Wymagalność roszczeń należy łączyć z nadejściem ostatniego dnia pozwalającego dłużnikowi spełnić świadczenie zgodnie z treścią zobowiązania, w związku z czym dzień tak rozumianej wymagalności może zostać utożsamiony z terminem spełnienia świadczenia. W tym kontekście wezwanie dłużnika przez wierzyciela do wykonania zobowiązania bezterminowego należy potraktować jako postawienie tego świadczenia w stan

1. Treścią tego upoważnienia objęte jest jedynie uzupełnienie weksla przed upływem terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu. Wypełnienie weksla po upływie tego terminu jest wypełnieniem niezgodnym z deklaracją wekslową i wystawca weksla (poręczyciel) może podnieść taki zarzut w ramach zarzutów przewidzianych w art. 10 pr. weksl. wskazując, że z tego względu jego zobowiązanie wekslowe

1. W postępowaniu nakazowym sąd z urzędu uwzględnia formalną nieważność weksla. 2. Jeżeli wierzyciel wekslowy wypełnił otrzymany weksel kaucyjny sumą wyższą, niż z dłużnikiem wekslowym umówioną, nie skutkuje to nieważnością weksla, gdyż dłużnik odpowiada do wysokości umówionej kwoty.

Przy ocenie zarzutu naruszenia art. 328 § 2 w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. nie można pominąć, że w przyjętym w polskim porządku prawnym modelu apelacji pełnej, postępowanie przed sądem drugiej instancji jest kontynuacją postępowania pierwszoinstancyjnego. To oznacza, że sąd odwoławczy jest sądem merytorycznym, który powinien za każdym razem poczynić własne ustalenia faktyczne i na ich podstawie dokonać

Jako sprzeczną z prawem i wykraczającą poza kompetencję do wyrażania opinii należy ocenić stanowczo rekomendowaną przez uchwałę Krajowej Rady Komorniczej zachętę do podejmowania przez komorników działań fiskalnych sprzecznych z legalną interpretacją podatkową Ministra Finansów (art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji).