Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie należności z tytułu kary pieniężnej organ podatkowy jest zobowiązany do dokładnego zbadania materiału dowodowego odnoszącego się do przesłanek ważnego interesu podatnika bądź interesu publicznego, jednak ostateczna decyzja o umorzeniu leży w granicach jego swobodnego uznania. Sytuacja materialna i osobista skarżącego, pomimo jej trudnego charakteru, nie zobowiązują

W przypadku naruszenia przez organ administracji publicznej obowiązku należytego informowania strony o jej obowiązkach i terminach ustawowych, zwłaszcza w kontekście skutków epidemii COVID-19, narusza to zasady praworządności i zobowiązuje do przywrócenia terminu do złożenia deklaracji w przypadku jego przekroczenia przez stronę.

Niezachowanie przez organ administracyjny obowiązku informacyjnego odnośnie do wymogów i skutków niedochowania przewidzianych terminów w trakcie obowiązywania stanu epidemii oraz brak udzielenia pouczenia o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu stanowi naruszenie zasad praworządności, pewności i bezpieczeństwa prawnego oraz zaufania do organów administracji i nie może powodować negatywnych

Podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym oraz wypadkowemu wynika nie ze zgłoszenia prowadzenia działalności gospodarczej w CEIDG, lecz z jej rzeczywistego wykonywania, co oznacza zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter działalności.

W kontekście ustalania prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, jednorazowa nagroda pieniężna otrzymana przez stronę w roku poprzedzającym okres świadczeniowy, która nie jest kontynuowana w kolejnych okresach, nie może być uznana za dochód 'utracony' w myśl obowiązujących regulacji prawnych - co oznacza, że powinna być wliczona do dochodu przy ustalaniu praw do świadczeń.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego może być przyznane osobie pobierającej rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jeśli osoba ta zawiesi wypłatę renty, co eliminuje negatywną przesłankę na gruncie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych, umożliwiając uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego.

W przypadku wystąpienia tożsamości podmiotowej i przedmiotowej składanych wniosków świadczeniowych, przy niezmienionym stanie prawnym i faktycznym, stosuje się zasadę ne bis in idem, wykluczającą możliwość ponownego rozstrzygania tej samej sprawy, co skutkuje utrzymaniem w mocy wcześniejszych rozstrzygnięć administracyjnych i sądowych.

W sytuacji zatem, gdy w momencie wydawania decyzji jeden z warunków przysługiwania prawa do danego świadczenia rodzinnego nastąpi po miesiącu złożenia wniosku w tej sprawie, to organ administracji jest nie tylko uprawniony, lecz wręcz zobowiązany uwzględnić daną okoliczność. Oczywiste jest bowiem, że określone świadczenie rodzinne może być stronie przyznane tylko wówczas, gdy wszystkie warunki będą

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, osoba uprawniona może wybrać tylko jedno z tych świadczeń, a prawo do świadczenia pielęgnacyjnego ustala się od miesiąca, w którym wpłynął wniosek.

Przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jest możliwe wyłącznie, gdy wnioskodawca wykaże, że brak spełnienia ustawowych warunków wynikał z nadzwyczajnych okoliczności, na które nie miał wpływu, a sama częściowa niezdolność do pracy nie stanowi przeszkody do podjęcia zatrudnienia.

Przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wymaga spełnienia wszystkich określonych w przepisie przesłanek, w tym całkowitej niezdolności do pracy oraz zaistnienia nadzwyczajnych, niezależnych od woli ubezpieczonego okoliczności, które uniemożliwiały mu spełnienie wymagań do uzyskania świadczenia

Świadczenie w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS może być przyznane tylko wtedy, gdy wszystkie przesłanki są spełnione, w tym szczególne okoliczności uniemożliwiające spełnienie warunków ustawowych do uzyskania świadczeń w trybie zwykłym oraz całkowita niezdolność do pracy, potwierdzona stosownym orzeczeniem ZUS.

Prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego jest uzależnione od nieprzekraczania łącznego dochodu rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę; przy czym nieznaczne przekroczenie kryterium dochodowego w kolejnym okresie zasiłkowym nie przesądza o prawie do zasiłku, o ile w poprzednim okresie zasiłkowym świadczenie było przyznane.

W przypadkach podejmowania decyzji w sprawie przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, organ rentowy jest zobowiązany do dokładnego i wnikliwego zbadania wszystkich okoliczności przypadku, w tym stanu zdrowia wnioskodawcy i historii jego zatrudnienia, by oszacować wpływ tych czynników na 'szczególne okoliczności' uniemożliwiające zatrudnienie i uzyskanie wymaganych okresów składkowych

W przypadku wznowienia postępowania administracyjnego w wyniku uchylenia wyroku stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego, kluczowe jest potwierdzenie przez stronę, że istnieje aktualny wyrok sądowy, który ma wpływ na rozstrzygnięcie i powinien być uwzględniony przy wydawaniu nowej decyzji orzekającej o wysokości świadczenia.

Przyznanie renty w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 u.e.r. wymaga spełnienia ściśle określonych warunków - wystąpienia 'szczególnych okoliczności' uniemożliwiających uzyskanie prawa do świadczenia w trybie zwykłym oraz braku możliwości podjęcia pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy i braku niezbędnych środków utrzymania. Odwołanie do uznaniowości organu rentowego nie może usprawiedliwiać

Wznowienie postępowania administracyjnego i wydanie nowej decyzji w sprawie świadczeń z funduszu alimentacyjnego jest zasadne, gdy wyrok sądowy, będący podstawą wcześniejszej decyzji ostatecznej, zostaje uchylony, co uzasadnia konieczność wydania nowego rozstrzygnięcia z uwzględnieniem aktualnego stanu faktycznego oraz prawnego.

Sama wola pobierania świadczenia pielęgnacyjnego, bez podjęcia konkretnych działań w zakresie zawieszenia prawa do wypłaty emerytury, nie może stanowić podstawy do jego przyznania. Ustawodawca nie przewidział bowiem możliwości przyznania jednej osobie obydwu świadczeń – pielęgnacyjnego i emerytalnego, a jedynie wyboru jednego z nich. Stąd też właśnie wynika potrzeba uprzedniego przedłożenia przez wnioskodawcę

Przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku wymaga wykazania, że zmarły spełniał warunki do uzyskania świadczenia ubezpieczeniowego pomimo niespełnienia wymogów ustawowych, z powodu szczególnych okoliczności uniemożliwiających podjęcie pracy.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu sprawowania opieki nad osobą pozostającą w związku małżeńskim, osobie innej niż współmałżonek, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Wobec zaistniałego zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego oraz świadczenia pielęgnacyjnego, osoba ubiegająca się o te świadczenia ma prawo do korzystania z wybranego przez siebie, bardziej korzystnego świadczenia, z możliwością jego przyznania również z mocą wsteczną, jeśli wyraziła wolę rezygnacji z wcześniej pobieranego zasiłku na rzecz świadczenia pielęgnacyjnego.

Warunkiem niezbędnym do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji otrzymywania świadczeń z ZUS w niższej wysokości niż świadczenie pielęgnacyjne, jest dokonanie wyboru przez uprawnioną świadczenia pielęgnacyjnego i zawieszenie przez nią prawa do emerytury i świadczenia uzupełniającego.

Sprawowanie stałej i długotrwałej opieki nad osobą niepełnosprawną, która uniemożliwia podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, stanowi przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z ustawą o świadczeniach rodzinnych, przy czym zakres tej opieki musi być zgodny ze stanem zdrowia osoby niepełnosprawnej i jej orzeczeniem o niepełnosprawności.

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów nie podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2023 r., poz. 1230).