Podmiotem wysyłającym w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy SENT jest podmiot uprawniony do rozporządzania towarami jak właściciel w momencie rozpoczęcia przewozu towarów na rzecz podmiotu odbierającego, co znajduje zastosowanie w przypadku dokonywania dostawy towarów po zakończeniu przewozu.
W postępowaniu dotyczącym naruszenia przepisów ustawy SENT, na przewoźniku spoczywa obowiązek udokumentowania przewozu towaru na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, gdyż brak zgłoszenia do systemu SENT musi być uzasadniony odpowiednimi dowodami, aby uniknąć nałożenia kary pieniężnej.
Podanie w zgłoszeniu SENT niezgodnej ze stanem faktycznym daty rozpoczęcia przewozu stanowi naruszenie przepisów, uzasadniające nałożenie na przewoźnika obligatoryjnej kary pieniężnej, a instytucja odstąpienia od nałożenia takiej kary może być zastosowana tylko wtedy, gdy wykazane zostaną konkretne, obiektywne przesłanki dotyczące ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego.
Stwierdzenie fałszywych dowodów jako podstawy decyzji administracyjnej obliguje organ do wznowienia postępowania i ponownego rozpatrzenia sprawy, co prowadzi do uchylenia pierwotnej decyzji, nawet jeżeli decyzja ta uzyskała status ostatecznej.
Sfałszowanie dowodów na odbycie szkolenia niezbędnego do uzyskania prawa jazdy stanowi wystarczającą podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego i uchylenia wcześniej wydanych uprawnień, nawet jeśli decyzja ta została podjęta po zakończeniu pierwotnego postępowania.
Wynagrodzenie określone w umowie w kwocie netto nie obejmuje dodatkowych zobowiązań podatkowych, jeśli nie zostało to wyraźnie przewidziane w jej postanowieniach, a kara umowna może być stosowana do zabezpieczenia obowiązków niepieniężnych.
Utrata własności rzeczy na skutek zasiedzenia nie powoduje wygaśnięcia roszczenia byłego właściciela o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy w okresie poprzedzającym upływ terminu zasiedzenia.
W sytuacji, gdy nie następuje wykonanie umowy przedwstępnej z przyczyn, za które odpowiedzialność ponoszą obie strony, zadatek powinien być im zwrócony, zgodnie z artykułem 394 § 3 k.c. Dla skutecznego zawarcia umowy pożyczki niezbędne jest określenie istotnych elementów tej umowy, w tym podmiotowego, co przesądza o jej skutkach prawnych.
Klauzule indeksacyjne w umowach kredytu hipotecznego, które uzależniają świadczenia od jednostronnie przez bank ustalanych kursów walut, są niedozwolone i niemożliwe do zastąpienia innymi postanowieniami, co skutkuje nieważnością umowy.
Zgodnie z art. 704 § 2 k.c., organizator przetargu, który uchyla się od zawarcia umowy, ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za szkodę także w postaci utraconych korzyści, jeśli przesłanki tej odpowiedzialności zostały spełnione, a brak jest regulacji szczególnej ograniczającej zakres odszkodowania.
Prawo zatrzymania nie przysługuje stronie, która może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, szczególnie w kontekście umów kredytowych z konsumentami, gdzie wykonanie tego prawa naruszałoby ich ochronę prawną zgodnie z dyrektywą 93/13. Odsetki za opóźnienie przysługują konsumentowi od chwili powstania wymagalności roszczenia, mimo zarzutu zatrzymania zgłoszonego przez przedsiębiorcę
Dobro dziecka oraz potrzeba ustalenia jego pochodzenia zgodnie z prawdą biologiczną mogą przeważyć nad interesami dorosłych i nawet w sytuacji, gdy prawo właściwe do rozstrzygnięcia sporu wymaga zastosowania przepisów obcych, sądy mogą zastosować prawo polskie, jeśli skutki zastosowania prawa obcego byłyby sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego RP.
Umowa zobowiązująca spółkę akcyjną do nabycia akcji własnych jest nieważna jako sprzeczna z ustawą, na podstawie art. 364 w zw. z art. 2 k.s.h. w zw. z art. 58 § 1 k.c.; wyjątki od tego zakazu określone w art. 362 k.s.h. nie zostały wykazane przez skarżącego.
Naśladownictwo produktów konkurenta, nawet w przypadku braku indywidualizujących cech, może zostać zakwalifikowane jako delikt nieuczciwej konkurencji, gdy działanie to polega na pasożytniczym wykorzystywaniu zdobytej przez inny podmiot renomy, w szczególności, gdy konkurent opiera swoją pozycję rynkową na renomie i efektach pracy innego przedsiębiorstwa.
Umowa kredytu obowiązuje w wyrażonej w niej walucie tylko wówczas, gdy strony na etapie zawarcia umowy miały rzeczywistą możliwość zarówno wypłaty, jak i spłaty kredytu w tej walucie.
W przypadkach naruszenia prawa do znaków towarowych oraz czynów nieuczciwej konkurencji przez wprowadzenie w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów, sądy mogą zakazać korzystania z mylących oznaczeń nawet w sytuacji, gdy uprawniony sprzeciwił się naruszeniu w terminie krótszym niż pięć lat od powzięcia wiadomości o używaniu znaku, a ponadto możliwe jest uznanie ochrony znaków towarowych jako znaków
Za grunty zabudowane na cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy przekształceniowej uznaje się nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi wraz z budynkami gospodarczymi, garażami oraz innymi budowlami umożliwiającymi racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych, co powinno być potwierdzone zapisami w księdze wieczystej oraz zgodnych z przepisami informacjami podatkowymi.
Klauzule indeksacyjne oraz klauzule ryzyka walutowego zawarte w umowach kredytu indeksowanego do waluty obcej, które pozwalają bankowi na jednostronne i swobodne kształtowanie kursu waluty, stanowią postanowienia abuzywne, co prowadzi do nieważności umowy, gdyż niemożliwe jest utrzymanie jej podstawowego charakteru po usunięciu tych klauzul.
Przesłanki uzyskania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym określone są ściśle w art. 485 k.p.c., a ich brak skutkuje koniecznością rozpoznania sprawy w postępowaniu zwykłym.
Obowiązek dostarczenia kompletnej i prawidłowej dokumentacji aplikacyjnej, w tym dokumentacji środowiskowej, leży po stronie inwestora składającego wniosek o dofinansowanie, nawet jeżeli zlecił on przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej profesjonalnemu doradcy (art. 750 k.c. w zw. z art. 735 § 1 k.c.).
Zmiana umowy na podstawie klauzuli rebus sic stantibus może być dochodzona, nawet po wykonaniu umowy, jeśli przesłanki tej klauzuli zaistniały w czasie trwania stosunku zobowiązaniowego, pod warunkiem posiadania przez wszystkie strony pełnej legitymacji procesowej.
Artykuł 72 § 2 k.c. stanowi podstawę odpowiedzialności odszkodowawczej za prowadzenie negocjacji z naruszeniem dobrych obyczajów lub bez zamiaru zawarcia umowy. Dla pociągnięcia do odpowiedzialności konieczne jest wykazanie złej wiary negocjującego oraz związku przyczynowego między tą działalnością a wyrządzoną szkodą. Negocjacje mogą obejmować różne umowy, jednak, gdy dotyczą zobowiązań spółki, odpowiedzialność
Klauzule umowne przyznające bankowi jednostronne prawo do określania kursów walut w umowach kredytów indeksowanych są abuzywne, a umowa zawierająca takie postanowienia nie może być utrzymana po ich wyeliminowaniu.
Klauzule walutowe w umowach kredytowych, przyznające bankowi możliwość jednostronnego ustalania kursu waluty indeksacji lub waloryzacji, są abuzywne, a ich zawarcie skutkuje nieważnością umowy kredytowej.