Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Wybór sposobu szacowania podstawy opodatkowania powinien być oceniany pod kątem przesłanki wynikającej z art. 23 § 5 Ordynacji podatkowej. Wybrana metoda musi spełniać ustaloną w tym przepisie dyrektywę określenia podstawy opodatkowania w wysokości zbliżonej do rzeczywistej, zaś organ podatkowy musi uwzględniać zgromadzony w konkretnej sprawie materiał dowodowy.

Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych

Pozbawienie podatnika, wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do odliczenia podatku, z uwagi na jego świadomość (umyślność) udziału w oszustwie podatkowym, w tym o cechach tzw. karuzeli podatkowej, wymaga udowodnienia poprzez przedstawienie dowodów, które pozwalają na dokonanie jednoznacznych ustaleń faktycznych co do takiego charakteru świadomości (wiedzy) podatnika. Należy pamiętać, że

Nie jest możliwe prowadzenie postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty zobowiązania podatkowego w sytuacji, gdy w obrocie prawnym pozostaje ostateczna decyzja określająca wysokość tego zobowiązania. Wydanie w takiej sytuacji decyzji w sprawie nadpłaty stanowiłoby pominięcie przez organ podatkowy decyzji ostatecznej, już wydanej w sprawie zobowiązania podatkowego i działanie modyfikujące w sposób