Nasza spółka wysłała pracownika w zagraniczną podróż służbową do Niemiec. Wyruszył on samochodem z miejsca zamieszkania, tj. z Gdańska 15 grudnia 2005 r. o godz. 7, wrócił do domu 17 grudnia o godz. 3. Przekroczenie polskiej granicy miało miejsce 15 grudnia o godz. 13, zaś w drodze powrotnej 16 grudnia ok. godz. 23. W naszych przepisach wewnętrznych nie uregulowano kwestii należności za podróże służbowe

W razie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca ma obowiązek wypłacić ekwiwalent za niewykorzystany przez pracownika urlop w okresie zatrudnienia. Momentem nabycia prawa do ekwiwalentu jest dzień rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę. Pracodawcy często mają wątpliwości dotyczące nabywania przez pracowników prawa do ekwiwalentu i zasad jego wypłacania.

W obecnie obowiązującym systemie prawnym istnieje możliwość wystąpienia pracownika o objęcie go takim systemem organizacji czasu pracy, aby mógł wykonywać pracę przez mniejszą liczbę dni pracy w tygodniu niż 5 dni, przy zachowaniu obowiązujących go norm czasu pracy. Taki system czasu pracy nazywamy systemem skróconego tygodnia pracy.

Często zatrudniam pracowników za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej. Zwykle jest to od jednej do czterech osób. W grudniu 2005 r. zatrudniłem w ten sposób dodatkowo 40 osób z uwagi na wyjątkowo zwiększone zamówienia. Związkowcy zarzucili mi, że na tak duże zatrudnienie pracowników tymczasowych powinienem uzyskać ich zgodę. Czy to prawda?

Jeden z pracowników został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej. Jest to zwolnienie pełne, tzn. w wymiarze całego etatu. Chciałem, za jego zgodą, powierzyć mu wykonywanie pracy w godzinach nadliczbowych. Czy jest to dopuszczalne?

W naszym zakładzie pracy obowiązuje system ocen pracowniczych. Pracownicy są oceniani co kwartał. Jeden z pracowników od pewnego czasu uzyskuje złe oceny. Czy w związku z tym mogę mu udzielić kary regulaminowej?

Zatrudniam pracowników w równoważnym systemie czasu pracy, w którym dobowy wymiar czasu pracy wynosi 12 godzin. Jednemu z pracowników, z którym rozwiązujemy umowę o pracę z końcem stycznia 2006 r., pozostał jeden dzień, czyli 8 godzin niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego. Pracownik chciałby go wykorzystać, ale jednocześnie chciałby mieć z tego tytułu wolny cały dwunastogodzinny dzień pracy. Czy

Wydałem jednemu z naszych pracowników polecenie pracy w godzinach nadliczbowych. Pracownik jednak odmówił, stwierdzając, że jest to z mojej strony przejaw dyskryminacji, gdyż tylko on musi pracować w godzinach nadliczbowych, a pozostali pracownicy nie mają takiego obowiązku. Czy polecenie pracy w godzinach nadliczbowych tylko jednemu pracownikowi stanowi z mojej strony dyskryminację?

Zatrudniliśmy pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku montera na okres od 1 czerwca 2004 r. do 31 stycznia 2005 r. Następnie zawarliśmy z nim jednocześnie dwie umowy na czas określony na okres od 1 lutego 2005 r. do 31 stycznia 2006 r., jedną na stanowisku montera w wymiarze 0,8 etatu, a drugą na 0,2 etatu na stanowisku hydraulika. Od 1 lutego

Pracodawca ustalając harmonogram czasu pracy na dany okres rozliczeniowy jest zobowiązany uwzględnić wiele zasad i norm. Z praktyki wynika, że największe trudności sprawia pracodawcom prawidłowe określenie ram czasowych doby pracowniczej.

Pełnomocnik powoda może po jego śmierci do czasu zawieszenia postępowania przekształcić powództwo przez zmianę roszczenia o przywrócenie do pracy na żądanie odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę (art. 96 k.p.c.). Postępowanie podlega wówczas zawieszeniu, a nie umorzeniu i może być podjęte po zgłoszeniu udziału w postępowaniu przez następców prawnych lub spadkobierców

Wyrażenie zgody na wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy z pracownikiem, który jednocześnie pełni funkcję we władzach dwóch organizacji związkowych (zakładowej i pozazakładowej), przez zarząd jednej z tych organizacji, nie zwalnia pracodawcy od obowiązku uzyskania zgody drugiej organizacji (art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79

Pracownik może domagać się ustalenia, że nie jest zobowiązany do powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy (art. 189 k.p.c).

Podjęcie zatrudnienia u innego pracodawcy nie wyłącza prawa do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy (art. 81 § 1 k.p.).

Pracodawca nie może być zwolniony z obowiązku wypłacenia wynagrodzenia za pracę z tego powodu, że stanowi to dla niego nadmierne obciążenie finansowe.

1. Jednostronne zastrzeżenie przez pracodawcę możliwości skrócenia umówionego okresu zakazu konkurencji i skorzystanie z tego uprawnienia, nie prowadzi do wcześniejszego wygaśnięcia umowy i uwolnienia go od obowiązku zapłaty odszkodowania. 2. Pracownik ma prawo do odszkodowania, mimo zwolnienia go przez pracodawcę od obowiązku powstrzymania się od działalności konkurencyjnej, tylko wówczas, gdy nie

Ocena pracodawcy, że strażnik miejski nie ma nienagannej opinii (art. 24 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych, Dz.U. Nr 123, poz. 779 ze zm.) nie oznacza zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku (art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm