W postępowaniu odwoławczym od decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów, właściwość miejscowa organu odwoławczego ustalana jest zgodnie z miejscem kontroli przewozu, a nie według ogólnej zasady wynikającej z Ordynacji podatkowej, co wynika z charakteru specjalnego tego typu postępowania administracyjnego.

Błąd formalny w zgłoszeniu przewozowym, taki jak podanie nieprawidłowego numeru zezwolenia, nie powinien automatycznie skutkować nałożeniem kary pieniężnej, chyba że jest on na tyle istotny, że mógłby wpłynąć na cel i skuteczność systemu monitorowania przewozów drogowych określonego w ustawie.

1. Decyzje organu podatkowego, doręczone pełnomocnikowi spółki przed odwołaniem jego pełnomocnictwa, mają charakter prawidłowy. Wygaśnięcie pełnomocnictwa nie zwalnia pełnomocnika z obowiązku podejmowania czynności wobec mocodawcy, w tym informowania o stanie postępowania oraz przekazywania dokumentów. 2. Zobowiązania podatkowe, w tym obowiązek zapłaty podatku, powstają z mocy prawa i mają charakter

Przy ocenie, czy za odstąpieniem od nałożenia kary pieniężnej przemawia interes publiczny, należy uwzględnić, czy podmiot odpowiedzialny za naruszenie prowadził działalność zgodną z prawem i czy w związku z tym naruszeniem doszło do uchybienia w zapłacie należnych podatków lub choćby narażenia na uszczerbek interesu fiskalnego Państwa. Nie leży w interesie publicznym nałożenie na przewoźnika działającego

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej w systemie monitorowania drogowego przewozu towarów nie powinno być ograniczone wyłącznie do oceny sytuacji majątkowej zobowiązanego, lecz dokonane z uwzględnieniem szerszego spektrum kryteriów odnoszących się do interesu publicznego i realizacji celów ustawy SENT, a także zasady proporcjonalności.

1. Organy administracji publicznej są zobowiązane do przestrzegania obowiązku wiążącego orzeczenia sądu, w tym do uwzględnienia wskazówek dotyczących dalszego postępowania zawartych w tym orzeczeniu. 2. W przypadku wniosków o ogłoszenie upadłości, organy powinny przeprowadzić pełną ocenę finansową firmy, uwzględniającą wszystkie okoliczności związane z jej rzeczywistym funkcjonowaniem, a nie opierać

Wpis w księdze wieczystej tworzy domniemanie prawne wynikające z art. 3 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, które może być obalone wyłącznie w drodze postępowania cywilnego. Domniemanie przyznaje właścicielowi prawo do wszystkich budynków na działce, a organ administracyjny nie ma prawa do dokonywania odmiennych ustaleń prawnych od tych, które wynikają z prawomocnych orzeczeń sądowych, w tym

Grą losową, w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, jest taka gra, w której wynik jest nieprzewidywalny dla gracza i nie istnieje strategia umożliwiająca wpłynięcie na wynik gry bez złamania zasad samej gry, co oznacza, że nieprzewidywalność wyniku gry należy oceniać przez pryzmat warunków standardowych, w jakich znajduje się grający, nie zaś przez pryzmat warunków szczególnych.

Grą losową, w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, jest taka gra, w której wynik jest nieprzewidywalny dla gracza i nie istnieje strategia umożliwiająca wpłynięcie na wynik gry bez złamania zasad samej gry, co oznacza, że nieprzewidywalność wyniku gry należy oceniać przez pryzmat warunków standardowych, w jakich znajduje się grający, nie zaś przez pryzmat warunków szczególnych.

Legitymowanie się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności jest koniecznym warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobom wymienionym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Posiadanie niewykonanych zobowiązań pieniężnych, jak i niepieniężnych powoduje, że dłużnik jest niewypłacalny w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze. Nieistotny jest przy tym rozmiar niewykonanych przez dłużnika zobowiązań. Nawet niewykonanie zobowiązań o niewielkiej wartości oznacza jego niewypłacalność w rozumieniu powołanego wyżej przepisu.

Organ egzekucyjny ma prawo domniemywać, że korzystającym z drogi publicznej jest właściciel pojazdu, któremu przysługuje prawo korzystania z danego pojazdu. Natomiast w sytuacji, kiedy korzystającym z drogi publicznej jest inna osoba, a nie właściciel pojazdu, to w ramach zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej zaległych opłat, właściciel może zgłosić zarzut błędu co do osoby zobowiązanego

Orzekając w sprawie o nałożenie kary pieniężnej za urządzanie gier hazardowych na automatach bez zezwolenia, organ administracji nie jest zwolniony z obowiązku dokonywania własnych ustaleń faktycznych oraz własnej ich oceny prawnej, w tym również w zakresie odnoszącym się do charakteru danej gry.

Grą losową, w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, jest taka gra, w której wynik jest nieprzewidywalny dla gracza i nie istnieje strategia umożliwiająca wpłynięcie na wynik gry bez złamania zasad samej gry, co oznacza, że nieprzewidywalność wyniku gry należy oceniać przez pryzmat warunków standardowych, w jakich znajduje się grający, nie zaś przez pryzmat warunków szczególnych.

Stan niewypłacalności spółki, określający właściwy czas do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, powstaje, gdy spółka nie ureguluje drugiego z kolei zobowiązania i jest to stan trwały dotyczący przeważającej części zobowiązań. Jednorazowy brak uregulowania zobowiązania, takiego jak wpłata na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, nie kwalifikuje dłużnika jako niewypłacalnego.

Orzekając w sprawie o nałożenie kary pieniężnej za urządzanie gier hazardowych na automatach bez zezwolenia, organ administracji nie jest zwolniony z obowiązku dokonywania własnych ustaleń faktycznych oraz własnej ich oceny prawnej, w tym również w zakresie odnoszącym się do charakteru danej gry.

Grą losową, w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, jest taka gra, w której wynik jest nieprzewidywalny dla gracza i nie istnieje strategia umożliwiająca wpłynięcie na wynik gry bez złamania zasad samej gry, co oznacza, że nieprzewidywalność wyniku gry należy oceniać przez pryzmat warunków standardowych, w jakich znajduje się grający, nie zaś przez pryzmat warunków szczególnych.

Przesłanka posiadania nieruchomości przez stronę skarżącą w dniu określonym w przepisach prawa jest kluczowym elementem uwłaszczenia w trybie art. 34 ust. 1 ustawy o Polskich Kolejach Państwowych, a brak jej potwierdzenia stanowi wystarczający powód do oddalenia skargi kasacyjnej

Klauzule umowne dotyczące mechanizmu waloryzacji kredytu, w tym klauzule ryzyka walutowego oraz spreadów walutowych, oceniane są pod kątem abuzywności na chwilę zawarcia umowy, z uwzględnieniem ich jasności, przejrzystości i zrozumiałości dla konsumenta, a także sposobu, w jaki kształtują one mechanizm waloryzacji i wpływają na główne świadczenia stron umowy.

1. Utrzymanie w mocy umowy zawierającej abuzywne postanowienia byłoby możliwe jedynie w przypadku jednoznacznego wyrażenia takiej woli przez konsumenta lub obowiązywania szczególnych przepisów przywracających równowagę kontraktową. 2. Art. 358 § 2 k.c. jest przepisem o charakterze ogólnym i nie uprawnia do następczego sanowania wadliwej umowy kredytowej, a w prawie polskim brak jest szczególnych przepisów

W przypadku umowy z zakresu zamówień publicznych, nawet jeśli umowne postanowienie wymaga formy pisemnej do wprowadzenia zmian, strony mogą ustnie uzgodnić sposób zabezpieczenia roszczeń, o ile nie przekraczają one umówionych granic zabezpieczenia i pozostają w ramach form przewidzianych w umowie. Taka interpretacja jest zgodna z art. 76 zdanie pierwsze k.c., ponieważ nie dotyczy ona zmiany treści

Pokrzywdzenie wierzyciela następuje wówczas, gdy stan majątku dłużnika po dokonaniu czynności prawnej, kwestionowanej skargą pauliańską, zmniejsza się do tego stopnia, że powoduje niemożność, utrudnienie lub opóźnienie zaspokojenia wierzyciela pauliańskiego. Czynności te prowadzą do doprowadzenia majątku dłużnika do stanu, który uniemożliwia, utrudnia lub odwleka zaspokojenie wierzyciela.

Art. 448 k.c. stanowi, że zadośćuczynienie pieniężne może być przyznane temu, kto doznał krzywdy w związku z naruszeniem jego dóbr osobistych czynem niedozwolonym. Jeśli pewną wartość uznaje się za dobro osobiste, to roszczenie przewidziane w art. 448 w związku z art. 24 k.c. przysługuje temu, przy kim owa wartość pozostawała w chwili jej naruszenia. Każda taka osoba jest pokrzywdzoną, która może dochodzić

Roszczenie z tytułu zachowku nie przechodzi na spadkobiercę osoby uprawnionej do zachowku jeżeli nie należy on do kręgu osób uprawnionych do zachowku po pierwszym spadkodawcy (art. 1002 k.c.).