Prawo wspólnotowe wymaga, aby w celu skuteczniejszej ochrony pracownicy lub ich przedstawiciele byli informowani o zagrożeniach dla ich bezpieczeństwa i zdrowia oraz o środkach zmniejszających lub eliminujących te zagrożenia. W sprawie C-441/01 Komisja Europejska zarzuciła Holandii, że w niewłaściwy sposób implementowała przepisy unijnej dyrektywy w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa
Zostało zmienione rozporządzenie w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Zmiany omówione w artykule wchodzą w życie od 1 stycznia 2006 r.
Wiele zakładów pracy wypłaca zatrudnionym w nich osobom nagrody jubileuszowe za wieloletnią pracę. Od zmiany przepisów w 1996 r. nie obowiązuje już zarządzenie z 23 grudnia 1989 r., które ustalało zasady obliczania i wypłacania tych nagród. Zachowało ono moc jedynie do momentu objęcia pracowników danego zakładu przepisami układu zbiorowego pracy lub innego aktu ustalającego zasady wynagradzania. Większość
Warunki gospodarcze niejednokrotnie zmuszają pracodawców do racjonalizacji kosztów firmy, w tym do redukcji zatrudnienia. Może się to odbyć w ramach zwolnień indywidualnych lub grupowych. W konsekwencji wiąże się to zwykle z obowiązkiem wypłaty pracownikom odpraw. Gdy zostaną one przyznane w wysokości wyższej, niż dopuszczają przepisy, pojawiają się wątpliwości dotyczące obowiązku oskładkowania kwot
Osoby objęte zreformowanym w 1999 r. systemem emerytalnym mogą przejść na emeryturę po osiągnięciu wieku 60 lat - kobiety lub 65 lat - mężczyźni. Reforma systemu emerytalnego nie objęła jednak wszystkich ubezpieczonych.
Normy unijne dotyczące czasu pracy służą przede wszystkim ochronie zdrowia pracowników. W sporze między związkiem zawodowym lekarzy Simap a hiszpańskim ministerstwem zdrowia Trybunał Sprawiedliwości badał, w jakim zakresie przepisy te stosuje się do lekarzy dyżurujących w zespołach podstawowej opieki zdrowotnej (sprawa C-303/98).
Pracownik jest zobowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. W szczególności dotyczy to przestrzegania czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy, regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku, przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów
Systemy wynagradzania często są tak skonstruowane, aby motywować pracowników do bardziej wydajnej pracy. W zależności od rodzaju składnika wynagrodzenia oraz uregulowań wewnętrznych w przedsiębiorstwie, przy ustalaniu wysokości świadczenia z tytułu choroby lub macierzyństwa należy je wziąć pod uwagę albo pominąć.
Jeśli w zakładzie pracy wystąpi przestój, pracownicy nie mają możliwości świadczenia pracy. Zasadniczo wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, ale pracodawca ma obowiązek je wypłacić także w okresach nieświadczenia pracy, jeżeli tak stanowią przepisy. Dotyczy to m.in. przestoju w przedsiębiorstwie. To pracodawca ponosi bowiem ryzyko prowadzenia działalności.
Przepisy wspólnotowe zobowiązują państwa członkowskie, by wszelkie regulacje, które nie są zgodne z zasadą równego wynagradzania kobiet i mężczyzn, były uznawane za nieważne. Oznacza to, że zabroniona jest zarówno bezpośrednia, jak i pośrednia dyskryminacja pracowników różnych płci ze względu na stan rodzinny i cywilny. Zasada ta nie przeciwstawia się jednak przepisom o ochronie kobiet w okresie ciąży
Przepisy prawa pracy zawierają liczne postanowienia szczególnie chroniące pracowników przed możliwością dokonania przez pracodawcę wypowiedzenia umowy o pracę. Dotyczą one zarówno pewnych grup pracowników (np. pracowników młodocianych), jak i pracowników znajdujących się w danym momencie w określonej sytuacji (choroba, urlop, inna usprawiedliwiona nieobecność w pracy).
Od 27 sierpnia 2005 r. obowiązuje nowe rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas i drgania mechaniczne. Określono w nim wymagania nałożone na pracodawców w zakresie bhp przy wykonywaniu takich prac. Ich znajomość pomoże pracodawcom w zapewnieniu pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Zapewnienie profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników jest jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy. Nie może się on od niej w żaden sposób zwolnić, nawet na prośbę pracownika. Obejmuje ona przede wszystkim obowiązek kierowania pracowników (na koszt pracodawcy) na badania lekarskie: wstępne, okresowe i kontrolne.
Pracodawcy często mają problem z ustaleniem, czy sklep należy traktować jako wyodrębnioną jednostkę organizacyjną, a kierującą nim osobę jak kierownika wydzielonej komórki organizacyjnej. Kierownik sklepu w zakresie swoich obowiązków ma bowiem podobne zadania jak sprzedawca. Rozbieżne interpretacje w tym zakresie utrudniają ustalenie, czy kierownicy sklepów mają prawo do wynagrodzenia oraz dodatku
Jedną z form zabezpieczenia się przed niepożądanymi działaniami pracownika godzącymi w interesy pracodawcy jest umowa o zakazie konkurencji. Ważne jest prawidłowe skonstruowanie takiej umowy. Pozwala ono na zminimalizowanie zagrożeń wynikających z podjęcia przez pracownika zatrudnienia u innych pracodawców.
Ustalanie podstawy wymiaru świadczeń z ubezpieczenia chorobowego sprawia pracodawcom najwięcej problemów. Reguły zawarte w przepisach są ogólne i nie zawsze dają odpowiedź na szczegółowe pytania, które pojawiają się w trakcie ich stosowania.
Kogo zatrudnić: pracownika czy zleceniobiorcę? Dla pracodawców jest to istotna różnica zarówno pod względem ekonomicznym, jak i prawnym. Przedmiotem zainteresowania są koszty, jakie trzeba będzie ponosić w związku z utrzymaniem pracobiorcy. Ich wysokość zależy od rodzaju umowy łączącej obie strony, ale nie tylko. Znaczenie ma również np. wysokość wynagrodzenia, status pracobiorcy, liczba źródeł utrzymania
Prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę i układów zbiorowych zawartych przez dotychczasowego pracodawcę obowiązują również nabywcę przedsiębiorstwa. Okres obowiązywania układu zbiorowego może, w świetle przepisów unijnych, zostać ograniczony do jednego roku od momentu przejęcia zakładu pracy. Zasady te nie dotyczą nowego pracodawcy w zakresie dodatkowych uprawnień m.in. związanych z wiekiem pracowników
Każde państwo członkowskie Unii ma obowiązek realizować zasadę równego wynagrodzenia i zapewnić jednakowe warunki zatrudnienia dla kobiet i mężczyzn wykonujących tę samą pracę. Prawo wspólnotowe nie ogranicza jednak swobody państw członkowskich w ustaleniu wieku emerytalnego pracowników, z którym wiąże się prawo do określonych świadczeń. W sprawie C-207/04 Paolo Vergani kwestionował włoską regulację