W styczniu ZUS wydał nową wersję programu Płatnik 6.01.001. Główne zmiany w nowej wersji programu dotyczą dostosowania aplikacji do wchodzących w życie od 1 stycznia 2004 r. przepisów.

Do 20 kwietnia 2004 r. nadal wypłacane będą zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze. Przedłużenie okresu zasiłkowego przewiduje nowa ustawa o świadczeniach rodzinnych, która wejdzie w życie 1 maja 2004 r. Z tą datą przestanie obowiązywać ustawa o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych.

Od 1 stycznia 2004 r. nastąpiła zamiana w zakresie finansowania składek na własne ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą.

Ustalanie wysokości emerytury przysługującej osobom urodzonym przed 1 stycznia 1949 r. oraz dla niektórych ubezpieczonych urodzonych po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r. dokonywane jest na podstawie algorytmu wskazanego w art. 53 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa emerytalna).

Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych nie może być wyższa niż kwota odpowiadająca trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach.

W grudniu 2003 r. ubezpieczeni powinni otrzymać z ZUS pierwszą informację o stanie składek zapisanych na ich indywidualnych kontach. Wysokość kapitału początkowego i zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne, zaewidencjonowana na indywidualnych kontach ubezpieczonych, w myśl reformy systemu ubezpieczeń społecznych będzie ważnym elementem emerytury obliczonej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Wiele kontrowersji powstawało przy naliczaniu i odprowadzaniu składek na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzeń uzyskanych w drodze egzekucji komorniczej od pracodawcy na rzecz pracownika. Dlatego ZUS rozstrzygnął te wątpliwości w piśmie z 6 listopada 2003 r., FUS 411-322/03.

Obowiązująca od 1 stycznia 2003 r. ustawa z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 ze zm., dalej: ustawa) wprowadziła zasady różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków.

Pracownicy, od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu, które jest integralną częścią ubezpieczeń społecznych. Jeżeli pracownik ulegnie wypadkowi przy pracy, przysługują mu określone świadczenia w razie choroby, których szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty ustalono w ustawie z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym