Członkowi zarządu powinien być znany na bieżąco stan finansów spółki, sposób jej funkcjonowania, czy charakter zawieranych transakcji. Ponosi on odpowiedzialność za powstałe z mocy prawa zobowiązania, które mogą zostać ujawnione w później wydanych decyzjach. W razie stwierdzenia w postępowaniu podatkowym zakończonym decyzją ostateczną nierzetelności rozliczeń podatkowych członek zarządu nie może powoływać

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadnicze znaczenie faktów faktycznych dotyczących sprawowania funkcji w organach spółki przy ocenie odpowiedzialności podatkowej członków zarządu, podkreślając, że nie tylko formalne piastowanie stanowiska, ale również faktyczne wykonywanie obowiązków z tym związanych, determinują taką odpowiedzialność zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji Podatkowej.

Odrzucenie skargi kasacyjnej z powodu braku naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania wskazuje na prawidłowe zastosowanie zasad prawa podatkowego, które dopuszczają ograniczony obowiązek organów podatkowych w zakresie czynności dowodowych do momentu uzyskania pewności co do stanu faktycznego sprawy oraz prawidłowość oceny zgromadzonego materiału dowodowego w kontekście zasad legalizmu,

Wszczęcie postępowania karnoskarbowego tuż przed upływem terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz brak aktywności organu podatkowego w rzeczywistym dochodzeniu do odpowiedzialności podatnika świadczą o instrumentalnym wykorzystaniu tego postępowania do zawieszenia biegu terminu przedawnienia, co jest niezgodne z prawem i nie stanowi podstawy do uznania zasadności decyzji organu podatkowego

sąd pierwszej instancji rozpatrując skargę na interpretację indywidualną niezgodną z prawem unijnym, powinien zastosować takie środki prawne, aby przy ponownym rozpatrywaniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej na rzecz Gminy, organ mógł zastosować wykładnię prawa Unii Europejskiej, przedstawioną w wyroku TSUE, oceniając zgodnie z tą wykładnią całość stanowiska Gminy, odnoszącego się do tego

Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, zgodnie z art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej, może być nałożona, gdy egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, przy jednoczesnym nie wykazaniu przez członka zarządu zgłoszenia wniosku o upadłość lub wszczęcia postępowania naprawczego albo braku winy w zaniechaniu jej zgłoszenia.

Przepisy prawno-podatkowe o charakterze sprawozdawczym i proceduralnym, jeśli wpływają na sferę praw i obowiązków podatkowych podmiotu ubiegającego się o wydanie interpretacji indywidualnej, są objęte zakresem działalności interpretacyjnej organu podatkowego.