Decyzja kasacyjna organu odwoławczego, uchylająca orzeczenie organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę do ponownego rozpoznania, nie zawiera merytorycznego rozstrzygnięcia, a jej zasadność sprowadza się do oceny przeprowadzonego postępowania dowodowego (art. 233 § 2 O.p.).

Odmowa wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach uzasadniona jest istnieniem nieostatecznej, lecz doręczonej decyzji podatkowej wskazującej zaległości, niezależnie od jej zaskarżenia czy braku klauzuli wykonalności.

Podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć o uczestnictwie w oszustwie karuzelowym, nie nabywa prawa do odliczenia podatku naliczonego, a transakcje pozbawione celu gospodarczego pozostają poza systemem VAT.

Subiekt będący świadomym uczestnikiem karuzeli podatkowej, pozorującym transakcje gospodarcze, nie może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT, gdyż jego działania wykraczają poza zakres działalności podatnika zgodnie z Dyrektywą 112.

Sąd uznał, że G. sp. z o.o. świadomie uczestniczyła w oszustwie karuzelowym VAT, a dokonywane transakcje były pozorne, co wyklucza prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących te transakcje.

Nie dopełnienie formalnych warunków zastosowania procedury uproszczonej przez podatnika uniemożliwia jej zastosowanie w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych. Formalne warunki z art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT muszą być spełnione kumulatywnie, a ich naruszenie wyłącza prawo do odliczenia VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje zapisy ewidencji gruntów za decydujące dla opodatkowania podatkiem od nieruchomości i potwierdza brak naruszenia zasady zaufania obywatela do państwa w przedmiocie klasyfikacji gruntów.

Skarga kasacyjna P.P.L. S.A. była bezzasadna, a zaskarżone orzeczenie WSA odpowiadało prawu. Decyzja odwoławcza, ograniczająca się do wytycznych proceduralnych, była słuszna, a rozstrzygnięcie organu co do meritum pozostaje przy organie pierwszej instancji po uzupełnieniu dowodów.

W przypadku postępowania w zakresie ograniczenia poboru zaliczek skarżący musi skutecznie wykazać przesłanki z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej. Brak wykazania bezpośredniego naruszenia przez organ tego przepisu skutkuje niezasadnością skargi kasacyjnej.

W świetle art. 239b § 3 Ordynacji podatkowej, właściwym organem do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji jest Naczelnik Urzędu Skarbowego, nie zaś Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego, ze względu na jego kompetencje w zakresie egzekucji i zabezpieczenia administracyjnego.

Opłaty za przyłączenie do sieci nie stanowią kosztów wytworzenia środka trwałego, lecz są związane z jego użytkowaniem, co wyklucza ich zaliczenie do wartości początkowej obiektu wytworzonego (zgodnie z art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p.).

Koszty opłat przyłączeniowych nie są uznawane za część kosztów wytworzenia środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., lecz za wydatki związane z użytkowaniem środka trwałego.

Koszty opłat przyłączeniowych związane z budową obiektu, jako koszt użytkowania środka trwałego, nie mogą być zaliczone do jego wartości początkowej na podstawie art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., nie mają bowiem charakteru kosztu wytworzenia środka trwałego.

Decyzja o zabezpieczeniu zobowiązania podatkowego wymaga wszechstronnej analizy obawy niewykonania zobowiązania. Wadliwość doręczenia wezwań nie może być decydująca, lecz musi być uwzględniona wraz z innymi dowodami w sprawie.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza legalność opodatkowania nieruchomości na podstawie jej klasyfikacji w ewidencji gruntów, odrzucając skargę kasacyjną zarzucającą naruszenie zasady zaufania obywatela do państwa prawa.

Decyzja kasacyjna wydana w trybie art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej nie kształtuje praw i obowiązków strony oraz zasadniczo ocenia poprawność postępowania dowodowego, wskazując, jakie okoliczności faktyczne należy wyjaśnić ponownie.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że bezprzedmiotowość wniosku o interpretację indywidualną jest właściwa, gdy stan faktyczny odpowiada już rozstrzygniętej interpretacji ogólnej. Prowadzenie rachunków papierów wartościowych stanowi usługę przechowywania instrumentów finansowych nieobjętą zwolnieniem z podatku VAT.

W przypadku wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej dla kompleksowych usług, organ podatkowy nie może odmówić wszczęcia postępowania, uznając wniosek za wieloprzedmiotowy, bez wnikliwego postępowania wyjaśniającego wymagającego złożonego procesu wykładni prawa.

Koszty opłat przyłączeniowych związanych z rozbudową infrastruktury przesyłowej przedsiębiorstwa energetycznego nie stanowią kosztów wytworzenia środka trwałego (budynku) w rozumieniu art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uchwała Rady Miasta P. z 8 kwietnia 2014 r. wprowadzająca zwolnienia z podatku od nieruchomości posiada charakter wyłącznie przedmiotowy, zgodny z art. 7 ust. 3 u.p.o.l., i tym samym nie narusza norm konstytucyjnych ani zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że spełnione są przesłanki do wydania interpretacji indywidualnej na rzecz skarżącej spółki i jej wspólników. Uznano, że wspólny wniosek o interpretację, dotyczący przyszłych zdarzeń podmiotowo-majątkowych, należy uznać za wystarczający do wszczęcia postępowania.

Nabycie nieruchomości z założeniem przeznaczenia jej na cele inne niż mieszkaniowe nie uprawnia do skorzystania z ulgi podatkowej, o jakiej mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., chyba że wykazane zostanie, iż pierwotnym celem zakupu była realizacja własnych potrzeb mieszkaniowych.

Odmowa wydania zaświadczenia o zwolnieniu z podatku od spadków i darowizn przez organ podatkowy była prawidłowa z uwagi na niedochowanie terminu zgłoszenia nabycia spadku przez stronę, a zaświadczenie jest aktem wiedzy organu niewpływającym na prawa podatnika.

Uprawnienie do ulgi abolicyjnej, wynikające z art. 27g u.p.d.o.f., przysługuje tylko w przypadku pracy na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym. Przewóz osób i towarów przez statki specjalistyczne, niesłużące transportowi morskiemu, nie kwalifikuje się jako "transport międzynarodowy".