Dla uznania, że funkcjonariusz Służby Celnej nabył emeryturę policyjną, konieczne jest bezpośrednie wykonywanie zadań o charakterze policyjnym przez co najmniej 5 lat, jak wynika z wykładni przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym, co NSA potwierdził uchylając wyrok WSA.

Domniemanie niewypłacalności dłużnika powstaje po upływie 3 miesięcy od nieuregulowania zobowiązań, niezależnie od liczby wierzycieli, tym samym członkowie zarządu obligatoryjnie są zobowiązani do złożenia wniosku o upadłość spółki. Brak takiego wniosku skutkuje ich odpowiedzialnością za zobowiązania podatkowe.

Usługi projektowania interfejsów użytkownika (UX/UI design), sklasyfikowane pod PKWiU 62.01.12.0, związane są z oprogramowaniem i podlegają opodatkowaniu 12% stawką ryczałtu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wypłata zysku z kapitału zapasowego przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością powstałą z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej na rzecz jej byłego właściciela stanowi przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, pomimo wcześniejszego opodatkowania tych zysków jako dochodów z działalności gospodarczej.

Przychody z działalności gospodarczej lekarza specjalisty, uzyskiwane na podstawie kontraktu z byłym pracodawcą, mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, o ile zakres czynności, które były wykonywane na podstawie umowy o pracę, nie jest tożsamy z usługami świadczonymi w ramach działalności gospodarczej.

Odpowiedzialność członka zarządu spółki z o.o. za zaległości podatkowe spółki może być przypisana w razie niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie.

Przychody z usług marketingowych sklasyfikowanych jako PKWiU 74.90.20.0 mogą być opodatkowane ryczałtowo według stawki 8,5%, o ile nie obejmują doradztwa w zakresie zarządzania, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że ustalenie nienależnie pobranych płatności nie wymaga uprzedniego wzruszenia decyzji przyznającej płatność, a procedury dokonywane w trybie art. 29 ustawy o ARiMR są samodzielnym postępowaniem administracyjnym.

Ustalenie nienależności pobranych płatności unijnych przez beneficjenta I. N. nie wymaga uprzedniego wzruszenia decyzji przyznającej płatności, a postępowanie w zakresie nienależności jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym w ramach art. 29 ust. 1 ustawy o ARiMR.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, uznając, że decyzja nakazująca zwrot nienależnie pobranych środków z tytułu zalesiania gruntów była uzasadniona. Organ prawidłowo stwierdził, iż przyznanie środków nastąpiło w wyniku wprowadzenia w błąd, co wyklucza zastosowanie art. 7 ust. 3 rozporządzenia UE nr 809/2014.

Skarga kasacyjna wniesiona przez NY. N. Spółkę jawną została oddalona, ponieważ Wojewódzki Sąd Administracyjny nie naruszył prawa materialnego ani procedur w swoim rozstrzygnięciu dotyczącym odmowy przyznania pomocy na zalesianie.

Skarga kasacyjna została oddalona, ponieważ decyzja organu o zwrocie środków była zgodna z prawem, a zarzuty proceduralne i materialnoprawne były nieuzasadnione.

Wynagrodzenie nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego może być ustalone niezależnie od uprzedniego wzruszenia decyzji przyznających płatność, w ramach odrębnego postępowania administracyjnego, gdy ustalono nienależność świadczenia.

Oznaczenie "200 panoramicznych" nie posiada wymaganej wtórnej zdolności odróżniającej, a zatem odmowa prawa ochronnego na znak towarowy jest uzasadniona. Analizowane oznaczenie nie nabrało charakteru odróżniającego przed datą zgłoszenia, co wyklucza przyznanie ochrony na podstawie prawa własności przemysłowej.

Stosowanie aplikacji mobilnej do przewozu osób za opłatą mieści się w definicji działalności gospodarczej w transporcie drogowym, wymagającej licencji. Działania te, choćby niesystematyczne, podlegają sankcjom przewidzianym w ustawie o transporcie drogowym.

Po wyeliminowaniu niedozwolonych postanowień dotyczących indeksacji, umowa kredytu nie jest wykonalna, co prowadzi do jej nieważności z mocy prawa (art. 385¹ § 1 k.c.). Niewiążące konsumenta postanowienia nie mogą być zastąpione innymi, np. kursami NBP.

W ramach sprawowania kontroli sądowo-administracyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że ustalenia faktyczne i prawno-materialne dokonane przez organy administracyjne były zgodne z obowiązującymi przepisami, co uzasadnia oddalenie skargi kasacyjnej oraz potwierdza zgodność działania organów z celami unijnego wsparcia społeczności rolnych.

Postępowanie administracyjne w sprawach ustalenia nienależnie pobranych płatności jest samodzielne i niezależne, a ustalenie nienależności płatności nie wymaga uprzedniego uchylenia decyzji przyznającej płatność. Pominięcie limitów płatności poprzez sztuczne rozczłonkowanie gospodarstwa uzasadnia obowiązek zwrotu środków.

Decyzja Dyrektora Świętokrzyskiego Oddziału ARiMR dotycząca ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności za zalesianie jest zgodna z prawem. Brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności tej decyzji ze względu na naruszenie prawa materialnego lub przepisów postępowania. Skarga kasacyjna jest bezzasadna.

Słowny znak towarowy "1000 panoramicznych" nie może nabyć wtórnej zdolności odróżniającej poprzez używanie w obrocie, jeśli oznaczenie ma charakter opisowy i występuje na rynku w podobnej formie, używane przez wielu wydawców, co nie pozwala na jednoznaczne skojarzenie z jednym przedsiębiorstwem.

Podatniczka może opodatkować przychody z działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, pomimo świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy, o ile usługi te nie są tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach wcześniejszego stosunku pracy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż środki przyznane w oparciu o zaskarżone decyzje zostały pobrane nienależnie, uznając za prawidłowe ustalenia, że działania I. N. polegały na stworzeniu sztucznych warunków uzyskania korzyści finansowych, co uzasadnia obowiązek zwrotu przyznanych kwot.

Nieuzupełnienie formalnych braków skargi, tj. brak numeru PESEL, w wyznaczonym terminie skutkuje jej odrzuceniem. Naczelny Sąd Administracyjny twierdzi, że doręczenie wezwania do uzupełnienia było prawidłowe, a argumenty o błędach w doręczeniu są nieudokumentowane.

Odrzucenie skargi przez WSA z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych, w tym brak numeru PESEL, jest zasadne. Pierwsze pismo w sprawie, jakim jest skarga, podlega rygorowi formalnemu, a nieuzupełnienie braków skutkuje odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.