Za działalność przewoźnika drogowego, w tym za ewentualne naruszenia przepisów dotyczących czasu pracy kierowców i użytkowania tachografów, zawsze odpowiada przedsiębiorstwo, które wykonuje przewóz, jeżeli nie jest w stanie udowodnić, że podjęło wszelkie niezbędne środki, aby takie naruszenia nie miały miejsca.

Ocena służby na rzecz totalitarnego państwa nie może ograniczać się do formalnej przynależności do określonych struktur, ale powinna uwzględniać indywidualne czyny i ich kontekst, w tym zgodność mechanizmów korygujących wysokość emerytur z konstytucyjnymi zasadami równości i proporcjonalności.

Podmiot świadczący odpłatne usługi przewozu osób za pomocą aplikacji mobilnej jest zobowiązany do posiadania odpowiedniej licencji na wykonywanie przewozów okazjonalnych zgodnie z ustawą o transporcie drogowym oraz do wyposażenia kierowcy w niezbędne dokumenty określone w art. 87 ustawy o transporcie drogowym. Brak spełnienia tych wymogów skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.

Odpłatne świadczenie przewozów osób poprzez aplikacje mobilne, takie jak Bolt, należy kwalifikować jako przewóz okazjonalny w rozumieniu ustawy o transporcie drogowym, wymagający uzyskania odpowiedniej licencji i spełnienia przewidzianych prawem warunków konstrukcyjnych pojazdu.

Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności nie następuje w przypadku, gdy nieruchomość jest zabudowana budynkiem, w którym powierzchnia użytkowa części mieszkaniowej nie przewyższa powierzchni użytkowej części usługowej i w związku z tym budynek taki nie może być kwalifikowany ani jako budynek mieszkalny jednorodzinny, ani jako budynek

Dla uznania uchwały wspólnoty mieszkaniowej za niezgodną z prawem na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali, naruszenie musi mieć lub może mieć wpływ na podjęcie uchwały, a formalne uchybienia w sposobie głosowania nie mają znaczenia, jeśli nie wpływają na wynik głosowania.

Art. 165b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie ma zastosowania w postępowaniu administracyjnym dotyczącym nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów.

Zastosowanie art. 5 k.c. w odniesieniu do roszczenia z tytułu zachowku powinno być szczególnie wąskie, a ograniczenie prawa podmiotowego poprzez powołanie się na zasady współżycia społecznego jest możliwe jedynie w przypadku rażącego nadużycia prawa przez uprawnionego do zachowku.