Zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych pobierany przez spółkę komandytową jako płatnika może być obliczony i pobrany wyłącznie od faktycznie osiągniętego przychodu z udziału w zyskach spółki, a nie od zaliczek wypłaconych w trakcie roku obrotowego.
Odmowa prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 i 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT wymaga jednoznacznego wykazania, że podatnik działał w złej wierze – wiedział lub co najmniej powinien był wiedzieć, że uczestniczy w transakcjach związanych z nadużyciem w VAT.
Postępowanie przygotowawcze, którego przedmiotem było śledztwo prowadzone przez prokuraturę, mogło zgodnie z art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej zawiesić bieg przedawnienia zobowiązań podatkowych w przypadku związku z niewykonaniem zobowiązań. NSA uznał, że taki związek istniał.
Gdy skarga kasacyjna nie spełnia wymogów odnoszących się do precyzyjnego wskazania naruszeń prawa i ich zasadnego uzasadnienia, Naczelny Sąd Administracyjny jest zobowiązany do jej oddalenia z uwagi na brak usprawiedliwionych podstaw.
Posiadacz samoistny nieruchomości jest zobowiązany do zapłaty podatku od nieruchomości, wyprzedzając obowiązek współwłaścicieli, zgodnie z art. 3 ust. 3 i 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Podatnicy realizujący transakcje z jednorazową wartością przekraczającą 15.000 zł muszą dokonywać płatności przez rachunek płatniczy. Niewywiązanie się z tego obowiązku wyklucza możliwość zaliczenia takich transakcji do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22p u.p.d.o.f.
Podatnik, nie dopełniając należytej staranności w weryfikacji kontrahenta i jego działalności gospodarczej, nie może skutecznie odliczyć podatku naliczonego z faktur wystawionych przez ten podmiot, gdy dowody wskazują na fikcyjny charakter transakcji.
Oddalenie skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przez NSA potwierdza, że twórcze uczestnictwo spółki jako koordynatora prac rozwojowych z udziałem podwykonawców spełnia wymagania działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikując tym samym działania spółki do ulgi IP BOX.
NSA uznaje skuteczność zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 O.p. w przypadku rzeczywistego związku postępowania karnego z zobowiązaniami podatkowymi podatnika, bez instrumentalnego charakteru postępowania.
Sporny obiekt jest budynkiem w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, co uzasadnia jego opodatkowanie jako nieruchomości budowlanej na podstawie obowiązujących przepisów. Argument o możliwości demontażu i przeniesienia obiektu nie wpływa na tę kwalifikację.
Budynki mieszkalne, wynajmowane w ramach działalności gospodarczej i służące zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, podlegają opodatkowaniu według stawek dla budynków mieszkalnych zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.o.l.
Podwyższenie kapitału zakładowego w spółce komandytowo-akcyjnej uzasadnia opodatkowanie tylko różnicy dotyczącej kapitału zakładowego, bez wliczania agio emisyjnego przeznaczanego na kapitał zapasowy.
Budynki mieszkalne zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wynajmie na cele mieszkaniowe powinny być opodatkowane jako budynki mieszkalne, jeżeli faktycznie służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych najemców.
Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca skargę kasacyjną skarżącego wobec braku usprawiedliwionych podstaw, podkreślając konieczność poprawnego formułowania zarzutów kasacyjnych i przedstawienia stosownego uzasadnienia dla ich oceny.
Uwalniająca członka zarządu od odpowiedzialności przesłanka z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a O.p. jest spełniona tylko wtedy, gdy wniosek o ogłoszenie upadłości zostanie złożony we właściwym czasie, niezależnie od tego, czy doprowadzi on do faktycznego ogłoszenia upadłości.
NSA nakazuje ponowne rozpoznanie przez WSA sprawy związanej z VAT, uznając, że dotychczasowe postępowanie administracyjne i sądowe nie właściwie oceniło instrumentalne wykorzystanie postępowania karnoskarbowego oraz kwestie przedawnienia i staranności podatkowej.
Zażalenie skutkujące utrzymaniem postanowienia w drugiej instancji oznacza, że postanowienie to, a nie postanowienie organu pierwszej instancji, jest aktem ostatecznym, co uniemożliwia stwierdzenie nieważności w stosunku do nieostatecznego postanowienia pierwszej instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną P. Sp. z o.o. uznając, iż brak jest podstaw do kwestionowania prawidłowości decyzji o odmowie odliczenia podatku VAT, gdyż skarżąca świadomie uczestniczyła w oszukańczym procederze związanym z wystawianiem fikcyjnych faktur.
NSA stwierdza, że metoda czasu wykorzystywania hali sportowej jako prewspółczynnik jest zgodna z VAT i najlepiej odzwierciedla rzeczywiste wykorzystanie do celów opodatkowanych, odrzucając kasację KIS.
W przypadku sprzedaży udziałów w nieruchomości, gdy nie zróżnicowano wartości udziałów w umowie, przychód zostaje ustalony jako równy dla współwłaścicieli. Ponadto, wystawienie faktury nie stanowi samo w sobie dowodu rzeczywistego poniesienia kosztu podatkowego.
Zawiadomienie o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia jest skuteczne, jeśli doręczone zostało prawidłowo podatnikowi, a jego skuteczność jest niezależna od późniejszego ustanowienia pełnomocnika. Wszczęcie postępowania karnego skarbowego nie jest uznawane za instrumentalne, jeśli podejmowano dalsze czynności śledcze.
Przesłanka egzoneracyjna z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej dotyczy samego faktu zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości we właściwym czasie, a nie skuteczności tego wniosku ani ogłoszenia upadłości przez sąd.
Sąd administracyjny, będąc związany prawomocnym wyrokiem karnym, potwierdza, że faktury VAT, które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, nie mogą stanowić podstawy dla odliczenia podatku naliczonego. Organy podatkowe prawidłowo odmówiły prawa do obniżenia zobowiązania podatkowego w związku z takimi fakturami.
Przychody ze sprzedaży przez podatnika lokali mieszkalnych, prowadzone w sposób zorganizowany, ciągły i zarobkowy, są kwalifikowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od subiektywnej oceny podatnika czy formalnej rejestracji działalności.