Art. 89b ust. 4 ustawy o VAT: Przysługujące podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego istnieje tylko wtedy, gdy faktury odzwierciedlają rzeczywiste operacje gospodarcze. Fikcyjne kompensaty nie uzasadniają zwiększenia podatku naliczonego.

Za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. można uznać nieruchomości wchodzące w skład przedsiębiorstwa, nawet jeżeli nie są aktualnie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, o ile mogą być potencjalnie wykorzystane do jej prowadzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż zaskarżony wyrok WSA w Bydgoszczy zgodny jest z przepisami prawa, a skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie, wobec braku naruszenia przepisów procesowych i materialnych przez organy podatkowe oraz sąd I instancji.

Nagrody wydawane w konkursach, których jednorazowa wartość nie przekracza 200 zł, mają charakter nieodpłatnych świadczeń promocyjnych, co uprawnia do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.

Momentem utraty zdolności do wykonywania wymagalnych zobowiązań przez spółkę jest data wygaśnięcia decyzji ratalnej, a nie ustawowy termin wymagalności, co oddala odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe.

Nałożenie sankcji VAT na podstawie art. 112b ust. 1-2b u.p.t.u. wymaga wykazania przez organ podatkowy, że podatnik świadomie powtórzył wykryte wcześniej błędy księgowe. Brak dowodów świadczących o świadomości i celowości działania podatnika neguje zasadność nałożenia takiej sankcji.

W przypadku podatków zryczałtowanych od przychodów z tzw. nieujawnionych źródeł, organ podatkowy obowiązany jest do wyczerpującego zgromadzenia dowodów; nie obciąża go obowiązek poszukiwania dowodów nadmiernie, lecz podatnik winien wykazać pokrycie wydatków ze zgromadzonych środków.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego lub karnego skarbowego ma miejsce wtedy, gdy postępowanie to nie służy realizowaniu celów postępowania i w istocie stanowi jedynie spełnienie wymogu formalnego do przedłużenia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w oparciu o art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

NSA oddalił skargę kasacyjną, uznając prawidłowość decyzji DIAS o uchyleniu decyzji organu I instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia na gruncie art. 233 § 2 OP, podkreślając konieczność kompletnego postępowania dowodowego.

Ustanowienie tymczasowego pełnomocnika podatkowego jest czynnością procesową, która z uwagi na jej niezaskarżalność nie może podlegać stwierdzeniu nieważności na drodze sądowej. Skarga kasacyjna dotycząca takich postanowień nie znajduje uzasadnienia prawnego.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego zawiesza bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, niezależnie od postawienia zarzutów, pod warunkiem braku instrumentalnego charakteru działań.

Dotacja przeznaczona na realizację projektu badawczego nie stanowi podstawy opodatkowania VAT, zaś nieodpłatne przeniesienie praw autorskich w ramach takiego projektu nie podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatna usługa.

Wszczęcie postępowania karno-skarbowego przez organ niebędący jednocześnie organem podatkowym efektywnie zawiesza bieg przedawnienia zobowiązania podatkowego, niezależnie od momentu przejścia postępowania w fazę in personam, wykluczając art. 70 § 6 O.p. instrumentalność.

Decyzja organu podatkowego wydana po upływie terminu przedawnienia jest nieważna, jeśli zawiadomienie o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zostało doręczone niezgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Podatnik, który świadomie posługuje się pustymi fakturami, nie może powoływać się na należytą staranność ani na brak wiedzy o nierzetelnym charakterze dokumentów; taka sytuacja z góry wyklucza prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego następuje z dniem wszczęcia postępowania karnego skarbowego, bez potrzeby przejścia do fazy ad personam. Wszczęcie postępowania nie miało charakteru instrumentalnego.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w wyniku wszczęcia postępowania karnego skarbowego nie wymaga postawienia zarzutów w fazie in personam. Instrumentalność wszczęcia postępowania musi być wykazana, a fakt, że działało organ inne niż podatkowe, wyklucza takie twierdzenie.

W szczególnych okolicznościach, gdy podatnik nie może odtworzyć dokumentacji, obowiązek uzupełnienia materiału dowodowego spoczywa na organie podatkowym. Jest to niezbędne w celu zapewnienia prawidłowego stosowania prawa do odliczenia VAT.

Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, że uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji było uzasadnione niewystarczającą kompletnością materiału dowodowego oraz koniecznością wyjaśnienia istotnych kwestii faktycznych, co czyniło rozstrzygnięcie sprawy niemożliwym.

Spółka komandytowa, uzyskując status podatnika CIT, uznawana jest za podmiot rozpoczynający działalność, uprawniony do stosowania stawki 9% CIT w pierwszym roku podatkowym działalności, niezależnie od wcześniejszego prowadzenia działalności gospodarczej jako podmiotu transparentnego podatkowo.

Skarga o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego, skierowana przeciwko prawomocnemu wyrokowi, musi wskazywać kardynalne uchybienia proceduralne. Niedopuszczalne są zarzuty dotyczące jedynie merytorycznej polemiki z oceną prawną sądu.

Skarga kasacyjna Dyrektora Izby Administracji Skarbowej jest nieuzasadniona w zakresie naruszenia przepisów postępowania, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej oraz zasądzeniem kosztów postępowania na rzecz spółki „A” S.A.

Obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od udziału w zyskach spółki powstaje nie przy wypłacie zaliczek, ale dopiero przy faktycznym osiągnięciu przychodów, czyli po rozliczeniu zysków po zakończeniu roku podatkowego.

Brak formalny wniesienia pełnomocnictwa powinien być uznany za uzupełniony w terminie, jeśli został potwierdzony faktycznym doręczeniem i złożeniem dokumentu w placówce pocztowej przed upływem formalnego terminu przewidzianego na złożenie odwołania.