W sytuacji, gdy po złożeniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty zostanie wszczęte postępowanie podatkowe w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego za ten sam okres, żądanie zawarte we wniosku o nadpłatę podlega rozstrzygnięciu w ramach tego postępowania, a nie w odrębnym postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nadpłaty, zgodnie z art. 79 § 1 zdanie drugie Ordynacji podatkowej.

W przypadku zarzutów fikcyjnego charakteru faktur w sprawach podatkowych, ocena dowodów musi opierać się na całości zgromadzonego materiału, a prawidłowe ustalenie stanu faktycznego pozwala organom podatkowym na zastosowanie odpowiednich regulacji prawa materialnego w celu określenia zobowiązań podatkowych.

Zakup systemów informatycznych przez podatnika, które są wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, kwalifikuje wydatki poniesione na ten cel jako koszty uzyskania przychodu nawet w przypadku, gdy organy podatkowe kwestionują racjonalność poniesionych nakładów.

Bezskuteczność egzekucji jest kluczową przesłanką dla orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej. W sytuacji, gdy organ nie wykazał tej bezskuteczności, nie można uznać, że spełnione zostały wszystkie pozytywne przesłanki orzeczenia.

Zgodnie z art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej w ramach prowadzonego postępowania w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich organ podatkowy ma obowiązek wykazać jedynie istnienie zaległości podatkowych spółki oraz fakt bycia komplementariuszem.

Członek zarządu może uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeżeli we właściwym czasie zgłosi wniosek o ogłoszenie upadłości spółki.

Z art. 6 ust. 1 pkt 11a lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że wyłącznym przedmiotem działalności podmiotu prowadzącego program emerytalny ma być gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, a nie prowadzenie jakichkolwiek innych inwestycji o alternatywnym charakterze, w tym na rzecz uczestników programu emerytalnego.

Nie wszystkie działania podejmowane przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej kwalifikują się jako działalność badawczo-rozwojowa, a dla zaliczenia wydatków do kosztów kwalifikowanych należy precyzyjnie wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z kryteriami określonymi w przepisach prawa podatkowego dotyczących działalności badawczo-rozwojowej.

Celem postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji podatkowej nie jest orzekanie o prawach i obowiązkach strony, wynikających z przepisów materialnego prawa podatkowego, jak w postępowaniu odwoławczym, lecz zbadanie decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym wyłącznie pod kątem istnienia przesłanek enumeratywnie wymienionych w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej.

Postępowanie podatkowe dotyczące zwolnienia z podatku od nieruchomości staje się bezprzedmiotowe, gdy skarżący złożył wymagane dokumenty potwierdzające prawo do korzystania ze zwolnienia, a nie występuje żądanie przyznania nowego zwolnienia, co uniemożliwia merytoryczne rozstrzygnięcie przez organ podatkowy.

Przy ocenie właściwego czasu do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o którym mowa w art. 116 § 1 pkt 1 lit. b) Ordynacji podatkowej, należy uwzględnić kwoty zobowiązań podatkowych powstających z mocy prawa, które nie zostały zadeklarowane w ogóle, bądź we właściwej wysokości w terminach przewidzianych w ustawie także wówczas, gdy decyzje podatkowe określające