NSA stwierdził, że zaskarżony wyrok WSA był obarczony wadą w zakresie prawidłowego określenia stanu faktycznego koniecznego do dokonania prawidłowej klasyfikacji podatkowej usług montażu i demontażu nagrobków. Sprawę przekazano do ponownego rozpoznania.

Uzyskany przychód przez wspólnika spółki komandytowej, związany z wyrażeniem zgody na zmianę umowy spółki, nie stanowi przychodu z kapitałów pieniężnych, lecz kwalifikuje się jako przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Brak podstaw do umorzenia zaległości podatkowej w świetle interesu publicznego, gdyż decyzje organów administracji publicznej mieszczą się w zakresie uznania administracyjnego i nie naruszają granic wyznaczonych przepisami o.p. oraz u.d.j.s.t.

Skarżąca została pozbawiona możliwości obrony swoich praw w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, co skutkuje nieważnością postępowania, uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Samochód osobowy wykorzystywany do celów mieszanych w działalności gospodarczej i prywatnych nie uprawnia do pełnego odliczenia VAT; brak ewidencji użytkowania wyklucza zastosowanie zwolnień z ograniczenia odliczenia.

W przypadku odmowy wydania interpretacji indywidualnej, organ interpretacyjny winien szczegółowo rozważyć istotne okoliczności faktyczne i ekonomiczne, różnicujące oceniane zdarzenie od przypadków tożsamych, w przeciwnym razie uchylenie tego rodzaju postanowienia przez sąd jest uzasadnione.

Naczelny Sąd Administracyjny, uznając naruszenie prawa strony do obrony w procesie, uchyla wyrok sądu pierwszej instancji i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, z uwagi na naruszenie przepisów proceduralnych dotyczących posiedzenia niejawnego.

Wypłata dokonywana ze spółki niebędącej osobą prawną na rzecz występującego wspólnika, stanowiąca na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm.) jego udział kapitałowy oznaczony na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, także w przypadku, gdy obejmuje należności z kontraktów,

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że bloczenie strony przez sąd pierwszej instancji pozbawiające jej możliwości obrony na posiedzeniu niejawny stanowi przesłankę nieważności postępowania sądowego, uzasadniając uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Brak obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od komplementariuszy z tytułu udziału w zysku w trakcie roku obrotowego, kiedy kwota zobowiązania podatkowego spółki nie jest znana, odwołując się do zasady unikania podwójnego opodatkowania.

Podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości powinny być części budowlane kolejki linowej, uznane za budowlę w rozumieniu prawa budowlanego, a nie cały obiekt wraz z urządzeniami technicznymi. NSA uchylił wyrok sądu pierwszej instancji, zalecając ponowne rozpoznanie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że kompleks kolejek linowych nie stanowi jednolitej budowli dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości; opodatkowaniu podlegają jedynie części budowlane tych kolejek, z wyłączeniem urządzeń technicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje za zasadne oddalenie skargi kasacyjnej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, stwierdzając, iż organy podatkowe nie naruszyły prawa w zakresie wyłączenia kosztów uzyskania przychodu dotyczących nierzetelnych faktur wystawionych przez firmę P., oraz działały zgodnie z dyspozycją dowodową w świetle art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną N. sp. z o.o., potwierdza, że wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nieudokumentowanymi transakcjami jest zgodne z prawem. Sąd akceptuje dowody z postępowania karnego jako wystarczające do kwestionowania rzetelności faktur.

NSA uznał, że niezbędne jest uzyskanie opinii statystycznej dla usług montażu/demontażu nagrobków w kontekście ich klasyfikacji jako usług pogrzebowych. Uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Dochody uzyskiwane z zatrudnienia na statku badawczym nie kwalifikują się jako dochody z pracy w transporcie międzynarodowym, przez co brak podstaw do ograniczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie Konwencji polsko-brytyjskiej.

Zawiadomienie o bezskuteczności korekt deklaracji VAT nie stanowi postanowienia podlegającego zażaleniu, gdyż nie rozstrzyga o prawach lub obowiązkach Skarżącego i jako czynność materialno-techniczna nie spełnia przesłanek formalnych rozstrzygnięcia.

Naczelny Sąd Administracyjny, działając zgodnie z art. 184 P.p.s.a., oddalił skargę kasacyjną S. T., uznając, że przesłanki do rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym oraz ocena dowodów i zastosowanie przepisów prawa przez WSA były prawidłowe.

Faktury nie dokumentują rzeczywistego obrotu towarowego. Skarżąca była świadomym uczestnikiem oszustwa podatkowego, spełniając rolę fikcyjnego podmiotu w karuzeli podatkowej. Skarga kasacyjna oddalona, zasądzone koszty postępowania na korzyść organu.

Udział podatnika w transakcjach karuzelowych bez dochowania należytej staranności uzasadnia odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT. Formalne doręczenie zawiadomienia przed ustanowieniem pełnomocnictwa skutecznie zawiesza bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że organy podatkowe mogą miarkować wynagrodzenie tymczasowego pełnomocnika szczególnego na podstawie rzeczywistego działania w sprawie, odstępując od stawek minimalnych, gdy występują uzasadnione okoliczności, wedle zasady odpowiedniego stosowania rozporządzenia.

Leasing zwrotny stanowi dwie odrębne transakcje: sprzedaż ruchomości i świadczenie usług leasingu, niezależnie opodatkowane podatkiem VAT, niekorzystające ze zwolnienia jako kompleksowa usługa finansowa.

Skuteczne doręczenie decyzji podatkowej pełnomocnikowi stanowi początek biegu terminu do wniesienia odwołania, a jego uchybienie bez wykazania niezawinionych przyczyn nie może skutkować przywróceniem terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, z uwagi na: brak wystarczającego uzasadnienia wyroku oraz naruszenie granic rozpoznawanej sprawy poprzez objęcie rozstrzygnięciem również okresu bezpodstawnie włączonego do sprawy.