Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeżeli terminy płatności zobowiązań upływają w czasie jego funkcjonowania w zarządzie, a egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna, chyba że wykaże on przesłanki zwalniające z tej odpowiedzialności, takie jak złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości we właściwym czasie. Teza od Redakcji
Ulgi w spłacie należności oparte na art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej stanowią wyjątki od zasady powszechności opodatkowania. Szczególny i wyjątkowy charakter ulg w spłacie należności przejawia się w oparciu decyzji w tym przedmiocie na tzw. "uznaniu administracyjnym". Oznacza to, że nawet w przypadku wystąpienia przesłanek zastosowania ulgi, organ podatkowy nie jest zobligowany do jej udzielenia.
Organ powinien przedstawić w decyzji chronologię zdarzeń i ocenić w pierwszym rzędzie, czy w sprawie doszło do instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, aby następnie sąd administracyjny miał podstawę przeprowadzenia kontroli legalności zaskarżonej decyzji, w tym do oceny czy w sprawie doszło do przedawniania
Członkowie zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, pełniący swoje funkcje w czasie powstania zaległości podatkowych, odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem za te zaległości podatkowe, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, chyba że wykażą, iż we właściwym czasie zgłoszono wniosek o upadłość, wszczęcie postępowania układowego lub że niezłożenie wniosku nastąpiło bez
Wydatki związane z zaspokojeniem roszczeń mniejszościowych akcjonariuszy spółki przejętej w związku z przymusowym wykupem akcji stanowią także dla spółki przejmującej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wydatki poniesione na zachowanie źródła przychodów.
Skoro w art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. ustawodawca odnosi koszt uzyskania przychodów do nabycia udziałów lub akcji następnie zbywanych, interpretator tekstu prawnego nie może odczytywać przepisu w sposób rozszerzający, odnosząc jego desygnat także do wydatków innych, niż poniesione na nabycie lub objęcie następnie zbywanych udziałów lub akcji, w tym do wydatków poniesionych na nabycie lub objecie