Skarga kasacyjna niezasadna; brak przewlekłości w działaniach kontrolnych organu podatkowego uzasadniony skomplikowaną i złożoną naturą sprawy.
Czynność prawna związana z otrzymaniem odszkodowania za zniszczone składniki majątku i utracone zyski w SSE, jeżeli pożar miał miejsce na terenie strefy i odnosił się do działalności objętej zezwoleniem, kwalifikuje się do przychodów z działalności strefowej zwolnionych od podatku dochodowego od osób prawnych.
Organy podatkowe nie dopuściły się przewlekłości w prowadzeniu kontroli podatkowej, a przyczyny przedłużania czasu trwania wynikały z konieczności dogłębnej i kompleksowej analizy złożonego materiału dowodowego oraz istotności podejmowanych czynności.
Budynki znajdujące się na gruncie przedsiębiorcy mogą być traktowane jako związane z działalnością gospodarczą, niezależnie od ich aktualnego stanu technicznego i faktycznego wykorzystania, jeśli stanowią składnik majątkowy przedsiębiorstwa, co przesądza o opodatkowaniu ich najwyższą stawką podatkową od nieruchomości.
Niedopełnienie przez podatnika obowiązku informacyjnego o zmianach mających wpływ na wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej skutkuje wygaśnięciem decyzji o opodatkowaniu tą formą i nakłada obowiązek zapłaty podatku na zasadach ogólnych.
Decyzje nieostateczne wiążą organ podatkowy od chwili ich doręczenia i powinny być uwzględniane w obrocie prawnym do czasu ich wzruszenia. Organ prawidłowo uchylił wcześniejszą decyzję opodatkowującą nieruchomość, powołując się na nieważność decyzji wygaszającej pierwotne zobowiązanie podatkowe.
Budynki przedsiębiorcy, które mogą być w przyszłości wykorzystane do działalności gospodarczej lub są elementem planowanej inwestycji, podlegają najwyższej stawce podatkowej wynikającej z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., niezależnie od ich obecnego stanu technicznego.
NSA uchyla wcześniejsze wyroki sądowe i umarza postępowanie w sprawie o wznowienie na podstawie niezgodności przepisów rozporządzenia podatkowego z Konstytucją, uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego.
Sąd kasacyjny rozstrzygnął, że niewystarczające jest samo potencjalne przeznaczenie gruntu w koncesji dla jego opodatkowania podatkiem od nieruchomości; wymagany jest empirycznie weryfikowalny fakt zajęcia gruntu na działalność gospodarczą. Uchylono decyzję o kosztach, podkreślając, że zwrot kosztów powinien być zasądzony osobno dla każdego etapu postępowania sądowego.
Sprzedaż wozu strażackiego stanowiła czynność prywatną, a nie część działalności gospodarczej podatnika; decyzje organów podatkowych zostały uchylone z powodu błędnej interpretacji charakteru transakcji w kontekście VAT marża.
Zwolnienie podmiotowo-przedmiotowe z art. 6 ust. 1 pkt 11a lit. a-e updop dotyczy funduszy emerytalnych z UE, działalność których jest porównywalna do krajowych funduszy emerytalnych. Niedozwolone jest dyskryminowanie podmiotów zagranicznych przy uwzględnieniu specyfiki ich działalności.
Budynki przedsiębiorcy, które mogą być używane do działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu najwyższą stawką podatku od nieruchomości, bez względu na ich aktualne użycie w tej działalności.
Nie można uznać decyzji podatkowej za nieważną, jeśli nie wykazano rażącego naruszenia prawa, a badanie prawidłowości ustaleń faktycznych nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 O.p.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowił uchylić wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie i oddalić skargę na decyzję organu podatkowego, uznając, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego była prawidłowa z punktu widzenia przepisów proceduralnych, mimo jej nieostateczności.
NSA uznał, że decyzja Prezydenta Miasta Szczecin wygaśnięcia decyzji podatkowej z dniem 2 stycznia 2019, wydana w trybie art. 258 o.p., była dotknięta wadą rażącego naruszenia prawa z powodu braku podstaw ustawowych do stwierdzenia jej bezprzedmiotowości względem Ordynacji podatkowej.
Faktura, która nie dokumentuje rzeczywistej transakcji pomiędzy podmiotami wymienionymi w jej treści, skutkuje obowiązkiem zapłaty wykazanego podatku w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, bez prawa do jego odliczenia.
Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie zaskarżenia decyzji stwierdzającej wygaśnięcie karty podatkowej, uzasadnione oczywistą bezzasadnością zarzutów proceduralnych oraz materialnoprawnych, w tym z zakresu obowiązku informacyjnego podatnika zgodnie z art. 36 u.z.p.d.
Wniosek o zwrot podatku akcyzowego, który nie spełnia wymagań formalnych określonych przepisami prawa krajowego, podlega pozostawieniu bez rozpatrzenia. Dokumenty dołączone do wniosku muszą tam umożliwiać jednoznaczne potwierdzenie zapłaty akcyzy na terytorium RP dla jego prawidłowego procesu.
Wniosek o zwrot akcyzy, któremu nie towarzyszą dokumenty potwierdzające zapłatę podatku, podlega pozostawieniu bez rozpatrzenia. Na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia pełnej dokumentacji opisanej w art. 82 ust. 4 u.p.a.
Opłata ostrożnościowa wniesiona przez bank za IV kwartał 2016 roku stanowi koszt uzyskania przychodów, gdyż po dniu 9 października 2016 r. brak jest przepisu wyłączającego ją wprost z kosztów uzyskania przychodów.
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że tylko korzystanie ze zwolnienia podmiotowego wyklucza stosowanie art. 22 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p., a zwolnienia przedmiotowe nie stanowią podstawy do odmowy wydania opinii o stosowaniu preferencji dywidendowej w podatku dochodowym.
Członek zarządu spółki kapitałowej ponosi solidarną odpowiedzialność za zaległości podatkowe spółki, jeżeli nie zgłosił we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie jej upadłości, gdy istniały ku temu przesłanki, a nie wykazał braku winy w niezłożeniu takiego wniosku (art. 116 § 1 O.p.).
Skarga kasacyjna zarzucająca błędną wykładnię art. 5 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych podlega oddaleniu, jeśli brak jest usprawiedliwionych podstaw, a zarzuty mają charakter nieprecyzyjny i nieuzasadniony.
Budynki mieszkalne wynajmowane na cele mieszkaniowe przez przedsiębiorców nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b u.p.o.l., co uzasadnia opodatkowanie ich stawką właściwą dla budynków mieszkalnych.