzenie dozwolone jest każdemu na warunkach art. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. Z mocy art. 4 ust. 2 dekretu o targach i targowiskach, znowelizowanego ustawą kompetencyjną z dnia 17 maja 1990 r. /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ wprowadzony został obowiązek

W razie nieodpłatnego przejęcia przez gminę likwidowanego przedsiębiorstwa komunalnego, które nie podlegało prywatyzacji i do którego stosuje się odpowiednio przepisy o przedsiębiorstwach państwowych, gmina odpowiada za zobowiązania tego przedsiębiorstwa wynikające ze stosunku pracy do wysokości wartości przejętego mienia (art. 40 § 2 k.c. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – przepisy

We wszystkich istotnych dla mieszkańców sprawach organy gminy mają obowiązek swe przyszłe rozstrzygnięcia konsultować ze swymi wyborcami. Wybór form i zakres konsultacji ustawa samorządowa pozostawia do wyboru organom gminy i radnym. Opinia związku zawodowego o projekcie uchwały lub założeniach projektu może być przedstawiona w dwojaki sposób; w formie pisemnej lub w formie ustnej. Uchwały rad gmin

Uprawnienie współwłaściciela nieruchomości do przebywania w lokalu mieszkalnym /do zajęcia lokalu/, wchodzącym w skład tej nieruchomości podlega ustaleniu w postępowaniu administracyjnym o zameldowaniu na pobyt stały według reguł ustalonych w art. 201 i art. 204 Kc. Okoliczność, że przebywanie nastąpiło za zgodą większości współwłaścicieli jest zwykłą okolicznością faktyczną, od której ustalenia organ

Kary pieniężne, przewidziane w art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia, ustala się przez wydanie decyzji administracyjnej.

Wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent alkoholu poza limitem punktów sprzedaży ustalonym w sposób przewidziany prawem nie tylko stanowi rażące naruszenie art. 18 ust. 1 i art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35, po. 230 ze zm./, ale także rażąco narusza zasadę praworządnego

1. Obowiązkiem podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą w postaci powrotnego wywozu towarów za granicę jest ujawnienie przy dokonywaniu odprawy celnej, że chodzi o wywóz powrotny /art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. 2. Podmiot, który zamieścił w zgłoszeniu do odprawy celnej wywozowej wzmiankę, iż chodzi o odprawę ostateczną, a następnie

1. Zastosowanie art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1987 r. o nasiennictwie /Dz.U. nr 31 poz. 166 ze zm./ może, w wypadkach uzasadnionych potrzebami gospodarczymi, spowodować udzielenie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu kwalifikowanego materiału siewnego odmian nie wpisanych do rejestru. Jest to jednak sytuacja odwrotna niż w ramach klasycznego uznania administracyjnego, w którym tylko

Pracownik przywrócony do pracy na poprzednich warunkach ma prawo domagać się zatrudnienia na tym samym stanowisku pracy, jakie zajmował uprzednio, nie wystarcza zaś zapewnienie mu pracy na stanowisku równorzędnym.

1. Stowarzyszenia nie są podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./. 2. Pożyczki udzielone przez stowarzyszenia prowadzące działalność w zakresie udzielania pożyczek nie korzystają ze zwolnienia od opłaty skarbowej określonej w par. 57 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z

Przy dochodzeniu zapłaty czynszu najmu lokalu użytkowego gmina ma obowiązek uiszczenia opłat sądowych (art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – Dz.U. nr 24, poz. 110 z późn. zm.).

Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie wiąże zwolnienia od cła rzeczy przywiezionych przez osobę przesiedlającą się z koniecznością wykazania tytułu ich własności wcześniej niż w chwili zgłoszenia ich do odprawy celnej.