Podmioty prowadzone przez organ założycielski nie są odrębnymi pracodawcami zobowiązanymi do wpłat na PFRON; obowiązek taki spoczywa na organie założycielskim w przypadku braku odrębności organizacyjnej i finansowej.

Zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty 2013 roku uległo przedawnieniu. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjął, że przesłanki zawieszenia biegu przedawnienia dla tego okresu były niezasadne, skutkując uchyleniem decyzji podatkowych i umorzeniem postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podkreślając brak spełnienia formalnych wymogów skargi oraz uznając za uzasadnione stanowisko organu o konieczności zgłoszenia upadłości w przypadku jednego wierzyciela, jakim jest Skarb Państwa.

Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wymaga wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego; organ podatkowy musi jasno wskazać, które elementy wniosku są niedostateczne dla jego rozpoznania.

Pełnomocnik, dokonujący zapłaty opłaty skarbowej za podatnika, nie posiada czynnej legitymacji procesowej do wystąpienia z wnioskiem o jej zwrot; uprawnienie takie przysługuje jedynie podatnikowi.

Osoba trzecia, mimo uiszczenia opłaty skarbowej z własnego rachunku w imieniu podatnika, nie legitymuje się interesem prawnym do złożenia wniosku o jej zwrot; uprawnionym jest wyłącznie podatnik (art. 9 ustawy o opłacie skarbowej w zw. z art. 133 Ordynacji podatkowej).

Spółka A. sp. z o.o. sp. k. w B. nie miała podstaw do odliczenia podatku naliczonego i zwrotu podatku VAT, gdyż nie dochowała należytej staranności, uczestnicząc w łańcuchu transakcji mających charakter oszustwa podatkowego typu karuzelowego.

Pojazd marki Audi A6, sprzedany na terytorium kraju, został słusznie zakwalifikowany jako samochód osobowy pod kodem CN 8703 na potrzeby akcyzy. Nieuzasadnione były twierdzenia o jego specjalnym przeznaczeniu.

Skarżąca, będąc ograniczoną w możliwości korzystania z nieruchomości, nie spełniła wymogów formalnych uzasadnienia zarzutów kasacyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podkreślając, że obowiązek podatkowy został prawidłowo ustalony przez organy podatkowe.

Świadczenia i opłaty wynikające z umowy franczyzowej, w szczególności opłata licencyjna i reklamowa, stanowią jedno świadczenie złożone podlegające łącznemu rozliczeniu w ramach VAT, co uzasadnia prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Odpowiedzialność za niewywiązywanie się z zobowiązań podatkowych przez członków zarządu spółki może zostać nałożona, gdy nie wykazano majątku zaspokajającego zaległości, a roszczenia podatkowe uznane zostały za sporne.

Sprzedaż nieruchomości przez podatnika, który nie przejawiał działań właściwych dla działalności gospodarczej, stanowiło odpłatne zbycie majątku w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie działalność gospodarczą.

NSA orzekł, że skarga kasacyjna musi ściśle spełniać wymogi formalne dotyczące wykazania naruszeń prawa oraz ich wpływu na wynik sprawy, co nie miało miejsca w niniejszym wypadku, skutkując oddaleniem skargi.

Organ podatkowy jest zobowiązany do przeprowadzenia analizy, czy wszczynane postępowania karnoskarbowe nie służą instrumentalnie zawieszeniu biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych, co musi znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji.

Uzasadniona obawa niewykonania zobowiązań podatkowych uzasadnia zabezpieczenie na majątku podatnika, gdy okoliczności wskazują na niespłacenie zobowiązań, niezależnie od pełnego postępowania dowodowego.

W sytuacji typowej dla transakcji karuzelowych, w której wykazywana jest nierzetelność faktur wystawionych przez podatnika, brak należytej staranności i wiedza podatnika o udziale w oszustwie VAT skutkuje brakiem podstaw do obniżenia podatku naliczonego.

Gmina ma prawo stosować alternatywną metodę odliczenia VAT opartą na liczbie pochówków odpłatnych i nieodpłatnych, gdy lepiej odzwierciedla specyfikę działalności, odstępując od metod z rozporządzenia Ministra Finansów, zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT.

Statek jako jednostka wspomagająca prace podwodne nie jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym, co wyklucza stosowanie ulgi abolicyjnej w zakresie podatku dochodowego. Obowiązek udowodnienia zasadności ograniczenia poboru zaliczek spoczywa na podatniku.

Objęcie pracowników ochroną ubezpieczeniową z tytułu umowy grupowego ubezpieczenia, o charakterze bezimiennym i otwartym, nie prowadzi do powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co zwalnia płatnika z obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Art. 17 ust. 1 pkt 34a updop nie wymaga uzyskania dochodu z nowej inwestycji do skorzystania z ulgi podatkowej. Podatnik może rozpocząć korzystanie z ulgi od miesiąca poniesienia kwalifikowanych kosztów inwestycji. Rozstrzygnięcie wskazuje na prawo do bieżącego rozliczania tych kosztów bez uzależnienia ich od warunku osiągnięcia dochodu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., dla uznania wydatków za koszty kwalifikowane wystarczy ich faktyczna zapłata. Zaliczenie środków do ewidencji środków trwałych jest warunkiem wynikającym z późniejszego, rocznego rozliczenia podatkowego.

Poniesione przez podatnika koszty kwalifikowane uprawniają do zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., począwszy od miesiąca ich poniesienia, niezależnie od momentu wpisania środków trwałych do odpowiedniej ewidencji.

Trudna sytuacja finansowa podatnika, nawet przy subiektywnym przekonaniu o potrzebie umorzenia zaległości podatkowej, nie uzasadnia udzielenia ulgi podatkowej w formie umorzenia. Umorzenie może być zastosowane tylko w wyjątkowych przypadkach, co nie miało miejsca w analizowanej sprawie.

Zakaz zastępowania dowodu z zeznań strony pisemnymi wyjaśnieniami w postępowaniu podatkowym; ukaranie za odmowę udzielenia wyjaśnień musi dotyczyć osób fizycznych, nie osób prawnych.