Zarządzający transportem nadal ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia, jeśli figuruje w rejestrze jako zarządzający, o ile nie wykaże, że przestał pełnić tę funkcję, a odpowiedzialność ta jest niezależna od działań przedsiębiorcy.

NSA stwierdził, że wobec niejednoznaczności ustaleń co do zarządzającego transportem, decyzja o nałożeniu kary pieniężnej została podjęta bez dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, co uzasadnia jej uchylenie.

Przy ponownym rozpoznaniu, organ musi ocenić, czy przewóz był dokonywany w ramach zorganizowanej działalności gospodarczej, czy na potrzeby własne. Istotne jest dostateczne zgromadzenie i rozważenie materiału dowodowego.

Brak okoliczności uzasadniających uwzględnienie skargi kasacyjnej; skarżący zasadnie został uznany jako wykonawca przewozu, nie wykazując naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych w zakresie ustalenia podstawy wymierzenia kary pieniężnej.

W sprawach dotyczących kar pieniężnych na podstawie ustawy o SENT, art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania, gdyż przedawnienie tych postępowań regulowane jest specyficznie w ustawie SENT.

Zarządzający transportem ponosi odpowiedzialność za naruszenia przepisów transportowych wynikające z ustalonych przez organy faktów oraz wpisu w Krajowym Rejestrze, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej za stwierdzone uchybienia techniczne pojazdów.

Koszty związane z utrzymaniem lokalu mieszkalnego używanego częściowo do celów prowadzonej działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeżeli są prawidłowo udokumentowane i racjonalnie przypisane do powierzchni wykorzystywanej na cele działalności.

Odszkodowanie oraz odsetki uzyskane tytułem zakazu prowadzenia działalności, stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako związany z działalnością gospodarczą i dotyczący utraconych korzyści, niezależnie od momentu jego przyznania w czasie zakończenia działalności. Koszty poniesione na wynagrodzenie prawnika w tym względzie mogą być uznane za koszty uzyskania

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że w sprawie nie doszło do naruszenia zasad materialnego i proceduralnego prawa, które mogłyby wpłynąć na rozstrzygnięcie. Wysokość kary pieniężnej została prawidłowo określona przez GITD, a ewentualne uchybienia proceduralne nie miały istotnego wpływu na wynik sprawy. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Przychody z usług zarządzania projektami informatycznymi, zakwalifikowane pod PKWiU 70.22.20.0, podlegają opodatkowaniu 8,5% ryczałtem, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, jeżeli nie obejmują one doradztwa związanego z zarządzaniem.

Przychody z usług instalowania systemów do sterowania procesami przemysłowymi sklasyfikowane jako PKWiU 33.20.60.0 podlegają opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 8,5%, gdyż nie istnieje przepis przewidujący wyższą stawkę ryczałtu, przy zachowaniu wszystkich warunków wynikających z ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z usług pośrednictwa komercyjnego, sklasyfikowane jako PKWiU 74.90.12.0, mogą być opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym w wysokości 8,5%, pod warunkiem poprawnej klasyfikacji usług oraz spełnienia wymogów ustawowych związanych z tą formą opodatkowania.

Roszczenie o odszkodowanie, które nie jest jeszcze pewne i nie zostało przyznane w chwili otwarcia spadku, nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

NSA utrzymuje w mocy wyrok WSA, stwierdzając prawidłowość decyzji ustalającej nienależne pobranie płatności z tytułu renty strukturalnej. Skarga kasacyjna uznana za nieuzasadnioną z powodu braku wykazania naruszeń przepisów prawa materialnego i proceduralnego przez organy administracyjne.

Wnioskodawczyni, prowadząca działalność gospodarczą jako lekarz, może opodatkować swoje dochody z tej działalności zryczałtowanym podatkiem dochodowym w stawce 14%, jeżeli świadczenia wykonywane w ramach tej działalności nie są tożsame z czynnościami wykonywanymi w ramach stosunku pracy, co wyklucza zastosowanie art. 8 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Wypłata z kapitału zapasowego spółki przekształconej z zysków zgromadzonych przed przekształceniem stanowi przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bez uwzględnienia wcześniejszego opodatkowania tych zysków w ramach działalności jednoosobowej.

Dochody uzyskiwane przez podatnika z tytułu świadczenia usług na rzecz spółki zarządzającej alternatywnymi spółkami inwestycyjnymi stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej.

Osoba prowadząca działalność nierejestrowaną jest zobowiązana do rejestracji jako podatnik VAT UE oraz składania miesięcznych informacji podsumowujących VAT UE, jeśli świadczy odpłatne usługi reklamowe na rzecz zagranicznego podatnika, a dokumentowanie tych usług powinno odbywać się przez wystawianie faktur z wyrazem "odwrotne obciążenie".

Decyzja administracyjna wydana przez osobę bez stosownego upoważnienia jest nieważna z powodu rażącego naruszenia prawa, a statuty i regulaminy wewnętrzne GITD nie mogą zastąpić formalnego upoważnienia wymaganego przez art. 268a k.p.a.

NSA potwierdził nieważność decyzji administracyjnej z powodu braku odpowiedniego upoważnienia osoby wydającej decyzję, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.

Operator rozprowadzający program w sieci telekomunikacyjnej, w rozumieniu art. 43 i 43a ustawy o radiofonii i telewizji, obejmuje także podmioty oferujące programy w transmisji strumieniowej online, podlegające obowiązkowi "must offer" na podstawie ustawy.

Usługi zarządzania projektami, sklasyfikowane pod PKWiU 70.22.20.0 i nie będące usługami doradztwa, podlegają opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 8,5% zgodnie z art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając, że decyzja administracyjna wydana przez nieupoważnioną osobę skutkuje jej nieważnością i stanowi rażące naruszenie prawa w myśl art. 268a k.p.a.

Posiadacz zależny lokalu, mimo zawarcia umowy podnajmu, może nadal ponosić odpowiedzialność za urządzenia hazardowe w nim znajdujące się, jeśli zachowuje faktyczne władztwo nad lokalem, co wyklucza zwolnienie go z odpowiedzialności administracyjnej.