Za grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów o podatkach i opłatach lokalnych, uznaje się również grunty leśne, nad którymi przebiegają linie elektroenergetyczne, co skutkuje opodatkowaniem tych gruntów według najwyższej stawki podatku od nieruchomości przeznaczonej dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Grunty leśne znajdujące się pod liniami elektroenergetycznymi są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej związanej z przesyłem energii, co uzasadnia opodatkowanie ich jako gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, niezależnie od możliwości wykonywania na nich działalności leśnej w ograniczonym zakresie.

Dla oceny, czy roszczenie podwykonawcy wobec wykonawcy o zwrot kaucji gwarancyjnej objęte jest odpowiedzialnością solidarną inwestora (art. 6471 § 5 k.c.), rozstrzygające jest ustalenie, czy w danym stosunku umownym między wykonawcą a podwykonawcą ustanowiona kaucja gwarancyjna stanowiła część wynagrodzenia za wykonane prace.

Na postanowienie sądu pierwszej instancji co do składu grupy wydane w postępowaniu grupowym przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji (art. 394 k.p.c. w zw. z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, jedn. tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 446 ze zm.).

Grunty leśne, nad którymi przebiegają linie elektroenergetyczne, są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przesyłu energii przez przedsiębiorstwo energetyczne, co skutkuje ich opodatkowaniem podatkiem od nieruchomości, a konstatacji takiej nie stoi na przeszkodzie możliwość prowadzenia na tych gruntach, w ograniczonym zakresie, określonych czynności w ramach działalności leśnej

Katalog postaci pokrycia należnego zachowku, zawarty w art. 991 § 2 k.c., ma charakter zamknięty. Tym samym, umowa użyczenia nie może być uznana jako kolejny przykład wypełniający hipotezę tej normy.

Postępowanie wywołane zażaleniem na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie zabezpieczenia umarza sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, w składzie trzech sędziów (art. 741 § 2 k.p.c.)

1. Dla skuteczności orzeczenia, wydanego na podstawie art. 64 k.c. jest konieczna uchwała wspólników, wymagana w trybie art. 228 k.s.h. 2. Sankcją naruszenia normy z art. 209 k.s.h. nie jest nieważność czynności prawnej spółki, ale odpowiedzialność korporacyjna członka zarządu, jego odpowiedzialność odszkodowawcza, a także ewentualnie jego odpowiedzialność pracownicza (dyscyplinarna).

Na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie wynagrodzenia kuratora strony, której miejsce pobytu nie jest znane, przysługuje zażalenie do innego składu tego sądu (art. 3941a § 1 pkt 9 k.p.c. per analogiam). Jeżeli kuratorem takim jest adwokat, jego wynagrodzenie podlega podwyższeniu o należny podatek od towarów i usług.

Sąd opiekuńczy, orzekając o zleceniu kuratorowi sądowemu przymusowego odebrania osoby podlegającej władzy rodzicielskiej (art. 5986 k.p.c.), nie bada zasadności orzeczenia podlegającego wykonaniu.