Odpowiedzialność przewoźnika drogowego za naruszenie przepisów o ręcznym wprowadzaniu danych kierowcy nie zależy od winy; wystarczy samo stwierdzenie naruszenia do nałożenia kary. Dokumenty wewnętrzne przedsiębiorstwa nie podważają dowodów z kontroli.

Działanie polegające na przewozie osób bez wymaganej licencji, nawet bez formalnego statusu przedsiębiorcy, wypełnia znamiona naruszenia przepisów o transporcie drogowym, skutkując możliwością nałożenia kary pieniężnej.

Akt odmowy uchylenia i odmowy stwierdzenia nieważności aktu Ministra Sprawiedliwości o odwołaniu z funkcji prezesa garnizonowego sądu wojskowego, z punktu widzenia kognicji sądów administracyjnych dzieli los samego aktu powołania i znajduje do niego zastosowanie wyłączenie uregulowane w art. 5 § 1 pkt 1 p.p.s.a. z uwagi na podległość organizacyjną tego prezesa Ministrowi, a także art. 5 § 1 pkt 3 p.p.s.a

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą, który nie przekracza limitu sprzedaży 200 000 zł rocznie i nie świadczy usług doradczych, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 i 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 218 § 2 k.p.a., należy tym samym rozumieć w odmienny sposób aniżeli obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, o którym mowa w art. 7 k.p.a., czy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, o którym mowa w art. 77 § 1 k.p.a. Postępowanie wyjaśniające w ramach wydawania zaświadczenia służby opracowaniu już istniejących

Planowana sprzedaż nieruchomości korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ zasiedlenie miało miejsce co najmniej dwa lata przed sprzedażą, co wyklucza zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Podmiot skupujący jako płatnik opłat wyrównawczych wynikających z nadwyżek w produkcji mleka nie może żądać stwierdzenia nadpłaty na podstawie Ordynacji podatkowej, jak opłaty te, przekazywane do budżetu UE, nie stanowią dochodu krajowego.

Odmowa wydania zaświadczenia o pełnieniu służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu jest zasadna, gdy brak jest w aktach osobowych potwierdzających dokumentów, a postępowanie wyjaśniające nie wykazało podstaw do uwzględnienia żądania.

Niewykonalność decyzji administracyjnej z powodu trwałej niezdolności zdrowotnej skarżącego stanowi przesłankę stwierdzenia jej nieważności, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 5 k.p.a. Skarga kasacyjna nie uzasadniała zasadności zakwestionowanych podstaw. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Rejestracja pojazdu po raz pierwszy na terenie UE wymaga przedstawienia dokumentu homologacyjnego, przy czym jego brak stanowi naruszenie prawa, lecz nie każdorazowo o charakterze rażącym wymagającym stwierdzenia nieważności decyzji. Ocena rażącego naruszenia prawa musi uwzględniać skutki społeczno-gospodarcze wydanej decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że brak dokumentu homologacji przy rejestracji pojazdu spoza UE stanowi oczywiste naruszenie prawa, choć niekoniecznie rażące w kontekście stwierdzenia nieważności decyzji.

Odmowa wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy była zgodna z prawem, gdy organ, zgodnie z art. 24c ust. 1 u.z.z.w.o.ś. i art. 35 § 5 k.p.a., poprawnie wyłączył z biegu 45 dni terminy na uzupełnienie wniosku taryfowego.

Odmowa wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy jest zgodna z prawem, gdyż organ administracyjny działał w ramach przewidzianego terminu, uwzględniając okresy wyłączone z jego biegu.

Decyzja o rejestracji pojazdu pozafabrycznie złożonego z różnych części, z fałszywymi oznaczeniami identyfikacyjnymi, narusza art. 73 ust. 1 P.r.d., co uzasadnia uchylenie rejestracji w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a.

Sąd Naczelny uchylił wyrok WSA, wskazując na konieczność całościowej oceny lokalnych uwarunkowań świadczenia usług wodno-kanalizacyjnych, co ma decydujące znaczenie dla alokacji kosztów oraz zatwierdzania taryf w wielogminnych projektach infrastrukturalnych.

W postępowaniu na podstawie art. 130a ustawy – Prawo o ruchu drogowym organy administracyjne nie mogą automatycznie przyjmować ustaleń dotyczących własności pojazdu wynikających z orzeczeń sądu cywilnego o przepadku, jeśli nie objęły one wprost sentencji orzeczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że rejestracja pojazdu bez homologacji, przy pierwszej rejestracji w UE, narusza przepisy, lecz nie rażąco, gdyż brak społeczno-ekonomicznych skutków uniemożliwiających akceptację decyzji administracyjnej.

Środki wypłacane przez spółkę powstałą z przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu niewypłaconych zysków stanowią przychód z udziału w zyskach osób prawnych i podlegają opodatkowaniu jako przychód z kapitałów pieniężnych, a spółka ta pełni funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego.

Rejestracja pojazdu po raz pierwszy na terenie UE wymaga posiadania odpowiednich świadectw homologacyjnych zgodnie z rozporządzeniem UE nr 167/2013. Brak takiego świadectwa może stanowić oczywiste naruszenie prawa, lecz niekoniecznie rażące, jeśli nie wywoła skutków nieakceptowalnych z perspektywy państwa prawa.

Wyrok NSA potwierdza prawo organu administracyjnego do skierowania na badania lekarskie na podstawie uzasadnionych zastrzeżeń, nawet gdy opinia pochodziła z innego postępowania, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Słowno-graficzny znak towarowy "NAJ LEPSZA OFERTA na rynku" nie posiada dostatecznych znamion odróżniających, będąc jedynie sloganem reklamowym, co uzasadnia odmowę udzielenia prawa ochronnego na znak na mocy art. 129 ust. 1 pkt 2 p.w.p.

Brak świadectwa homologacji przy rejestracji pojazdu z państwa spoza UE nie stanowi rażącego naruszenia art. 72 ust. 1 pkt 3 p.r.d., gdyż nie wywołuje skutków społeczno-gospodarczych niemożliwych do zaakceptowania w obrocie prawnym.

Nie można uznać, że w sprawie organ regulacyjny bezpodstawnie odmówił wydania zaświadczenia o milczącym załatwieniu sprawy, gdyż 45-dniowy termin na rozstrzygnięcie został zachowany z wyłączeniem okresów dochodzeń wskazanych w art. 35 § 5 k.p.a.

Zakup okularów korekcyjnych progresywnych, stanowiąc wydatek osobistej natury zdrowotnej, nie podlega odliczeniu VAT, mimo ich wyłącznego używania do czynności zawodowych, gdyż wydatek ten nie wykazuje związku z generowaniem przychodów opodatkowanych.