Stanowiący podstawę określenia podatku od gier art. 139 ust.1 u.g.h. nie może zostać uznany za przepis techniczny, wymagający notyfikacji przed jego uchwaleniem, ma on bowiem typowy charakter fiskalny.

Stanowiący podstawę określenia podatku od gier art. 139 ust.1 u.g.h. nie może zostać uznany za przepis techniczny, wymagający notyfikacji przed jego uchwaleniem, ma on bowiem typowy charakter fiskalny.

Jeżeli w umowie przedwstępnej cena sprzedaży nie jest określona kwotowo, to z postanowień umownych musi wynikać metoda jej ustalenia. A gdy okaże się, że po jej zastosowaniu cena nadal pozostaje niewiadoma, umowa jest nieważna.

Przepisy kodeksu cywilnego regulujące odpowiedzialność Skarbu Państwa związaną z naruszeniem dóbr osobistych przy wykonywaniu władzy publicznej powinny być interpretowane z uwzględnieniem konstytucyjnej formuły odpowiedzialności odszkodowawczej z tytułu niezgodnego z prawem działania władzy publicznej

Stanowiący podstawę określenia podatku od gier art. 139 ust.1 u.g.h. nie może zostać uznany za przepis techniczny, wymagający notyfikacji przed jego uchwaleniem, ma on bowiem typowy charakter fiskalny.

Stanowiący podstawę określenia podatku od gier art. 139 ust.1 u.g.h. nie może zostać uznany za przepis techniczny, wymagający notyfikacji przed jego uchwaleniem, ma on bowiem typowy charakter fiskalny.

Stanowiący podstawę określenia podatku od gier art. 139 ust.1 u.g.h. nie może zostać uznany za przepis techniczny, wymagający notyfikacji przed jego uchwaleniem, ma on bowiem typowy charakter fiskalny.

Stanowiący podstawę określenia podatku od gier art. 139 ust.1 u.g.h. nie może zostać uznany za przepis techniczny, wymagający notyfikacji przed jego uchwaleniem, ma on bowiem typowy charakter fiskalny.

Brak informacji o ryzyku wprowadza w błąd (art. 84 k.c.).

Ogólnie – świetna inicjatywa i dobre przygotowanie. Ale szczegóły trzeba dopracować. Tak przedsiębiorcy oceniają przygotowane przez Ministerstwo Rozwoju rozwiązania dotyczące sukcesji w firmach.

Podkreśla się, że podstawę wydania decyzji o skierowaniu na badania mogą stanowić konkretne i uzasadnione okoliczności świadczące o pogarszającym się stanie zdrowia strony.

Orzeczenia sądów powinny być kompletne i koherentne, czyli uzasadnienie powinno być zgodne (adekwatne) z rozstrzygnięciem wyrażonym w sentencji.

Zachowanie skarżącego, wnoszącego skargę na przewlekłość postępowania tuż przed terminem rozprawy apelacyjnej, o którym wiedział kilka miesięcy wcześniej, może być uznane za naruszające wynikający z art. 3 k.p.c. (stosowanego w postępowaniu ze skargi na przewlekłość postępowania na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z 17 czerwca 2004 r. w związku z art. 3941 § 3 w związku z art. 39821 w związku z art.

Uchybienia formalne postępowania przed zespołem członków Krajowej Rady Sądownictwa, które nie mają wpływu na wynik sprawy, nie mogą być kwalifikowane jako naruszenia przepisów proceduralnych mających istoty wpływ na wynik sprawy (art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c. w związku z art. 44 ust. 3 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa).

Zastępcze formy doręczenia oparte są na domniemaniu prawnym, że pismo zostało doręczone adresatowi. Generalnie przyjmuje się, że domniemanie to można obalić, między innymi, przez wykazanie, że adresat pisma z przyczyn od niego niezależnych nie mógł odebrać przesyłki i dowiedzieć się o jej treści. Nie jest przy tym wystarczające samo zaprzeczenie adresata, że nie powziął wiadomości o złożeniu go w danym

Złożenie skargi o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego wydaniem aktem własności ziemi (aktem uwłaszczenia), przerywa (art. 123 § 1 pkt 1 w zw. z art. 175 k.c.) bieg terminu zasiedzenia nieruchomości przez posiadacza wskazanego w tym akcie.

Potwierdzenie nadania pisma w urzędzie pocztowym lub też potwierdzenie wpływu pisma do sądu w zasadzie stanowi dowód zachowania terminu przy dokonywaniu czynności procesowej. Przy ustalaniu terminu nadania pisma procesowego do sądu ma zastosowanie domniemanie faktyczne określone w art. 231 k.p.c.

Ustanowiona w art. 321 § 1 k.p.c. reguła związania sądu żądaniem pozwu (ne eat iudex ultra petita partium) oznacza, że sąd nie może wyrokować o czymś więcej (ultra), o czymś innym niż obejmuje żądanie (aliud), a także - co oczywiste -bez sformułowanego żądania. Wynikające z tego przepisu: zasada autonomii woli stron, zgodnie z którą każdy ma swobodę kształtowania swojej sytuacji prawnej i zasada dyspozycyjności

Prawo polskie nie precyzuje, jaki skutek procesowy ma dla strony korzystne rozstrzygnięcie trybunału w Strasburgu.

1. Wiedza ubezpieczonego jest fundamentem odpowiedzialności. Nie można bowiem zastosować art. 84 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych bez ustalenia, że ubezpieczony rozumiał, iż wypłacona mu kwota nie przysługuje. W przypadku pouczenia świadczy o tym dostarczony przekaz. Z tego względu, w orzecznictwie nakreślone zostały wysokie wymogi co do sposobu sformułowania pouczenia. Powinno

Niewątpliwie roszczenie o odszkodowanie za utracone wynagrodzenie, dochodzone na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p. nie ma charakteru alternatywnego względem żądania zasądzenia wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy z art. 81 § 1 k.p. Roszczenia są alternatywne, gdy w tym samym stanie faktycznym, przysługują do wyboru. Pomiędzy tego rodzaju roszczeniami zachodzi związek materialnoprawny