Zaskarżone decyzje oparte na art. 165 ust. 7 p.w. KAS zostały wydane z naruszeniem procedur dowodowych z uwagi na brak rzetelnej analizy kwalifikacji skarżącej i niedostateczne uzasadnienie przyczyn odmowy przedstawienia nowych warunków służby.

Działania T. Sp. z o.o., polegające na organizacji sieci powiązanych podmiotów gospodarczych, zmierzały do stworzenia sztucznych warunków obliczonych na nieuzasadnione uzyskanie płatności ekologicznych, co uzasadniało odmowę ich przyznania zgodnie z art. 60 rozporządzenia 1306/2013.

Termin do złożenia wniosku o wstąpienie następcy prawnego do postępowania rolnośrodowiskowego ma charakter materialnoprawny i wynosi 2 miesiące od dnia faktycznego połączenia spółek, a złożenie wniosku po jego upływie jest nieskuteczne.

Do uznania zaistnienia sztucznych warunków do uzyskania pomocy rolnej nie jest konieczne wykazanie, że wyłącznym celem działania beneficjenta było uzyskanie nienależnych płatności, lecz wystarczy, że działania te były sprzeczne z celami przewidzianymi w uregulowaniach unijnych.

Tworzenie sztucznych warunków do uzyskania korzyści z systemów wsparcia bezpośredniego, prowadząc do obejścia przepisów, jest sprzeczne z celami unijnej polityki rolnej i nie może być podstawą do przyznania wsparcia finansowego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zgodne z prawem odmowę przyznania płatności rolnych w wyniku stworzenia sztucznych warunków do ich uzyskania, przyjmując, że takie działania naruszają zasady przyznawania wsparcia w ramach polityki rolnej UE.

Pojazdy będące własnością przedsiębiorstwa, nawet gdy przedsiębiorstwo prowadzone jest przez osobę przesiedlającą się, nie mogą zostać uznane za "mienie osobiste" w kontekście unijnych przepisów o zwolnieniu celnym przy wwozie na obszar Wspólnoty.

Oddalając skargę kasacyjną, NSA potwierdził, że sztuczne tworzenie warunków dla płatności unijnej polega na udziale w skoordynowanych działaniach podmiotów bez samodzielności gospodarstwa. Odmowa płatności była zgodna z prawem, gdyż formalne poszanowanie przepisów nie spełniało celów unijnych uregulowań.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że utworzenie warunków umożliwiających uzyskanie płatności w sposób sprzeczny z prawem unijnym uzasadnia odmowę przyznania płatności dla obszarów z ograniczeniami. Stan faktyczny w tej materii, jak ustalony przez organy administracyjne i WSA, nie został skutecznie podważony.

Sąd uznaje, że wymóg posiadania tytułu prawnego do korzystania z gruntów Skarbu Państwa jako warunek przyznania płatności nie narusza zasad konstytucyjnych i unijnych, stanowiąc zgodne z prawem uzasadnienie decyzji odmownej w ramach wsparcia bezpośredniego.

Art. 20 ust. 4 ustawy PROW jest zgodny z prawem unijnym oraz krajowym, nie naruszając zasady równości oraz proporcjonalności. Posiadanie tytułu prawnego do gruntu Skarbu Państwa jest niezbędne dla przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych.

Unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego jest uzasadnione, gdy brak dowodów potwierdzających fizyczny wywóz towaru poza obszar celny UE, a dokumentacja administracji celnej innego państwa członkowskiego stwierdza brak wywozu.

Brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania wymaga uprawdopodobnienia braku w nich przyczyn, które można przypisać stronie postępowania. Doręczenie zastępcze do domownika adresata skutkuje przyjęciem domniemania skuteczności odbioru decyzji.

Traktor jako majątek firmowy, nie mógł zostać uznany za "mienie osobiste" podlegające zwolnieniu z cła. Zwolnienie to dotyczy wyłącznie mienia niebędącego częścią majątku przedsiębiorstwa, nawet jeśli firma jest jednoosobowa.

Tworzenie sztucznych warunków przez powiązane podmioty w celu uzyskania nienależnych korzyści finansowych w ramach wspólnej polityki rolnej uzasadnia odmowę przyznania płatności ekologicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że decyzja ARiMR o odmowie przyznania płatności ONW jest prawidłowa ze względu na stwierdzenie sztucznie stworzonych warunków dla uzyskania wnioskowanej pomocy finansowej, co oznacza zgodność decyzji z wymogami prawa unijnego oraz przepisów krajowych.

Skarga kasacyjna spółki A. Sp. z o.o. została oddalona. Decyzja o odmowie przyznania płatności ekologicznych była zasadna, ponieważ istniały uzasadnione podstawy do uznania, że stworzono sztuczne warunki dla uzyskania wsparcia, co jest sprzeczne z rozporządzeniami UE.

Tworzenie i realizacja sztucznych warunków w celu uzyskania nienależnych korzyści finansowych ze środków unijnych, pozostające w sprzeczności z celami wspólnej polityki rolnej, uzasadnia odmowę przyznania płatności rolno-środowiskowych zgodnie z art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną "T." Sp. z o.o. w K., podtrzymując decyzje odmowy przyznania płatności dla obszarów ONW przez Dyrektora Lubuskiego Oddziału ARiMR, uznając za prawidłowe interpretacje przepisów materialnych i formalnych.

Stworzenie sztucznych warunków dla uzyskania płatności unijnych poprzez pozorne rozdzielenie działalności gospodarczej stanowi podstawę prawną do odmowy przyznania płatności na podstawie rozporządzeń UE, co czyni działania rolnika sprzecznymi z unijną polityką wsparcia.

Prawidłowe jest zastosowanie stawki 8,5% podatku ryczałtowego dla przychodów ze świadczonych usług pomocy technicznej w zakresie informatyki, sklasyfikowanych pod PKWiU 62.02.30.0, przy spełnieniu wymogów formalnych, w tym nieprzekroczeniu progu przychodowego i właściwej klasyfikacji usług.

Wznowienie postępowania administracyjnego jest niedopuszczalne, gdy strona nie dochowała terminu do złożenia wniosku, a zastępcze doręczenie, potwierdzone faktycznym odebraniem informacji o decyzji, ma skutek prawny umożliwiający rozpoczęcie biegu terminów.

Nie jest dopuszczalne przyznanie wsparcia finansowego, gdy warunki do jego uzyskania zostały wykreowane sztucznie. Kompetencja organu administracyjnego obejmuje prawo zaglądania do treści dokumentacji i decyzji o zasadności przyznania pomocy według kryteriów obiektywnych oraz weryfikacji działań beneficjenta.

W sytuacji, gdy pozostaje w mocy wcześniejsza decyzja administracyjna obejmująca identyczny zakres stosunku służbowego, brak jest podstaw do ponownego merytorycznego rozpatrzenia sprawy z uwagi na res iudicata oraz bezprzedmiotowość postępowania (art. 105 § 1 k.p.a.).