Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż nieprawidłowe ujawnienie danych w deklaracji podatkowej uzasadnia przedłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz potwierdza, że wpis do rejestru zabytków wymaga zgodności z przepisami o ochronie zabytków, aby skorzystać z podatkowego zwolnienia.
Z dniem dokonania zajęcia wierzytelności w rozumieniu art. 89 § 1 u.p.e.a., prawo do naliczania odsetek od zwrotu VAT wygasa, gdyż wierzytelność przechodzi pod dysponowanie organu egzekucyjnego.
Zastosowanie art. 112c pkt 2 ustawy o VAT wymaga, aby podatnik skorzystał z obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z faktur fikcyjnych. W przeciwnym razie, zastosowanie znajduje art. 112b ustawy o VAT dotyczący 30% dodatkowego zobowiązania podatkowego.
Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając skargę kasacyjną dotyczącą prawa do odliczenia VAT, uznał za zasadne stanowisko organów podatkowych odmawiające odliczenia, gdyż Podatnik nie dochował należytej staranności, wiedząc lub mogąc wiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji.
Zaniedbania Skarżącej w zakresie prawidłowego ujawnienia danych w deklaracji podatkowej uzasadniały przedłużenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Środki odwoławcze nie znalazły uzasadnienia w przepisach materialnych.
Wykonanie czasowej rejestracji pojazdu nie stanowi przeszkody do uzyskania zwrotu akcyzy, gdy pojazd został wywieziony w terminie 30 dni od nabycia wewnątrzwspólnotowego. Ostatecznie, obowiązek podatkowy nie powstał, ponieważ warunki art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym zostały spełnione.
Przyznanie zwolnienia z podatku od spadków i darowizn jest dopuszczalne do wysokości pomocy de minimis, zgodnie z rozporządzeniem nr 1408/2013, a przekroczenie limitu nie dyskwalifikuje całkowicie wnioskującego.
Zaskarżona decyzja organu podatkowego o naliczeniu podatku od nieruchomości za 2022 r. była zasadna, gdyż części nieruchomości nie kwalifikowały się do zwolnienia podatkowego jako zabytki. Skarga kasacyjna oddalona.
Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT jest wykazanie, że podatnik wiedział lub przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której brał udział.
Warunkiem pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów lub usług, do którego doszło w warunkach oszustwa podatkowego, jest wykazanie, że podatnik ten wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o oszukańczym charakterze transakcji, w której bierze udział.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż błędne wszczęcie postępowania podatkowego w zakresie określenia łącznego zobowiązania pieniężnego osób fizycznych, wymaga umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego (art. 208 § 1 o.p.), bez konieczności przeprowadzenia dodatkowych dowodów.
W przypadku wszczęcia postępowania karnego skarbowego sąd administracyjny zobowiązany jest do szczegółowej analizy okoliczności, aby ustalić, czy nie miało ono charakteru instrumentalnego. Sequence transformation from customs supervision to tax proceedings must comply with procedural norms ensuring proper notification and legal continuity.
Przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki VAT jest uzasadnione, jeśli organ podatkowy wykazuje brak niezbędnej dokumentacji oraz konieczność dodatkowej weryfikacji zasadności zwrotu, mającej na celu ochronę finansów publicznych.
Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie stanowi podstawy wznowienia postępowania podatkowego, jeżeli jego przedmiotowy zakres odnosi się do norm prawnych nienależących do polskiego systemu podatkowego, a samo postępowanie zostało prawidłowo przeprowadzone z pełnym zapewnieniem prawa do obrony podatnika.
Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki jest akcesoryjna i ustaje z wygaśnięciem zobowiązań spółki; doręczenie decyzji po przedawnieniu skutkuje jej niewykonalnością oraz bezprzedmiotowością postępowania.
Odpowiednie zastosowanie przepisów Ordynacji podatkowej oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przez organy podatkowe oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny uzasadniało oddalenie skargi kasacyjnej M.Ł. ze względu na prawidłowe ustalenie bezprzedmiotowości postępowania podatkowego.
Nie można uznać za wadliwej informacji podatkowej, obejmującej wszystkie obiekty jako zwolnione, gdy zwolnienia dotyczą jedynie części uznanych za zabytki. Rozszerzenie terminu przedawnienia jest zasadne, jeśli podatnik nie ujawnia pełnych danych niezbędnych do ustalenia zobowiązania.
W sprawie o sygn. akt I SA/Sz 824/21, NSA uznał, że odstąpienie gminy od dochodzenia czynszu stanowi obniżenie ceny, co zmniejsza podstawę opodatkowania VAT do zera, wymagając wystawienia faktury korygującej.
Podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć, że uczestniczy w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa w VAT, nie działa w dobrej wierze i nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Umorzenie postępowania zażaleniowego w sprawie przedłużenia terminu zwrotu VAT nie było zasadne, gdyż istniały przesłanki do merytorycznego rozstrzygnięcia, a wydanie decyzji wymiarowej nie czyniło postępowania bezprzedmiotowym.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje, jeśli czynności udokumentowane zostały fakturami nierzetelnymi, nie odzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, których oszukańczy charakter został wykazany przez organy podatkowe.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że decyzja Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w sprawie zobowiązań P. sp. z o.o. z tytułu wpłat na PFRON była prawidłowa, a zarzuty skargi kasacyjnej były bezzasadne, co skutkowało jej oddaleniem.
Dokonując wykładni art. 22 ust. 4 ustawy o rehabilitacji i zatrudnieniu, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ogranicza on czas na korektę wpłat, odmówił prawa do korekty zobowiązań P. sp. z o.o. i oddalił skargę kasacyjną.
Skuteczne ustalenia organów podatkowych i ich subsumcja uzasadniają oddalenie skargi kasacyjnej przez NSA, przy braku naruszeń proceduralnych oraz materialnoprawnych, które mogłyby skutkować zakwestionowaniem decyzji organów administracyjnych i sądu pierwszej instancji.