Umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, w odróżnieniu od umów o dzieło, wymagają starannego działania, a nie uzgodnienia konkretnego, jednorazowego, samoistnego i weryfikowalnego rezultatu. W przypadku umów, których celem jest wykonywanie zadań wymagających określonej staranności i osobistych umiejętności, nawet jeśli obejmują one elementy twórcze, należy stosować

Brak weryfikacji przez organ administracji twierdzeń skarżącej o braku winy w uchybieniu terminowi do wniesienia odwołania, na podstawie dostarczonych dokumentów medycznych, stanowi naruszenie art. 58 § 1 k.p.a., wpływające na ważność rozstrzygnięcia w sprawie przywrócenia tego terminu.

Świadczenia wykonywane przez wspólników spółki z o.o. w ramach działalności zarządczej, cechujące się charakterem ciągłym i stałym, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z ustawą o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych.

Umowa, której przedmiotem jest wykonywanie określonych czynności (np. przygotowanie układu choreograficznego) i która nie prowadzi do osiągnięcia samoistnego, weryfikowalnego rezultatu, powinna być kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, i z tego tytułu podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Posiadanie statusu wspólnika spółki jawnej jest wystarczające do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, niezależnie od faktycznego prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę.

Umowa, której przedmiotem jest wykonywanie czynności dla innej osoby i w jej interesie, mająca charakter starannego działania bez uzgodnienia konkretnego, jednorazowego rezultatu, powinna być kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, co powoduje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na podstawie tego aktu, lecz umożliwia wzruszenie tych decyzji w trybie wznowienia postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznego stwierdzenia nieważności podjętych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które w momencie wydania były zgodne z obowiązującym prawem.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznie stwierdzeniem nieważności wydanych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych; takie rozstrzygnięcia podlegają wzruszeniu w odpowiednim trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności wydanych na jego podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, jeśli w dniu ich wydania akt ten był formalnie obowiązujący.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie implikuje automatycznie nieważności podjętych na jego podstawie aktów administracyjnych; taki akt podlega wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym.

Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktów prawa miejscowego nie skutkuje automatyczną nieważnością wydanych na ich podstawie rozstrzygnięć w sprawach indywidualnych, które podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego unieważnienia decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; takie decyzje mogą być wzruszane jedynie w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności decyzji administracyjnych lub postanowień wydanych na podstawie tego aktu. Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych w takich przypadkach podlegają wzruszeniu w specjalnym trybie administracyjnym lub postępowaniu szczególnym. Teza od Redakcji

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; właściwym trybem do wzruszenia takich rozstrzygnięć jest wznowienie postępowania.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobie, która nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeśli sprawowanie tej opieki wymaga stałej obecności i uniemożliwia podjęcie zatrudnienia. Istnienie innych członków rodziny zobowiązanych do alimentacji nie stanowi przesłanki odmowy przyznania świadczenia