Uchwała Sądu Najwyższego mająca na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości nie może być środkiem kolejnej weryfikacji wykładni przyjętej przez składy orzekające tego Sądu w poszczególnych sprawach, w sytuacji gdy wyczerpane zostały prawie wszystkie instytucjonalne możliwości ustalenia właściwej wykładni, a jeżeli rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego nie ma już praktycznego znaczenia

Pozostawanie w stosunku pracy z jednoczesnym pobieraniem renty inwalidzkiej wyłącza możliwość przyznania pracownikowi odprawy rentowej w razie rozwiązania stosunku pracy.

Sędziemu, który zrzekł się swojego stanowiska i został odwołany przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej po przepracowaniu w ciągu roku co najmniej 6 miesięcy, nie przysługuje nagroda z zakładowego funduszu nagród, chyba że zachodzą okoliczności określone w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 17 lutego 1986 r. w sprawie określenia przypadków i warunków, w których

W wypadku wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, ustalenie przez strony wcześniejszego terminu rozwiązania umowy o pracę (art. 36 § 6 kodeksu pracy) nie pozbawia pracownika roszczeń wynikających z art. 45 kodeksu pracy.

1. Na podstawie art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.) pracownikowi przysługuje roszczenie o nawiązanie stosunku pracy w razie gdy zakład pracy rozwiązał z nim stosunek pracy, a następnie zatrudnia w tej samej grupie zawodowej

1. W razie śmierci pracodawcy, prowadzącego działalność gospodarczą w oparciu o wpis w ewidencji takiej działalności, jego spadkobiercy wstępują w prawa i obowiązki pracodawcy w ramach stosunków pracy z pracownikami zatrudnionymi przez zmarłego. 2. Nie dotyczy to sytuacji, w której w skład spadku nie wchodzi zakład pracy i w wyniku dziedziczenia nie dochodzi do przejęcia zakładu pracy w całości lub

Zgodnie z ustawą z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/ przed nowelizacją ustawy z dnia 3 października 1992 r., nabyte przez bezrobotnego "absolwenta" prawo do zasiłku po 3 miesiącach od zarejestrowania powinno być realizowane przez cały czas na tych samych zasadach jakie obowiązywały w dniu jego przyznania. Absolwentów dotyczył wówczas przepis art. 21 ust

Obowiązek zawiadomienia organizacji związkowej o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę wynikający z art. 38 k.p. jest wyłączony w stosunkach pracy, w których pracodawcą jest osoba fizyczna.

Decyzja o zwolnieniu ze służby w Policji wydana na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ ma - zgodnie z obowiązującymi przepisami charakter związany /tzn. że z mocy prawa, wobec istnienia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego o wydaleniu ze służby, wydanego przez właściwy organ, istnieje ustawowy obowiązek zwolnienia przez właściwy

Bezrobotny zwolniony ze służby wojskowej, o jakiej mowa w art. 20 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 10 poz. 457 ze zm./, korzysta na zasadach ogólnych z prawa do zasiłku dla bezrobotnych na podstawie art. 20 ust. 1 i 2 pkt 3 tej ustawy, niezależnie od tego, w jakiej sytuacji, jeżeli chodzi o zatrudnienie, znajdował się on przed powołaniem go do

Pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie pracy w systemie trzyzmianowej organizacji pracy, na stanowisku w ruchu ciągłym, rozpoczynającemu pracę w niedzielę na trzeciej zmianie i kończącemu pracę na tej zmianie w dniu następnym w granicach czasu, który zgodnie z art. 138 § 2 w związku z art. 137 § 1 k.p. uważa się za pracę w niedzielę, nie przysługuje dodatek przewidziany w art. 134 § 2 k.p., jeżeli

Zwolnienie skarżącego w oparciu o przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180 ze zm./ może mieć miejsce ale do upływu maksymalnego sześciomiesięcznego terminu. Art. 31 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy nie dotyczy sytuacji, kiedy funkcjonariusz sam prosi o zwolnienie.

W razie podjęcia przez bezrobotnego zatrudnienia jeszcze przed wyczerpaniem okresu zasiłkowego należy przyjąć, że dochodzi nie do utraty ogólnego prawa do zasiłku, lecz do zawieszenia jego realizacji. Otrzymany po okresie zawieszenia zasiłek jest tym samym zasiłkiem dla bezrobotnych. Wyłączenie spełnienia wymogu z art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu

Przewidziany w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ warunek ustalenia, że przeniesienie danego pracownika /za jego zgodą/ do innego urzędu nie jest możliwe, można uznać za spełnione tylko wówczas, gdy był zindywidualizowany w stosunku do konkretnego pracownika. A zatem organ - przed wydaniem decyzji w przedmiocie rozwiązania

Organ właściwy do orzekania o istnieniu choroby zawodowej nie ma uprawnień do ustalania, który z zakładów zatrudniających pracownika nie wykonał obowiązków wynikających z art. 207 par. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy /Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./, w którym z tych zakładów pracy narażenie na działanie czynnika szkodliwego mogło mieć najistotniejszy wpływ na wystąpienie choroby zawodowej

Niekwestionowany jest pogląd zarówno w orzecznictwie sądowym jak i doktrynie, iż pewne uciążliwości pracy pracowników mianowanych rekompensowane są zwiększoną ochroną trwałości ich stosunków pracy. Ma to znaczenie przy dokonywaniu wykładni przepisów stanowiących podstawę do rozwiązywania stosunków pracy z pracownikami mianowanymi. Zmierzać ona powinna do takiego rozumienia by np. wypowiedzenie stosunku

1. Przesłanką zwolnienia mianowanego urzędnika państwowego na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214./ jest "reorganizacja połączona ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia". Chodzi o reorganizację urzędu a nie tylko nową organizację pracy w ramach nie zmienionej struktury organizacyjnej. Nie zdefiniowane pojęcie reorganizacji

1. Przez reorganizację urzędu z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, należy rozumieć zmianę organizacji urzędu dokonaną w identycznym trybie jak przy ustalaniu jego struktury. 2. Postawienie ministerstwa w stan reorganizacji i podjęcie przygotowań do zmiany jego struktury, niezakończonych przed wypowiedzeniem stosunku

Z brzmienia art. 13 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, wynika, że dla rozwiązania stosunku pracy na podstawie ust. 1 pkt 2 tego artykułu konieczne jest łączne spełnienie - przed wydaniem decyzji - następujących warunków: a/ likwidacja urzędu lub jego reorganizacja połączona ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia /por. art. 13 ust. 1 pkt

1. Przez reorganizację urzędu, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, należy rozumieć zmianę organizacji urzędu, dokonaną w identycznym trybie jak przy ustalaniu jego struktury. 2. W zależności od zakresu i charakteru reorganizacji urzędu muszą być dokonane zmiany statutu lub regulaminu przez ich nowelizację

Inspektorzy kontroli skarbowej są mianowanymi urzędnikami państwowymi w rozumieniu art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

Zwolnienie pracownika mianowanego na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ może nastąpić po przygotowaniu "reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia" a więc jest oczywistym, że tego procesu nie można odwrócić i twierdzić, że reorganizacja może być po prostu dokonana przez likwidację stanowisk

Reorganizacja oznacza zorganizowanie na nowo czegoś lub zmianę istniejącej organizacji. Zakończone są więc działania, które przygotowywały tę reorganizację. Natomiast przygotowywany "stan reorganizacji" oznacza, że są dopiero prowadzone prace, ciągle jeszcze nie zakończone nad efektywniejszą strukturą organizacyjną /art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych

Do pracownika skierowanego do pracy za granicą na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (jednolity tekst: Dz. U. z 1990 r., Nr 44, poz. 259 ze zm.) nie ma zastosowania art. 156 § 1 kodeksu pracy także wówczas