Odmowa wydania zaświadczenia o zwolnieniu z podatku od spadków i darowizn przez organ podatkowy była prawidłowa z uwagi na niedochowanie terminu zgłoszenia nabycia spadku przez stronę, a zaświadczenie jest aktem wiedzy organu niewpływającym na prawa podatnika.

Sprzedaż niezabudowanej działki gruntu przez skarżącego, mimo wcześniejszego podziału i zawarcia umowy przedwstępnej z przedsiębiorcą, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT.

W przypadku uczestnictwa w oszustwie podatkowym "karuzelowym" podatnik, świadomy charakteru transakcji jako pozornych, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, a transakcje pozostają poza systemem VAT. Decyzje organów o odmowie odliczenia i korekty zobowiązań podatkowych są uzasadnione. Odwołanie oddalone.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że forma uczestnictwa w łańcuchu oszustw karuzelowych wyklucza zastosowanie zasady neutralności VAT i prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które nie odwzorowały rzeczywistych transakcji gospodarczych. Oddalono skargę kasacyjną potwierdzając prawidłowość decyzji organu podatkowego.

NSA potwierdził, że skarga kasacyjna skierowana przez M. N. i G. N. jest niezasadna, podtrzymując tym samym decyzję o solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe. Sąd nie znalazł podstaw do uchylenia decyzji organu podatkowego ani stwierdzenia niezasadności wyroku WSA.

Brak kompleksowej analizy materiału dowodowego i nieuwzględnienie wszystkich zarzutów skargi kasacyjnej przez WSA stanowiło podstawę do uchylenia wyroku i nakazu ponownego rozpoznania sprawy przez ten sąd.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że naruszenie wymogów formalnych oraz zaniżenie wartości transakcji ujętych w rejestrach VAT stanowiło podstawę do utrzymania w mocy decyzji organów podatkowych, co wykluczało rozliczenie sprzedaży w procedurze VAT marża.

Brak odpowiedniego uzasadnienia decyzji o zawieszeniu biegu przedawnienia, poprzez wszczęcie postępowania karnoskarbowego, uzasadnia jej uchylenie; decyzja musi wykazać brak instrumentalnego zastosowania art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji Podatkowej.

Nabywca przedsiębiorstwa upadłego, jako wolny od obciążeń, nie może być uznany za następcę prawnego w zakresie zobowiązań podatkowych upadłego, co wyklucza możliwość wznowienia postępowania podatkowego przez tego nabywcę.

Podatkowi VAT z tytułu nabycia opodatkowanych usług obcych, refakturowanych na klientów z pełnym VAT, przysługuje bankowi pełne odliczenie podatku naliczonego, gdyż usługi te pozostają w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami opodatkowanymi.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, należy jednoznacznie ustalić, czy skarżąca miała świadomość uczestniczenia w oszustwie podatkowym oraz zważyć okoliczności wynikające z wyroków karnych, wpływające na ocenę rzeczywistego charakteru transakcji.

Decyzji nieostatecznej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy organ podatkowy ustali brak majątku umożliwiającego zabezpieczenie spłaty zaległości, oraz uprawdopodobni niewykonanie zobowiązania.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza nieważność postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym z uwagi na naruszenie prawa do obrony skarżącego poprzez rozpoznanie skargi w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym, mimo żądania rozprawy, co skutkuje uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.

Nabywca przedsiębiorstwa w postępowaniu upadłościowym nie nabywa zobowiązań podatkowych upadłego i nie posiada legitymacji do wznowienia postępowania podatkowego dotyczącego tych zobowiązań. W przypadku braku podstaw prawnych skarga kasacyjna podlega oddaleniu.

Dopuszczalne jest stosowanie przez jednostkę samorządu terytorialnego własnej metody obliczania prewspółczynnika VAT, o ile metoda ta jest najbardziej reprezentatywna specyfice jej działalności, zgodnie z art. 86 ust. 2h u.p.t.u.

Decyzja organu podatkowego naruszająca art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej przez brak wyznaczenia Stronie terminu na wypowiedzenie się w sprawie materiału dowodowego i nieprzeprowadzenie dowodów może być uchylona, jeżeli naruszenie to miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Skarga kasacyjna wniesiona przez Agencję [...] sp. z o.o. nie została uwzględniona, gdyż transakcje związane z outsourcingiem były pozorne i miały na celu korzyści podatkowe. Zawieranie umów z fikcyjnymi podmiotami przy nadużyciu VAT stanowiło naruszenie prawa podatkowego oraz nie dawało podstaw do odliczenia podatku VAT.

NSA uchyla wyrok WSA z powodu braków w uzasadnieniu wykluczających kontrolę instancyjną. Sprawa dotycząca opodatkowania zaliczek za transakcje nieruchomościowe oraz prawa do odliczeń VAT z tytułu leasingu zostaje przekazana do ponownego rozpoznania.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego w sprawie podatku od towarów i usług nie było instrumentalne i uzasadniało zawieszenie biegu terminu przedawnienia. Wojewódzki Sąd Administracyjny błędnie stwierdził nadużycie prawa w zakresie wszczęcia postępowania karnego skarbowego.

Organ podatkowy, dysponując materiałem dowodowym, wskazującym na niemożność odliczenia VAT, powinien wydać decyzję wymiarową zamiast przedłużać termin zwrotu nadwyżki podatku. Nieuzasadnione przedłużenie terminu jest niedopuszczalne, co potwierdza zasada przekonywania i zaufania w prawie podatkowym.

Ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy na podstawie art. 27g u.p.d.o.f. wymaga wykazania zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania; brak dowodów tego typu uniemożliwia uzyskanie ulgi abolicyjnej.

Nie istnieją podstawy prawne do dokonania korekty faktury nr X z 31 października 2015 r., gdy transakcja zmierzała do obejścia przepisów podatkowych i uzyskania korzyści podatkowej sprzecznej z normami prawa podatkowego wyrażonymi w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W sprawie o sygn. akt I SA/Gd 1677/21, Sąd uznał, że nieprzedstawienie dowodów na faktyczną eksploatację statków w transporcie międzynarodowym wyklucza możliwość zastosowania ulgi abolicyjnej i uzasadnia pobór zaliczek na podatek dochodowy.

Skarga kasacyjna dotycząca ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy została oddalona z uwagi na brak podstaw prawnych do jej uwzględnienia oraz prawidłową interpretację prawa przez organy podatkowe zgodnie z art. 22 § 2a o.p.