Deklaracja celna DSK nie podlega korekcie po zakończeniu procedury tranzytu, gdy przekazano komunikat zgodności IE 044, a towar został zwolniony z dozoru celnego. Uzyskanie zgody na korektę wymaga spełnienia przesłanek wynikających z art. 146 UKC, które nie zostały spełnione.
Sąd administracyjny nie jest właściwy do weryfikacji działań Komisji Europejskiej związanych z przydziałem kontyngentów taryfowych; polskie organy celne i sądy są związane decyzjami Komisji.
NSA orzekł, że decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami musi zawierać w osnowie odwołanie się do zakresu czasowego orzeczonego zakazu, zgodnie z art. 182 § 2 k.k.w., co stanowi istotny element legalności takiej decyzji.
Opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności powinna uwzględniać bonifikaty przysługujące użytkownikowi wieczystemu, co oznacza, że decyzja administracyjna odmawiająca ich uwzględnienia jest sprzeczna z art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej i powinna być uznana za wydaną z rażącym naruszeniem prawa.
W postępowaniu w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz własności budynków, innych urządzeń i lokali przez państwowe i komunalne osoby prawne decyzja, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi
Decyzja organu administracyjnego ustalająca opłatę przekształceniową w wysokości nominalnej, bez uwzględnienia bonifikat, narusza zasady prawa, stanowiąc podstawę do stwierdzenia jej nieważności z powodu rażącego naruszenia art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej.
Postanowienia umowy kredytowej oparte na indeksacji kursem waluty obcej, które nie były przedmiotem indywidualnych uzgodnień i rażąco naruszają interesy konsumentów, mogą być uznane za abuzywne, prowadząc do stwierdzenia nieważności całej umowy.
Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu denominowanego do waluty obcej, określające sposób przeliczania świadczeń stron według tabeli kursowej banku, stanowią postanowienia dotyczące głównego przedmiotu umowy i w razie ich abuzywności nie mogą być zastąpione innym mechanizmem waloryzacyjnym, co skutkuje nieważnością całej umowy.
Dla celów przyznania płatności rolnośrodowiskowej, posiadanie gruntów rolnych oznacza ich faktyczne użytkowanie. Skarżący, który nie wykonuje zabiegów agrotechnicznych i w stosunku do którego posiadanie zostało naruszone, nie spełnia wymogu posiadania potrzebnego do otrzymania takich płatności.
W postępowaniu o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych ciężar dowodu spoczywa na wnioskującym rolniku, który powinien przedstawić dowody potwierdzające jego twierdzenia, a organy administracji nie mają obowiązku z urzędu przeprowadzać dodatkowych dowodów dotyczących okoliczności korzystnych dla wnioskodawcy.
Wprowadzenie wymogu posiadania tytułu prawnego do gruntu w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności, a państwa członkowskie mogą stosować takie wymogi zgodnie z celami przepisów unijnych.
Dla ustalenia legalności decyzji o przyznaniu płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej istotne jest prawidłowe przeprowadzenie kontroli powierzchni działek rolnych i spełnienie określonych wymogów środowiskowych. Przekroczenie zadeklarowanej powierzchni i niespełnienie wymogów skutkuje pomniejszeniem płatności.
Dla przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego niezbędne jest wykazanie posiadania działek rolnych w wyznaczonym dniu, co ciąży na osobie wywodzącej z tego faktu skutki prawne.
Katalog przesłanek określonych w art. 441 § 2 k.c., określających zakres roszczeń regresowych między współsprawcami szkody, nie jest zamknięty. Poza winą danej osoby oraz stopniem, w jakim przyczyniła się do powstania szkody, należy uwzględnić także inne okoliczności, w tym to, w czyim interesie nastąpiło wyrządzenie szkody lub kto i w jakim zakresie odniósł korzyści z faktu jej powstania. Okoliczności
Art. 20 ust. 4 ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich, wymagający posiadania tytułu prawnego do gruntu wchodzącego w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności, jest zgodny z prawem unijnym i nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności.
Nieprzedłożenie przez stronę w ustawowym terminie trzech lat wniosku o podjęcie zawieszonych postępowań administracyjnych skutkuje uznaniem żądania wszczęcia postępowania za wycofane zgodnie z art. 98 § 2 k.p.a., co czyni postępowanie bezprzedmiotowym i uprawnia organ do jego umorzenia.
Tworzenie sztucznych warunków dla uzyskania korzyści finansowych z systemów wsparcia bezpośredniego wbrew celom wspólnej polityki rolnej uzasadnia odmowę przyznania wszystkich płatności i stanowi naruszenie art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009.
Postanowienia umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, które uprawniają bank do jednostronnego ustalania kursu waluty, są klauzulami abuzywnymi, a ich eliminacja prowadzi do nieważności całej umowy.
Postanowienia umowy kredytu hipotecznego, które umożliwiają bankowi jednostronne ustalanie kursu walut oraz obarczają konsumenta nieograniczonym ryzykiem finansowym, są niedozwolone i w przypadku ich usunięcia umowa traci ważność.
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytu, które pozostawiają bankowi swobodę w określaniu kursów walut, są abuzywne i ich wyeliminowanie skutkuje nieważnością umowy w przypadku braku odpowiednich przepisów dyspozytywnych.
Zadośćuczynienie przyznawane za krzywdę wskutek śmierci osoby bliskiej ma na celu kompensację tej krzywdy i powinno uwzględniać indywidualne okoliczności sprawy, w tym intensywność doznanej krzywdy oraz sytuację osobistą poszkodowanego, a ingerencja Sądu Najwyższego w ustalenia sądów meriti jest uzasadniona jedynie w przypadku wyraźnego naruszenia zasad ustalania wysokości zadośćuczynienia.
Klauzule denominacyjne i waloryzacyjne w umowach kredytowych, mimo że dotyczą głównych świadczeń stron, podlegają kontroli abuzywności, jeśli nie zostały sformułowane prostym i zrozumiałym językiem. Eliminacja tych postanowień prowadzi do nieważności umowy, jeśli uniemożliwia to ustalenie treści praw i obowiązków stron umowy w pozostałym zakresie.
Decyzja administracyjna dotycząca zatrzymania prawa jazdy, wydana na podstawie nieprzedłożenia w terminie orzeczenia psychologicznego, zachowuje swoją ważność i legalność nawet w sytuacji, gdy postępowanie karne wobec osoby legitymującej się prawem jazdy zostało umorzone.
Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej może mieć miejsce tylko w razie wystąpienia jednej z przesłanek określonych w art. 156 § 1 k.p.a., takich jak rażące naruszenie prawa, a skierowanie osoby na badania lekarskie jest uzasadnione, jeśli istnieją poważne zastrzeżenia co do jej stanu zdrowia potwierdzone odpowiednią dokumentacją medyczną.