Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowi, iż uchyla się wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz decyzję Urzędu Patentowego RP, wskazując na potrzebę ponownej oceny rzeczywistego używania znaku towarowego w kontekście dowodów przedłożonych przez stronę skarżącą.

Decyzja o rejestracji pojazdu pozafabrycznie złożonego z różnych części, z fałszywymi oznaczeniami identyfikacyjnymi, narusza art. 73 ust. 1 P.r.d., co uzasadnia uchylenie rejestracji w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.

W postępowaniu na podstawie art. 130a ustawy – Prawo o ruchu drogowym organy administracyjne nie mogą automatycznie przyjmować ustaleń dotyczących własności pojazdu wynikających z orzeczeń sądu cywilnego o przepadku, jeśli nie objęły one wprost sentencji orzeczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że rejestracja pojazdu bez homologacji, przy pierwszej rejestracji w UE, narusza przepisy, lecz nie rażąco, gdyż brak społeczno-ekonomicznych skutków uniemożliwiających akceptację decyzji administracyjnej.

Wyrok NSA potwierdza prawo organu administracyjnego do skierowania na badania lekarskie na podstawie uzasadnionych zastrzeżeń, nawet gdy opinia pochodziła z innego postępowania, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Środki wypłacane przez spółkę powstałą z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu niewypłaconych zysków stanowią przychód z udziału w zyskach osób prawnych i podlegają opodatkowaniu jako przychód z kapitałów pieniężnych, a spółka ta pełni funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego.

Rejestracja pojazdu po raz pierwszy na terenie UE wymaga posiadania odpowiednich świadectw homologacyjnych zgodnie z rozporządzeniem UE nr 167/2013. Brak takiego świadectwa może stanowić oczywiste naruszenie prawa, lecz niekoniecznie rażące, jeśli nie wywoła skutków nieakceptowalnych z perspektywy państwa prawa.

Słowno-graficzny znak towarowy "NAJ LEPSZA OFERTA na rynku" nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, będąc jedynie sloganem reklamowym, co uzasadnia odmowę udzielenia prawa ochronnego na znak na mocy art. 129 ust. 1 pkt 2 p.w.p.

Brak świadectwa homologacji przy rejestracji pojazdu z państwa spoza UE nie stanowi rażącego naruszenia art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d., gdyż nie wywołuje skutków społeczno-gospodarczych niemożliwych do zaakceptowania w obrocie prawnym.

Nie można uznać, że w sprawie organ regulacyjny bezpodstawnie odmówił wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy, gdyż 45-dniowy termin na rozstrzygnięcie został zachowany z wyłączeniem okresów dochodzeń wskazanych w art. 35 § 5 k.p.a.

Zakup okularów korekcyjnych progresywnych, stanowiąc wydatek osobistej natury zdrowotnej, nie podlega odliczeniu VAT, mimo ich wyłącznego używania do czynności zawodowych, gdyż wydatek ten nie wykazuje związku z generowaniem przychodów opodatkowanych.

W razie dochodzenia przez konsumenta od banku zwrotu świadczenia spełnionego na podstawie nieważnej umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej, bankowi nie przysługuje prawo zatrzymania na podstawie art. 496 w zw. z art. 497 k.c. Umowa kredytu nie ma charakteru umowy wzajemnej w rozumieniu art. 487 § 2 k.c., gdyż świadczenia stron – wypłata kapitału kredytu przez bank oraz jego zwrot

W razie nieważności umowy kredytu denominowanego z powodu klauzul abuzywnych, konsumentowi przysługuje samodzielne roszczenie o zwrot wszystkich spłaconych rat jako nienależnego świadczenia, niezależnie od roszczenia banku o zwrot wypłaconego kapitału. Teoria salda nie znajduje zastosowania do roszczeń konsumenta, gdyż teoria dwóch kondykcji zapewnia skuteczniejszą ochronę konsumenta i realizuje cel

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną G.S., uznając za prawidłowe pozostawienie w ewidencji punktów karnych przypisanych za wykroczenia drogowe, w świetle braku podstaw do ich wykreślenia wobec niezaistnienia zatarcia ukarania (art. 46 k.w.).

Wypłata zysków wypracowanych przed przekształceniem jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z o.o., stanowi przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, mimo wcześniejszego opodatkowania tych zysków na poziomie działalności jednoosobowej.

Przychody osiągane przez wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług doradczych sklasyfikowanych jako PKWiU 62.09.20.0 mogą być opodatkowane według stawki 8,5% ryczałtu, o ile spełnione są warunki ustawowe przewidziane w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Operator publicznego transportu zbiorowego jest zobligowany do uzyskania zaświadczenia potwierdzającego uprawnienie do wykonywania takich przewozów, co weryfikowane jest przez organy kontrolne, a jego brak uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Brak okazania wymaganej dokumentacji w trakcie kontroli przez przedsiębiorcę transportowego, obowiązanego do rejestrowania czasu pracy kierowców w przypadku przewozów przekraczających 50 km, uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, o ile uniemożliwia to przeprowadzenie efektywnej kontroli zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym kryteriów konstrukcyjnych określonych w art. 18 ust. 4a ustawy o transporcie drogowym uzasadnia nałożenie kary, niezależnie od zgłoszenia licencji. Zamówienie takiego przewozu poprzez aplikację mobilną potwierdza jego charakter zarobkowy i nie zwalnia z wymogów przewozu okazjonalnego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż oddala skargę kasacyjną w sprawie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami, podtrzymując prawidłowość zastosowanej wykładni i uznając zarzuty skargi za niezasadne.

Profesjonalny zarządzający transportem drogowym nie może powoływać się na nieznajomość przepisów czy wyjątkowych okoliczności pandemii COVID-19 jako podstawy do uniknięcia kary, gdy formalnie ogłoszono przepisy niestosowania pewnych ulg.

NSA orzekł, że decyzja cofająca wypis z licencji wspólnotowej i zawieszająca wydawanie nowych świadectw kierowców jest zgodna z prawem, jako że wynika z ustalonego naruszenia przepisów unijnych dotyczących niewłaściwego wykorzystywania świadectwa kierowcy, co obliguje organ do wydania decyzji bez możliwości uznaniowości.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uchylenie dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych w decyzji o wyrejestrowaniu pojazdu jest czynnością informacyjną, niewymagającą podstawy prawnej jako rozstrzygająca, co uzasadnia oddalenie skargi na decyzję.

NSA oddala skargę kasacyjną z uwagi na jej formalne wady, podkreślając konieczność precyzyjnego i prawidłowego formułowania zarzutów kasacyjnych oraz respektowanie przymusu adwokackiego, co warunkuje możliwość skutecznej kontroli orzeczeń WSA.