Podmiot wykonujący przewóz drogowy ponosi odpowiedzialność administracyjną za brak wymaganych prawem dokumentów kierowcy, niezależnie od jego twierdzeń o nieświadomej współpracy z kierowcą prowadzącym pojazd w ramach jego działalności.

Egzekucja obowiązku posiadania odpowiedniej licencji na transport oraz spełnienia wymogów konstrukcyjnych pojazdów spoczywa na przewoźniku drogowym, natomiast brak podjęcia działań w kierunku zapobieżenia ich naruszeniu nie zwalnia z odpowiedzialności oraz nie wykazuje braku wpływu na powstanie naruszenia.

Przychody uzyskiwane przez osobę fizyczną z tytułu świadczenia usług zarządzania projektami w branży IT, sklasyfikowanych jako PKWiU 70.22.20.0, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5%, gdyż nie mają charakteru usług doradczych.

Przychody z działalności testowania oprogramowania, zaklasyfikowane jako PKWiU 62.02.30.0, mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%, o ile usługi te nie mają charakteru doradczego.

Podatnicy mają prawo zwiększyć stawki amortyzacyjne dla pojazdów używanych intensywniej niż przeciętne, zgodnie z art. 22i ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, jeśli wykorzystywane uprzywilejowaną działalność wykazuje intensywną eksploatację lub wymaga szczególnej sprawności technicznej.

Podatnik, który po zakończeniu stosunku pracy dokonuje świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej na rzecz byłego pracodawcy, ma prawo do opodatkowania liniowego, jeżeli czynności te nie są tożsame z wykonywanymi w ramach zakończonego stosunku pracy (art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Naczelny Sąd Administracyjny: Uchylenie wyroku WSA z powodu naruszenia zasad procedury sądowoadministracyjnej, skutkującego pozbawieniem strony możliwości obrony swoich praw, w związku z nieprawidłowym skierowaniem sprawy na posiedzenie niejawne.

Przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług administracyjnej obsługi biura i klienta oraz usług szkoleniowych sklasyfikowanych według PKWiU 82.11.10.0 oraz dział 85, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu według stawki 8,5%, pod warunkiem ich poprawnej klasyfikacji jako usługi niekompleksowe.

Przychody z działalności w zakresie usług logistycznych, zaklasyfikowane do PKWiU 74.90.20.0, mogą być objęte ryczałtową stawką podatku dochodowego w wysokości 8,5%, pod warunkiem, że działalność ta nie podlega wyłączeniom ustawowym.

Dokumenty prywatne jako dowody wywozu towarów z UE muszą być wiarygodne, w szczególności uwierzytelnione, aby mogły zastąpić urzędowe potwierdzenia; ich ocena należy do organu celnego, a niewystarczające dowody mogą skutkować unieważnieniem zgłoszenia.

Osoba fizyczna, świadcząca usługi na rzecz byłego pracodawcy, może stosować opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli nowe usługi mają charakter doradczo-strategiczny i nie są tożsame z wcześniejszymi czynnościami operacyjnymi wynikającymi ze stosunku pracy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że dokumenty przedłożone jako dowody alternatywne potwierdzające wywóz towarów poza UE muszą w sposób jednoznaczny pozwalać na identyfikację towaru objętego zgłoszeniem celnym, co podlega ocenie organu celnego pod względem ich wiarygodności i dostateczności dla uznania dokonania wywozu.

Dowody przedstawione przez eksportera, aby uznać je za wystarczające, muszą umożliwiać jednoznaczną identyfikację towaru oraz potwierdzać jego wywóz poza obszar celny UE, a ich ocena leży w gestii organu celnego. W przypadku ich braku organ ma kompetencję do unieważnienia zgłoszenia celnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za prawidłowe unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego, z uwagi na brak dostatecznych dowodów potwierdzających wywóz towarów z obszaru Unii Europejskiej. Przedstawione dokumenty nie spełniają wymogów wiarygodności, które nakładają przepisy unijne.

Przychody uzyskiwane z działalności sklasyfikowanej w PKWiU 74.90.12.0 mogą podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem w wysokości 8,5%, z wyłączeniem usług doradztwa zarządzania, gdzie obowiązuje 15% stawka.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dla uznania wywozu towaru poza obszar celny UE niezbędne jest przedstawienie dowodów, które umożliwiają jednoznaczną identyfikację towaru, a dokumenty te muszą mieć charakter oryginałów lub poświadczonych kopii, co w badanej sprawie nie miało miejsca.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że dokumenty prywatne mogą potwierdzać wywóz towarów, jednak muszą być ocenione pod kątem wiarygodności i możliwości jednoznacznej identyfikacji towarów. Nieprzedstawienie takich dowodów uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego.

Przychody uzyskiwane przez podatnika od 2025 r. ze świadczenia usług doradczych w ramach działalności gospodarczej, sklasyfikowane jako PKWiU 70.22.30.0, mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5%, o ile spełnione zostaną wymogi przewidziane w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w tym brak przesłanek negatywnych oraz złożenie oświadczenia o wyborze tej formy

W przypadku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza UE, konieczne jest jednoznaczne i bezsprzeczne wykazanie faktycznego opuszczenia towaru z obszaru celnego. Brak zgodnych dowodów i pieczęci celnych uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego.

Oddalenie skargi kasacyjnej ze względu na brak uzasadnionych podstaw, stwierdzając że decyzja wydana w postępowaniu zwykłym była bez podstawy prawnej, nie wpływając na końcowe rozstrzygnięcie w postępowaniu nadzorczym. Uznano, że organ działał zgodnie z przesłankami rażącego naruszenia prawa.

W przypadku braku urzędowego potwierdzenia opuszczenia towaru obszaru celnego UE, dokumenty alternatywne muszą jednoznacznie identyfikować wywieziony towar i być wiarygodne, aby uznać je za dowody potwierdzające wywóz towaru.

NSA uznał, że w przypadku braku komunikatu IE 599 jako potwierdzenia wywozu towaru poza UE, obowiązek udokumentowania wywózu spoczywa na eksporterze, a przedstawione dowody muszą być jednoznaczne i wiarygodne pod względem formalnym oraz merytorycznym.

W przypadku niewykazania przez zgłaszającego, że towar opuścił obszar celny UE, organy celne mogą unieważnić zgłoszenie celne. Wiarygodne dowody wywozu muszą zapewniać jednoznaczną identyfikację towaru i posiadać urzędowe potwierdzenie.

Dla uznania wywozu towarów poza obszar celny Unii Europejskiej wymagane jest przedstawienie wiarygodnych dowodów, potwierdzających tę czynność w sposób bez wątpliwości, co nie nastąpiło w niniejszej sprawie.