Obowiązkiem podmiotu wykonującego przewóz drogowy jest wykazanie spełnienia przesłanek wyłączających jego odpowiedzialność za naruszenie przepisów o transporcie drogowym poprzez dostarczenie konkretnych i wiarygodnych dowodów dokumentujących właściwą organizację pracy i nadzór, które uniemożliwiają pojawienie się naruszeń.

W przypadku stwierdzenia niewłaściwego wykorzystywania przez przedsiębiorcę świadectwa kierowcy poprzez podanie nieprawidłowych informacji we wniosku, organ może zgodnie z prawem wspólnotowym nałożyć sankcję w postaci zawieszenia wydawania nowych świadectw kierowców, obok cofnięcia świadectwa kierowcy.

Trudności technologiczne i problemy organizacyjne wewnątrz przedsiębiorstwa nie stanowią uzasadnienia dla nieużywania znaku towarowego i nie mogą prowadzić do uniknięcia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy w świetle ustawy Prawo własności przemysłowej.

Pojazdy zarejestrowane po raz pierwszy po 1 maja 2006 roku muszą być wyposażone w tachografy cyfrowe, co wynika z rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i zmieniających jego przepisów.

Do kar pieniężnych z tytułu nielegalnego urządzania gier na automatach nie mają zastosowania przepisy o przedawnieniu z Ordynacji podatkowej; ustawodawca przewiduje karę w wysokości 12.000 zł za każdy automat urządzający gry poza kasynem.

W przypadku postępowania administracyjnego, gdy istnieją wątpliwości co do faktycznej kwalifikacji usterek technicznych pojazdu, niezbędna jest jednoznaczna i ścisła weryfikacja stanu faktycznego przez organy administracyjne w oparciu o przekonywujące dowody, a wszelkie wątpliwości interpretacyjne muszą być rozwiązywane na korzyść strony.

Organ zarządzający transportem drogowym ponosi odpowiedzialność za dostosowanie floty do obowiązków nałożonych przez przepisy unijne dotyczące wyposażenia pojazdów w tachografy cyfrowe, niezależnie od wyników technicznych badań pojazdu przeprowadzonych przez inne organy.

Pisemne porozumienie regulujące roszczenia wynikające z rękojmi za udziały w spółce z o.o. nie wymaga zachowania formy szczególnej zastrzeżonej w umowie sprzedaży udziałów, o ile nie stanowi zmiany lub uzupełnienia tej umowy.

Wymóg posiadania tytułu prawnego do gruntów będących własnością Skarbu Państwa jako warunek przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych jest zgodny z prawem unijnym i krajowym, a także zasadami równości, proporcjonalności oraz konkurencji.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym przyznawania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych organy są zobowiązane do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i zapewnienia stronie czynnego udziału, a podstawy wznowienia postępowania muszą być badane w ramach formalnego postanowienia.

Posiadanie tytułu prawnego do działki rolnej wchodzącej w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa jest warunkiem niezbędnym do przyznania płatności bezpośrednich, co jest zgodne z prawem Unii Europejskiej i Konstytucją RP.

Postępowanie dotyczące zwrotu nienależnie pobranych płatności w systemach wsparcia bezpośredniego jest samodzielne i niezależne od postępowania dotyczącego przyznania płatności, a brak prawidłowego tytułu prawnego do użytkowania gruntów wyłącza możliwość przyznania płatności bezpośrednich.

Postanowienie o wznowieniu postępowania ma charakter formalny i nie rozstrzyga o realnym istnieniu przesłanek wznowienia, które oceniane są w późniejszym etapie przez organ administracyjny; skuteczność zarzutów skargi kasacyjnej wymaga ich precyzyjnego uzasadnienia zgodnie z wymaganiami p.p.s.a.

NSA ma prawo ograniczyć uzasadnienie wyroku do oceny zarzutów skargi kasacyjnej, a w sprawach dotyczących sprostowania oczywistych omyłek w decyzjach administracyjnych skarga kasacyjna musi dokładnie wskazywać naruszone przepisy, aby mogła być skutecznie rozpatrzona.

Usługodawca nie jest zwolniony z odpowiedzialności za nienależyte wykonanie zobowiązań, wynikających z umowy o świadczenie usług, w wyniku przeniesienia działalności gospodarczej do spółki partnerskiej, chyba że zdecyduje tak druga strona umowy (art. 471 k.c.).

Organ administracyjny wydający decyzję po ponownym rozpatrzeniu sprawy jest związany oceną prawną i wskazaniami, jakie zostały wyrażone w poprzednim wyroku sądu administracyjnego (art. 153 p.p.s.a.). Niewłaściwe zastosowanie się do tych wytycznych może stanowić podstawę do uchylenia tej decyzji.

W ramach kontroli celno-skarbowej w zakresie przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych, o których mowa w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych funkcjonariusze administracji skarbowej są upoważnieni do przeprowadzania, w uzasadnionych przypadkach, w drodze eksperymentu, doświadczenia lub odtworzenia możliwości gry na automacie lub gry na innym

Przeprowadzenie eksperymentu procesowego przez organy administracji skarbowej w celu zbadania charakteru gier na automatach jest dopuszczalne i stanowi podstawę do wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier hazardowych bez koncesji, gdy wykazane zostanie, że gry te mają charakter losowy.

Zgłoszenie znaku towarowego w złej wierze może być podstawą do unieważnienia ochrony, a ocena tego wymaga zbadania, czy zgłaszający działał w zamiarze pokrzywdzenia osoby trzeciej oraz czy jej interesy były godne ochrony prawnej, uwzględniając wszystkie istotne okoliczności towarzyszące zgłoszeniu i użytkowaniu znaku.

W ramach kontroli celno-skarbowej w zakresie przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych, o których mowa w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych funkcjonariusze administracji skarbowej są upoważnieni do przeprowadzania, w uzasadnionych przypadkach, w drodze eksperymentu, doświadczenia lub odtworzenia możliwości gry na automacie lub gry na innym

Dla uznania urządzeń za automaty do gier hazardowych kluczowe jest przeprowadzenie eksperymentu procesowego, który wykazuje, że gry oferowane na tych urządzeniach mają charakter losowy, co uzasadnia nałożenie obowiązku koncesji lub zgłoszenia zgodnie z ustawą o grach hazardowych.

Odrzucenie skargi kasacyjnej nie może skutecznie opierać się na zarzutach niewłaściwego zastosowania prawa materialnego bez równoczesnego podważenia ustaleń stanu faktycznego zaakceptowanych przez organ i sąd niższej instancji.

Klauzule indeksacyjne w umowach kredytów hipotecznych, które pozwalają bankowi na jednostronne i nieograniczone kształtowanie kursu waluty obcej, stanowią niedozwolone postanowienia umowne w rozumieniu art. 385¹ § 1 k.c., a ich eliminacja prowadzi do nieważności umowy.

Testament zawierający postanowienia o wydziedziczeniu, które nie są jednoznaczne w sensie prawnym, może być uznany za skuteczny, jeśli wcześniejszy testament w sposób szczegółowy ustalił przyczyny wydziedziczenia, a nowy testament ich wyraźnie nie odwołuje.