Dla ustalenia legalności decyzji o przyznaniu płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej istotne jest prawidłowe przeprowadzenie kontroli powierzchni działek rolnych i spełnienie określonych wymogów środowiskowych. Przekroczenie zadeklarowanej powierzchni i niespełnienie wymogów skutkuje pomniejszeniem płatności.

Dla przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego niezbędne jest wykazanie posiadania działek rolnych w wyznaczonym dniu, co ciąży na osobie wywodzącej z tego faktu skutki prawne.

Katalog przesłanek określonych w art. 441 § 2 k.c., określających zakres roszczeń regresowych między współsprawcami szkody, nie jest zamknięty. Poza winą danej osoby oraz stopniem, w jakim przyczyniła się do powstania szkody, należy uwzględnić także inne okoliczności, w tym to, w czyim interesie nastąpiło wyrządzenie szkody lub kto i w jakim zakresie odniósł korzyści z faktu jej powstania. Okoliczności

Klauzule denominacyjne i waloryzacyjne w umowach kredytowych, mimo że dotyczą głównych świadczeń stron, podlegają kontroli abuzywności, jeśli nie zostały sformułowane prostym i zrozumiałym językiem. Eliminacja tych postanowień prowadzi do nieważności umowy, jeśli uniemożliwia to ustalenie treści praw i obowiązków stron umowy w pozostałym zakresie.

Decyzja administracyjna dotycząca zatrzymania prawa jazdy, wydana na podstawie nieprzedłożenia w terminie orzeczenia psychologicznego, zachowuje swoją ważność i legalność nawet w sytuacji, gdy postępowanie karne wobec osoby legitymującej się prawem jazdy zostało umorzone.

Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej może mieć miejsce tylko w razie wystąpienia jednej z przesłanek określonych w art. 156 § 1 k.p.a., takich jak rażące naruszenie prawa, a skierowanie osoby na badania lekarskie jest uzasadnione, jeśli istnieją poważne zastrzeżenia co do jej stanu zdrowia potwierdzone odpowiednią dokumentacją medyczną.

Do skierowania kierowcy na kurs reedukacyjny wystarczające jest stwierdzenie faktu kierowania przez niego pojazdem w stanie nietrzeźwości, niezależnie od rozstrzygnięcia sądu karnego o umorzeniu postępowania, jeżeli wystąpiły okoliczności, które nie wymagają prawomocnego wyroku skazującego (art. 99 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami).

Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym przez sąd drugiej instancji, pomimo jednoznacznego wniosku strony o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej, prowadzi do nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c., jako że strona została pozbawiona możliwości obrony swoich praw.

W sytuacji prawomocnego oddalenia skargi przez sąd administracyjny na decyzję organu odwoławczego, wszczęcie postępowania nadzorczego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji jest bezprzedmiotowe, gdyż oznacza to, że decyzja ta nie zawiera wad prawnych uzasadniających takie działanie.

Podział dużego gospodarstwa na mniejsze przez powiązane osobowo i kapitałowo podmioty, w celu uzyskania wyższych płatności unijnych, można uznać za sztuczne stworzenie warunków, sprzeczne z celami wsparcia rozwoju obszarów wiejskich, co uzasadnia odmowę przyznania takich płatności, zgodnie z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Zgłoszenie znaku towarowego w złej wierze oznacza zgłoszenie w celu blokowania konkurenta, a nie w intencji uzyskania rzeczywistej ochrony prawnej, co stanowi podstawę do unieważnienia decyzji o udzieleniu prawa ochronnego.

Świadomość beneficjenta dotycząca nienależnego pobrania świadczeń ma kluczowe znaczenie dla ustalenia obowiązku ich zwrotu; w przypadku niepełnego pouczenia ze strony organów, pobranie środków niekoniecznie musi być uznane za nienależne.

Warunek przyznania płatności związanych do powierzchni uprawy ziemniaków skrobiowych, polegający na zawarciu umowy z podmiotem, którego przedmiot działalności obejmuje wytwarzanie skrobi lub wyrobów skrobiowych, musi być spełniony na dzień jej zawarcia, niezależnie od późniejszych zmian w rejestrze działalności kontrahenta.

Postanowienia umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej, które umożliwiają bankowi jednostronne ustalanie kursu walutowego, są abuzywne, a ich eliminacja skutkuje nieważnością całej umowy i powstaniem obowiązku zwrotu nienależnie spełnionych świadczeń.

Podział gospodarstwa rolnego na mniejsze jednostki i ich formalna niezależność nie są wystarczające do uzyskania płatności, jeśli faktycznie warunki działania tych jednostek zostały stworzone sztucznie w sposób sprzeczny z celami unijnego prawodawstwa rolnego.

Pomoc de minimis w rolnictwie może być przyznana w części nieprzekraczającej limitu 20,000 euro, a odmowa przyznania pomocy w całości, gdy łączna wnioskowana kwota przekracza ten limit, nie znajduje podstaw w przepisach rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013.

Świadczenia z funduszu alimentacyjnego pobrane jednocześnie ze świadczeniami alimentacyjnymi uzyskanymi z innego źródła mogą być uznane za nienależne tylko wtedy, gdy świadczeniobiorca działał w złej wierze, będąc świadomym nieuprawnionego charakteru pobranego świadczenia.

Działania agrotechniczne na gruntach rolnych muszą spełniać konkretne wymogi dbałości o grunt określone w przepisach unijnych i krajowych, aby uzyskać płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego. Nieuzasadnione podważenie tych wymogów nie może zostać uwzględnione przez sąd administracyjny.

Działalność przewozowa realizowana przez aplikację mobilną może mieścić się w zakresie transportu drogowego jako przewóz okazjonalny, co wymaga posiadania odpowiednich licencji oraz spełnienia określonych ustawą wymogów formalnych.

Przewóz okazjonalny realizowany przy użyciu aplikacji mobilnej wymaga uzyskania odpowiedniej licencji, niezależnie od jednorazowego charakteru usługi, o ile spełnia on kryteria odpłatnego transportu drogowego określone w ustawie o transporcie drogowym.

Przewóz okazjonalny wykonywany bez wymaganego zezwolenia i przy użyciu pojazdu niespełniającego kryterium konstrukcyjnego stanowi naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, co skutkuje nałożeniem administracyjnej kary pieniężnej.

Prawomocne postanowienie sądu cywilnego o przepadku pojazdu wiąże nie tylko w zakresie orzeczenia o przepadku na rzecz nowego właściciela, ale także co do ustalenia dotychczasowego właściciela pojazdu, co oznacza brak konieczności prowadzenia dodatkowego postępowania dowodowego przez organy administracji.

Podjęcie i wykonywanie przewozu okazjonalnego na podstawie licencji na krajowy transport drogowy samochodem osobowym wiąże się z obowiązkiem zgłoszenia wszelkich zmian do licencji oraz wyposażenia kierowcy w wypis z licencji, bez względu na zgodność pojazdu z kryteriami konstrukcyjnymi.

O rażącym naruszeniu prawa w kontekście art. 156 § 1 pkt 2 kpa można mówić jedynie wtedy, gdy decyzja administracyjna jest nie do pogodzenia z zasadą praworządności i zaufania obywatela do działań organu, a jej wadliwość ma większą wagę niż stabilność ostatecznej decyzji administracyjnej.