Decyzja o zastosowaniu zabezpieczenia wykonania zobowiązania podatkowego przed ostatecznym określeniem jego wysokości w toku kontroli celno-skarbowej jest zgodna z prawem, jeśli organ podatkowy uprawdopodobni istnienie 'uzasadnionej obawy' niewykonania tego zobowiązania przez podatnika, co nie wymaga udowodnienia pewności niewykonania zobowiązania, lecz jedynie wskazania na wysokie ryzyko takiego niewykonania

Nie stanowi przeszkody w zastosowaniu art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej fakt, że Skarb Państwa jest jedynym wierzycielem spółki. Przyjęcie, że członek zarządu zwolniony jest z obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w sytuacji, gdy spółka zalega z płatnościami wyłącznie w odniesieniu do Skarbu Państwa, prowadziłoby do osłabienia funkcji gwarancyjnej odpowiedzialności osób trzecich.

Odpowiedzialność członków zarządu za zaległości podatkowe spółki jest solidarna i dotyczy całego ich majątku, o ile egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna. Niezbędnym warunkiem stwierdzenia takiej odpowiedzialności jest wykazanie istnienia przesłanek pozytywnych ustanowionych przez odpowiednie przepisy, natomiast wykazanie którychkolwiek z przesłanek negatywnych wyklucza możliwość orzeczenia

W ramach kontroli celno-skarbowej organ podatkowy może stosować zabezpieczenie zobowiązań podatkowych przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, jeżeli istnieją przesłanki uprawdopodabniające ryzyko niewykonania przez podatnika zobowiązania podatkowego, nawet jeśli kontrola i decyzja o zabezpieczeniu mają miejsce jednocześnie.

Zabezpieczenie majątkowe stosowane przez organ podatkowy przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego jest dopuszczalne, gdy na podstawie całości materiału dowodowego można uprawdopodobnić istnienie wysokiego ryzyka niewykonania przez podatnika zobowiązań podatkowych.

Możliwość stosowania zabezpieczenia zobowiązań podatkowych przed wydaniem decyzji określającej wysokość tych zobowiązań jest dopuszczalna w świetle prawa podatkowego i może być zastosowana na podstawie uprawdopodobnienia istnienia wysokiego ryzyka niewykonania zobowiązania podatkowego w przyszłości, nie wymagając przesłanek do ostatecznego określenia jego wysokości.

Decyzja o zabezpieczeniu wykonania zobowiązania podatkowego może być wydana przed określeniem wysokości tego zobowiązania i równocześnie z wszczęciem postępowania kontrolnego, jeśli organ podatkowy uprawdopodobni istnienie wysokiego ryzyka niewywiązania się podatnika z przyszłego zobowiązania.

W sytuacji, gdy podatnik dokonuje przedwczesnej zapłaty podatku VAT na podstawie niezgodnych z prawem Unii Europejskiej przepisów krajowych, taka przedwczesna zapłata kwalifikuje się jako nadpłata podlegająca oprocentowaniu. Przepisy prawa podatkowego nie przewidują pojęcia "przedwczesnej zapłaty podatku", a każda nienależna zapłata traktowana jest jako nadpłata, co uprawnia podatnika do oprocentowania

W postępowaniu dotyczącym interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i tylko w takim zakresie interpretacja pełni funkcję ochronną. Organ interpretacyjny nie powinien kierować do wnioskodawcy pytań wykraczających poza zakres przedmiotowy wniosku, jaki został określony przez wnioskodawcę, ani też dążyć

W sytuacji, gdy podatnik uiścił podatek od towarów i usług przed terminem faktycznej płatności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) na podstawie przepisów krajowych, które zostały uznane za niezgodne z prawem unijnym, przysługuje mu prawo do oprocentowania tej kwoty. Decyzje organów podatkowych odmawiające takiego oprocentowania naruszają zasady skuteczności, lojalnej współpracy, zaufania

Nadpłata podatku nienależnie uiszczonego, w tym spowodowanego wadliwym unormowaniem krajowym sprzecznym z prawem Unii Europejskiej, podlega oprocentowaniu zgodnie z przepisami ogólnego prawa podatkowego. W przypadku wystąpienia luki prawnej w ustawie wynikającej z braku regulacji odnoszącej się do określonej sytuacji nadpłaty, zasadne jest zastosowanie analogii w celu zapewnienia oprocentowania nadpłaty

W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązek wskazania klasyfikacji PKWiU usług spoczywa na organie podatkowym, gdy ustawa podatkowa opiera skutki opodatkowania na symbolach tej klasyfikacji, a wnioskodawca nie ograniczył pytania interpretacyjnego do kwestii klasyfikacyjnej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie w drodze zasiedzenia części gospodarstwa rolnego, rozumiane jako nieruchomość stanowiącą element większej całości gospodarstwa rolnego, korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, bez konieczności spełniania przez nabytą część wymogu minimalnej powierzchni gospodarstwa rolnego określonej w przepisach o podatku

Postanowienie wydane w trybie art. 165 § 2 w zw. z art. 108 § 2 Ordynacji podatkowej, wszczynające postępowanie o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie może być uznane za skutecznie doręczone podatnikowi w trybie art. 148 § 2 pkt 2 tej ustawy, jeżeli zostało ono skierowane do pracodawcy, u którego podatnik nie jest już zatrudniony, mimo jego odbioru przez tego byłego pracodawcę i niezwrócenia

Przy obliczaniu dochodu z tytułu zwrotu środków z PPK przed ukończeniem 60 roku życia, kosztem uzyskania przychodów jest łączna wartość wszystkich wpłat dokonanych na rachunek PPK, niezależnie od tego, czy zostały one sfinansowane ze środków uczestnika, pracodawcy, czy też z Funduszu Pracy.

Osoba pełniąca funkcję członka zarządu spółki, która nie złożyła wniosku o ogłoszenie upadłości pomimo niewypłacalności spółki, może być pociągnięta do solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe tej spółki, o ile egzekucja w stosunku do majątku spółki okaże się bezskuteczna.

Organy podatkowe, na wniosek podatnika, mogą ograniczyć pobór zaliczek na podatek dochodowy, jeśli podatnik uprawdopodobni, iż zaliczki obliczone zgodnie z zasadami określonymi w przepisach podatkowych będą niewspółmiernie wysokie w stosunku do przewidywanego podatku należnego w danym roku podatkowym. Podatnik powinien przedstawić niezbędne dowody uprawdopodobniające te okoliczności, a organ ma prawo