Stroną postępowania prowadzonego na podstawie art. 149 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /t.j. Dz.U. 2002 nr 49 poz. 447 ze zm./, a więc podmiotem mającym interes prawny w ubieganiu się o zgodę, jest ten kto zamierza nabyć akcje spółki, nie zaś sama spółka. Nie ma ona bowiem interesu publicznoprawnego, o jakim mowa w art. 28 Kpa w uczestniczeniu

Niewłaściwe ustalenie kwoty należności celnych w wyniku błędu organu celnego nie jest ograniczone do błędów rachunkowych, ale uzasadnia zwrot cła wraz z odsetkami na podstawie art. 250 par. 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ w każdej sytuacji, w której organy celne wbrew przepisom prawa zobowiązały stronę do zapłaty wyższego cła aniżeli należne.

Wzniesienie budynku, o którym mowa w art. 231 k.c. oznacza budowę od podstaw, od fundamentów, 'na powierzchni' - na gruncie, a nie roboty wykończeniowe i uzupełniające stanowiące nakłady na budynek już istniejący.

Zgromadzenie wspólników może ustalać wynagrodzenie członków zarządu spółki. Natomiast członek zarządu nie może dokonywać czynności prawnych "z samym sobą", a skutkiem naruszenia tej reguły jest nieważność dokonywanej czynności prawnej. Ponieważ jedynie ważna czynność prawna w rozumieniu art. 58 Kc może stanowić podstawę prawną uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu i zaksięgowania w tym charakterze

Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./ nie mogą w sposób dorozumiany wyłączać stosowania przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych /t.j. Dz.U. 2001 nr 55 poz. 578 ze zm./.

Jeżeli cukier zostanie zabarwiony na brązowo, chociażby przy pomocy karmelu, to w myśl taryfy celnej należy zaliczyć go do pozycji: cukier brunatny. Skutkiem tego jego import należy obciążyć 22 procentową stawką podatku VAT, a nie 7 procentową właściwą jedynie dla cukru białego.

Nie można z jednej strony ocenić, iż wystawiona faktura dokumentuje czynność, która nie została dokonana - czynność fikcyjna /par. 54 ust. 4 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./, z drugiej natomiast zajmować stanowisko, że jest to czynność

1. Decyzja administracyjna, będąca podstawą wpisu do księgi wieczystej, może podlegać kontroli sądu w ramach art. 46 Prawa o księgach wieczystych (obecnie art. 626 § 2 k.p.c.) tylko wtedy, gdy została wydana przez organ oczywiście niewłaściwy, bez jakiejkolwiek podstawy prawnej albo z oczywistym naruszeniem administracyjnego prawa materialnego i przepisów k.p.a. Przy uwzględnieniu, że dopuszczenie

Przepis zaś art. 415 Kodeksu cywilnego dotyczy odpowiedzialności odszkodowawczej na gruncie stosunków cywilnoprawnych. Nie może mieć zastosowania w zakresie kosztów postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ podstawą uchylenia zaskarżonej decyzji mogą być naruszenia przepisów postępowania

Wniesienie przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa wkładu niepieniężnego w postaci 51 procent akcji do innej spółki akcyjnej stanowi udostępnienie akcji osobom trzecim w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./.

Niedopuszczalne jest w postępowaniu wywołanym wniesieniem skargi do sądu i zmierzającym do skontrolowania legalności zaskarżonej decyzji, orzekanie w przedmiocie utraty ważności wiążącej informacji taryfowej, z wszelkimi tego konsekwencjami wynikającymi z art. 5 par. 8 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./.

Importer, który zadeklarował inną ilość towaru w poszczególnych kartonach danej partii towaru niż faktycznie przywiózł, ale te nadwyżki i niedobory się kompensowały, nie powinien być obciążony opłatą manipulacyjną dodatkową.

Nowy wzór zdobniczy nie jest oryginalny, jeżeli różni się tylko jedną cechą od wzoru znanego.

Uznanie znaku towarowego /usługowego/ za powszechnie znany w rozumieniu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, a więc używany w obrocie gospodarczym w większym rozmiarze, nie musi oznaczać znajomości tego znaku przez co najmniej 50 procent populacji społeczeństwa; wystarczająca jest znajomość znaku przez odpowiednio znaczący krąg potencjalnych

W sytuacji gdy umowa Spółki nie przewidywała możliwości wniesienia dopłat, kwota pieniężna wpłacona przez jedynego udziałowca spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie mogła być traktowana jako dopłata.