Prezes Zarządu PFRON nie posiada kompetencji do samodzielnego ustalania i rozliczania zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne pracowników niepełnosprawnych; za ustalenie prawidłowości i wysokości tych zobowiązań odpowiada wyłącznie Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Nieprawidłowości w procedurze wyboru społecznego inspektora pracy nie pozbawiają wybranego pracownika ochrony stosunku pracy, jeżeli pracownik faktycznie pełnił tę funkcję. Wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi podlegającemu szczególnej ochronie jest nieskuteczne, jeżeli konsultacje związkowe nie zostały przeprowadzone w wymaganej formie pisemnej.
Naruszenie regulaminu wewnętrznego spółki, dotyczące procedury podejmowania uchwał przez organy nadzorcze, które nie jest sprzeczne z ustawą ani statutem spółki, nie prowadzi do nieważności uchwały czy związanej z nią czynności prawnej.
Pracodawca, wypowiadając umowę o pracę, jest zobowiązany do wskazania rzeczywistych, prawdziwych i konkretnych przyczyn, których zasadność musi zostać udowodniona w postępowaniu sądowym. Nieprecyzyjne lub nierzeczywiste wskazanie przyczyn wypowiedzenia prowadzi do uznania tego wypowiedzenia za nieuzasadnione.
Roszczenie o przywrócenie do pracy pracownika objętego szczególną ochroną stosunku pracy może zostać oddalone na podstawie art. 8 k.p., jeżeli zachowanie tego pracownika wobec współpracowników było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i uniemożliwiało jego powrót do pracy na dotychczasowych warunkach.
Orzekanie o stopniu niepełnosprawności wymaga uwzględnienia wszystkich schorzeń osoby zainteresowanej oraz opinii biegłych specjalistów z odpowiednich dziedzin, a także należytej analizy okoliczności związanych z koniecznością pomocy lub opieki w codziennym funkcjonowaniu.
Ujawnienie w toku postępowania sądowego w sprawie z odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę nowej okoliczności, jaką jest ciąża pracownicy w okresie biegnącego wypowiedzenia, nie stanowi zmiany powództwa i dlatego nie jest ograniczone terminem z art. 264 § 1 k.p.
Pracodawca nie może dochodzić odszkodowania na podstawie art. 611 k.p. w przypadku, gdy pracownik „porzucił pracę”, nie składając oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy w trybie art. 55 § 11 k.p. Brak formalnego oświadczenia pracownika wyłącza możliwość zastosowania art. 611 k.p., a ewentualne roszczenia pracodawcy mogą być dochodzone jedynie na zasadach ogólnych Kodeksu cywilnego.
Zawarcie umowy o pracę bez rzeczywistego zamiaru jej realizacji w reżimie pracowniczym, lecz wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, stanowi podstawę do stwierdzenia jej pozorności i wykluczenia tytułu do ubezpieczenia społecznego.
Przekształcenie stosunku służbowego funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej w stosunek pracy na podstawie ustawy wprowadzającej KAS jest równoznaczne z ustaniem stosunku służbowego, co uzasadnia przyznanie odprawy pieniężnej, mimo kontynuacji zatrudnienia w ramach stosunku pracy.