Oddalenie skargi kasacyjnej wobec braku zasadności zarzutów podwójnego zabezpieczenia zobowiązań podatkowych; brak podstaw do uchylenia decyzji o zabezpieczeniu z uwagi na różnorodne przesłanki obu zastosowanych środków prawnych.

Ponowne zabezpieczenie zobowiązań podatkowych jest dopuszczalne, gdy poprzednia blokada rachunku wygasła, a przesłanki zabezpieczenia i obawy niewykonania zobowiązań pozostają aktualne.

Wykładnia art. 21 ust. 1 pkt 1 updop w połączeniu z art. 12 ust. 3 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania uzasadnia kwalifikację świadczeń za korzystanie z przestrzeni dyskowej jako wynagrodzenia za użytkowanie urządzeń przemysłowych, uzasadniając tym samym podleganie tych świadczeń opodatkowaniu podatkiem u źródła.

Samo wszczęcie przez organy ścigania postępowania karnego skarbowego, o którym podatnik został powiadomiony, może skutkować zawieszeniem biegu terminu przedawnienia jego zobowiązań podatkowych, nawet jeśli postępowanie to przekształciło się w postępowanie prowadzone na podstawie Kodeksu karnego.

Rygor natychmiastowej wykonalności decyzji podatkowej można nadać, gdy podatnik nie posiada majątku pozwalającego na zabezpieczenie zobowiązań podatkowych oraz toczy się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne. W takim przypadku nie ma obowiązku szczegółowego wykazywania majątku podatnika.

Podatnik, który nie zachowuje należytej staranności, przy dokonaniu wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, nie spełnia przesłanki dobrej wiary i nie może zastosować preferencyjnej stawki 0% VAT, a dostawa podlega opodatkowaniu stawką podstawową.

Podatnikowi nie przysługuje oprocentowanie nadpłaty powstałej na skutek uchylenia interpretacji indywidualnej, jeśli nie był on wnioskodawcą tej interpretacji, gdyż rozszerzenie zasady nieszkodzenia na podatnika nie jest możliwe.

W sytuacji likwidacji spółki i zbycia jej majątku przez syndyka masy upadłości, nabywca nie nabywa sukcesji podatkowej, umożliwiającej wznowienie postępowania, mimo orzeczeń TSUE, bowiem syndyk nie jest kontynuatorem działalności, co wyklucza zastosowanie art. 19 dyrektywy 112.

NSA stwierdza, że niewskazanie przez podatnika źródeł przychodu oraz dowodów na ich legalność nie obciąża organów podatkowych. Skarga kasacyjna, oparta jedynie na powieleniach wcześniejszych zarzutów błędów postępowania i oceny dowodów, jest bezzasadna.

NSA uchylił wyrok WSA z uwagi na naruszenie przez sąd zasady ograniczenia się do zarzutów wskazanych w skardze (art. 57a PPSA), co skutkuje koniecznością ponownego rozpoznania przez WSA granic skargi określonych przez przepisy proceduralne.

Sąd pierwszej instancji przy prawidłowym ustaleniu, że podatnik naruszył zasady opodatkowania kartą podatkową, nie uchylił decyzji organu podatkowego. W tej sytuacji każdorazowe naruszenie zasad opodatkowania uprawnia organ podatkowy do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji ustalającej podatek w formie karty podatkowej.

Decyzje podatkowe dotyczące kolejnych okresów rozliczeniowych mogą być konsekwentnie uzależnione od wcześniejszych, prawomocnych rozstrzygnięć organów podatkowych; art. 99 ust. 12 ustawy o VAT uprawnia organ do matematycznego rozliczania zobowiązań podatkowych.

Brak zastosowania stawki 0% VAT w przypadku usług transportowych z powodu niedochowania należytej staranności w transakcjach z zagranicznymi kontrahentami uzasadnia opodatkowanie tych usług stawką podstawową. Organy podatkowe prawidłowo oceniły stan faktyczny oraz zgodnie z prawem odmówiły prawa do preferencyjnej stawki podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż w przypadku, gdy czynności dokumentowane fakturami nie zostały faktycznie wykonane, brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego. Oddalenie skargi kasacyjnej uzasadnione było brakiem zasadnych podstaw co do przedawnienia zobowiązań podatkowych i prawidłową oceną dowodów faktur.

Świadome uczestnictwo w karuzeli podatkowej wyklucza prawo do odliczenia podatku naliczonego z fikcyjnych faktur, a podatek wykazany na takich fakturach należy uiścić zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.

Podwykonawcy, nawet jeśli ostatecznym beneficjentem ich usług są siły zbrojne USA, nie mogą być uznani za "wykonawców kontraktowych USA" w rozumieniu art. 2 lit. f Umowy EDCA, przez co nie przysługuje im zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 34 ust. 2 tej umowy.

Sąd uznał prawidłowość decyzji, że faktury nie dokumentowały rzeczywistych transakcji, a brak należytej staranności podatnika uzasadnia odmowę prawa do odliczenia VAT. Nadto, skarga kasacyjna nie wykazała naruszeń ani proceduralnych, ani materialnoprawnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że organ interpretacyjny nie może rozszerzać interpretacji ponad przedstawiony stan faktyczny, a działalność oddziału zagranicznej spółki, która ma charakter wyłącznie pomocniczy, nie może być uznana za zakład zagraniczny.

Niemający charakteru transportu międzynarodowego statek, na którym świadczona jest praca najemna, nie uzasadnia przyznania polskiemu rezydentowi podatkowemu ulgi abolicyjnej, mimo uzyskiwania dochodów za granicą.

Dobrowolne umorzenie udziałów wspólnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, dokonane pomiędzy podmiotami powiązanymi i bez wynagrodzenia, stanowi transakcję kontrolowaną, w świetle art. 23m ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymagającą sporządzenia dokumentacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podtrzymując prawo do korekty faktur VAT, które nie weszły do obrotu prawnego, na gruncie art. 106j ust. 1 pkt 5 u.p.t.u., uzasadniając to potrzebą zachowania zasady neutralności VAT i zgodności z Dyrektywą VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak było dostatecznych podstaw do twierdzenia, iż skarżąca świadomie uczestniczyła w oszukańczym procederze podatkowym, a ocena należytej staranności w zakresie weryfikacji kontrahenta została przeprowadzona prawidłowo.

Oddalenie skargi kasacyjnej Skarżącej T. s.c. z uwagi na wykazanie przez organy podatkowe braku rzetelności części faktur, skutkujące pozbawieniem Skarżącej prawa do odliczenia VAT, z uwagi na niewystarczające dowody rzeczywistego przebiegu zakwestionowanych transakcji.

Środki finansowe otrzymane na konto bankowe przez podatnika, z tytułu niezrealizowanej umowy, stanowią przychód do opodatkowania, jeśli podatnik nimi swobodnie dysponował, a nie przedstawił dowodów na ich inny charakter.