za niewykorzystany w latach 1996 i 1997 urlop wypoczynkowy, nagrody jubileuszowej, do której uprawnienie nabył powód w 1997 r.). Pracy Budownictwa i Produkcji Materiałów Budowlanych ZIB w S. o waloryzację ekwiwalentu za urlop, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu pracy z powodu upadłości Spółdzielni w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia.

Wprowadzenie w ustawie z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. nr 32, poz. 172 ze zm.) fikcji prawnej, polegającej na traktowaniu rozwiązania umowy o pracę (także bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 k.p.) jako rozwiązania za wypowiedzeniem przez zakład pracy, oraz wprowadzenie w tej ustawie uprawnienia do zaliczenia okresów pozostawania bez pracy do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, a także wliczenia okresów zatrudnienia w innym zakładzie pracy do stażu pracy u pracodawcy, który rozwiązał stosunek pracy ze wskazanych w tej ustawie przyczyn, spowodowało powstanie roszczeń, dla których warunkiem jest przepracowanie określonego czasu w tym zakładzie. Bez potrzeby sięgania do konstrukcji siły wyższej prezentowanej w rewizji nadzwyczajnej, należało zatem przyjąć, że uwzględnienie upływu Data rozwiązania umowy o pracę ma znaczenie dla oceny roszczeń powoda dotyczących ekwiwalentu za urlop oraz wynagrodzenia za 1981 r. wyższej, co skutkowałoby w myśl art. 293 k.p. przyjęcie zawieszenia biegu przedawnienia.

Roszczenia wynikające z praw podmiotowych względnych, a takimi są zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstają jednocześnie z powstaniem prawa podmiotowego, które jest ich źródłem i istnieją bez względu na to, czy są wymagalne. Limitujący wysokość obowiązku odszkodowawczego pracodawcy z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę art. 471 k.p. sprawia, iż roszczenie o odszkodowanie na podstawie art. 45 § 1 k.p. jest roszczeniem o zapłatę z góry określonej, zryczałtowanej sumy pieniężnej (roszczeniem o świadczenie pieniężne), nie stanowi natomiast surogatu indywidualnie oznaczonego Co do zasady "odpowiednie" stosowanie art. 3581 § 3 k.c. do wynagrodzenia za pracę polega na ograniczeniu wynikającej z przepisu możliwości zmiany wysokości tylko tego wynagrodzenia, które nie zostało wypłacone w terminie. 4. Podstawą roszczenia restytucyjnego (art. 39815 § 1 k.p.c. w związku z art. 415 k.p.c.) są przepisy Kodeksu cywilnego. wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. istotna zmiana siły nabywczej pieniądza. W wysokości odszkodowania uwzględnia się wynagrodzenie pracownika obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy (§ 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia