Przekazanie 1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego nie jest możliwe w przypadku rozłożenia płatności podatkowej na raty, zgodnie z art. 45c ustawy o PIT, wymagającym pełnej płatności podatku w ustawowym terminie.
NSA zwraca uwagę, że usługi świadczone przez Sponsora Emisji nie mogą być traktowane jako jedna kompleksowa usługa z zakresu instrumentów finansowych korzystająca ze zwolnienia VAT i należy ponownie ocenić ich naturę oraz wpływ na sytuację prawną stron.
Usługi Agenta Emisji, zgodnie z art. 7a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, wraz z wymaganymi czynnościami prowadzą do powstania i wprowadzenia do obiegu instrumentów finansowych. Podlegają zatem zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT jako usługi związane z instrumentami finansowymi.
Dostawa zestawów pierwszej pomocy do Wojska Polskiego kwalifikuje się do obniżonej stawki VAT 8%, gdyż spełnia przesłanki produktu farmaceutycznego, zgodnie z Dyrektywą 112, umożliwiając wykładnię prounijną w zakresie opodatkowania towarów gotowych do użycia w celach profilaktycznych.
NSA stwierdził, iż w sprawie nie zachodzą przesłanki do uchylenia ostatecznej decyzji podatkowej z 27 lipca 2012 r., określającej wysokość zobowiązania podatkowego skarżącego. Negatywne przesłanki uchylenia oraz brak należytel staranności skarżącego przesądziły o niemożności zmiany dotychczasowego rozstrzygnięcia.
Sąd administracyjny, uznając za skuteczną decyzję organów podatkowych, stwierdził nieprawidłowość w przypisaniu przychodów działalności gospodarczej i potwierdził, że formalne użycie innych podmiotów do wystawiania faktur nie przesądza o ich rzeczywistym uczestnictwie w działalności, definiując to jako "firmanctwo" i brak niezależności gospodarczej.
Artykuł 71 ust. 2 ustawy zmieniającej z 2021 r. zgodnie z jego literalnym brzmieniem ograniczył możliwość zaliczania amortyzacji nieruchomości mieszkalnych do 31 grudnia 2022 r. Zmiany nie naruszają zasady ochrony praw nabytych. Skarga kasacyjna została oddalona.
Dla stwierdzenia, czy wszczęcie postępowania karnego skarbowego było instrumentalne i tylko dla zawieszenia biegu przedawnienia podatku, niezbędnym jest dostęp do kompletnych akt sprawy, w tym akt karnoskarbowych. Bez tego, sąd nie może skutecznie rozpatrzeć zasadności uchylenia decyzji organu podatkowego.
Ustalenie limitu odliczenia podatku zagranicznego na podstawie art. 20 ust. 1 u.p.d.o.p. wymaga wyłącznego odniesienia się do kategorii dochodu, nie zaś mieszania pojęć dochodu i przychodu. Odliczenie musi być proporcjonalne do dochodu uzyskanego za granicą, zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi.
Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi kasacyjnej, gdyż skarżący nie zakwestionował właściwie przepisu stanowiącego podstawę prawną decyzji organu, a także Sądu pierwszej instancji.
Dla zastosowania zwolnienia podatkowego, nieruchomości muszą być faktycznie zajęte na statutową działalność pożytku publicznego; formalne posiadanie i plany rewitalizacji niewystarczają do zwolnienia.
Nie jest dopuszczalne przywrócenie terminu materialnoprawnego z art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d w postępowaniu sądowoadministracyjnym; odpowiedzialność za przywrócenie terminu spoczywa na organach podatkowych i wymaga prawidłowego skorzystania z prawa do odwołania.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że przy wypłacie zaliczek na rzecz komplementariusza spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, co jest zgodne z zasadami zawartymi w art. 22 ust. 1a i art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz zasadą eliminacji podwójnego opodatkowania.
Przekazanie towarów między odrębnymi przedsiębiorstwami małżonków prowadzących własne działalności podlega opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa, pomimo wspólności ustawowej majątkowej. Działania te traktuje się jako czynności między oddzielnymi podatnikami.
Zestaw kontenerowy stanowi "urządzenie przemysłowe" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., co skutkuje nałożeniem obowiązku podatkowego w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od rzeczy użytku objętych umową najmu z podmiotem zagranicznym.
Sąd kasacyjny uznał, że decyzja organu podatkowego oraz wyrok sądu pierwszej instancji były zgodne z prawem, ponieważ skarżąca nie dostarczyła wystarczających dowodów na istnienie dochodów pokrywających wydatki w 2016 roku.
Odpowiedzialność podatkowa członka zarządu obejmuje zaległości podatkowe, nawet jeśli złożone oświadczenie o rezygnacji nie dotrze do spółki zgodnie z art. 205 § 2 k.s.h. Sam fakt niezapłacenia długów jest wystarczający dla uznania niewypłacalności, niezależnie od liczby wierzycieli.
Skarga kasacyjna M. D. nie zawierała usprawiedliwionych podstaw merytorycznych ani proceduralnych, nie zasługując na uwzględnienie, gdyż organy podatkowe oraz WSA prawidłowo zinterpretowały przepisy prawa, stosując je do ustalonego stanu faktycznego. NSA oddalił skargę kasacyjną.
Brak prawidłowego doręczenia decyzji podatkowej uniemożliwia jej wejście do obrotu prawnego oraz podlega ocenie sądu administracyjnego wyłącznie pod kątem formalnej zgodności aktu stwierdzającego niedopuszczalność odwołania.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną DIAS, podtrzymując uchylenie decyzji przez WSA z uwagi na niekompletne akta, uniemożliwiające ocenę instrumentalnego zawieszenia przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Faktury VAT, które nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, pozbawiają podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego; postępowanie podatkowe może być kontynuowane przez syndyka po ogłoszeniu upadłości, nie wymagając zawieszenia postępowania.
Faktury VAT wystawione przez B. P.W. i S. P.W. na rzecz L.N. nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji gospodarczych, co skutkowało nierzetelnym rozliczeniem podatkowej księgi przychodów i rozchodów za 2018 rok. Skarga kasacyjna L.N. została oddalona.
Nabycie wierzytelności za wtórną cenę niższą od jej wartości nominalnej, bez dodatkowych świadczeń na rzecz zbywcy, stanowi odpłatne świadczenie usługi, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, jako że różnica wartości materializuje się w określonym wynagrodzeniu dla nabywcy.
Pozbawienie strony możliwości obrony swych praw przez przeprowadzenie rozprawy na posiedzeniu niejawnym bez spełnienia przesłanek art. 15zzs4 ustawy COVID-19 stanowi nieważność postępowania (art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a.). NSA uchyla wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.